Η εμφάνιση του Άρη στο ματς με τον Παναιτωλικό και η νίκη με 3-0 ήταν άλλο ένα σημάδι ότι βδομάδα με τη βδομάδα, παιχνίδι με το παιχνίδι, υπάρχει πρόοδος για τους «κίτρινους»
Από την στιγμή που η διοίκηση του Άρη αποφάσισε να αλλάξει προπονητή και ο Μάντζιος ήρθε στην Θεσσαλονίκη και έπιασε δουλειά, αρκετά πράγματα άλλαξαν.
Το πρώτο, και το πιο εμφανές, είναι ότι ο Άρης παρουσιάζεται, πλέον, πολύ πιο δεμένος ως ομάδα. Είναι πιο συμπαγής, οι γραμμές του πιο κοντά, οι επιστροφές του καλύτερες, η ανασταλτική του λειτουργία πολύ πιο αποτελεσματική.
Ότι υπάρχει μεγαλύτερη σιγουριά και ασφάλεια μεσοαμυντικά, βοηθάει ώστε και στο δημιουργικό κομμάτι τα πράγματα να είναι καλύτερα. Κι αυτό είναι ένα στοιχείο που φάνηκε στο προχθεσινό παιχνίδι με τον Παναιτωλικό. Ο Άρης κυκλοφορούσε καλύτερα τη μπάλα, με υπομονή, με κίνηση από όλους τους παίκτες του, με προσπάθεια να έχει πλουραλισμό και να μην είναι μονοδιάστατο το παιχνίδι του.
Βεβαίως το σημαντικότερο και αυτό που, νομίζω, ευχαρίστησε περισσότερο τους φίλους του Άρη, είναι ότι είδαν τον σέντερ φορ της ομάδας τους να σκοράρει με άνεση και με διαφορετικούς τρόπους.
Αν αυτό που έδειξε ο Μορόν στο παιχνίδι με τον Παναιτωλικό είναι ενδεικτικό των δυνατοτήτων του και ένα μήνυμα ότι οι αντίπαλες άμυνες θα τον νιώθουν και θα είναι γι' αυτές ένας πραγματικός πονοκέφαλος, τότε στον Άρη θα πρέπει να αισιοδοξούν ότι βρήκαν, επιτέλους, τον επιθετικό που τόσο τους έλειψε τα προηγούμενα χρόνια.
Είναι γνωστό πόσο ταλαιπωρήθηκε ο Άρης από επιλογές επιθετικών που δεν του έβγαιναν και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να δυσκολεύεται πάρα πολύ στο σκοράρισμα και να αναζητεί απεγνωσμένα λύσεις από τους μεσοεπιθετικούς και τους μέσους για να καλύψει αυτό το κενό.
Εφόσον ο Μορόν αποδείξει και στα επόμενα παιχνίδια ότι μπορεί με αυτή την άνεση να συμβάλλει στην παραγωγικότητα της ομάδας του, αυτομάτως λύνονται τα χέρια του Μάντζιου και του δίδεται η δυνατότητα περισσότερων επιλογών για το τακτικό κομμάτι, αναλόγως τον αντίπαλο και τους σχεδιασμούς που θέλει να κάνει από παιχνίδι σε παιχνίδι.
Πάντως, όλα αυτά, είτε για τον Μορόν είτε για την ομάδα συνολικά και το νέο πρόσωπό της, θα κριθούν στην πορεία. Καλό είναι το δείγμα των τριών τελευταίων παιχνιδιών, ελπιδοφόρο.
Όμως, το ζητούμενο είναι να υπάρχει διάρκεια και ακόμη μεγαλύτερη βελτίωση, αν ο Άρης θέλει να διεκδικήσει υψηλούς στόχους...
