Στο ποδόσφαιρο κυριαρχούν οι εναλλαγές συναισθημάτων. Είναι το σύνηθες αυτό. «Ο γάμος από την κηδεία απέχει όσο μία λεπτή γραμμή» έλεγε ο αείμνηστος Αλκέτας Παναγούλιας και είχε μεγάλο δίκαιο. Δύσκολα κάποιος μπορεί να ελέγξει τα συναισθήματα του όταν αγαπάει μία ομάδα και την βλέπει να ταλαιπωρείται αγωνιστικά. Είναι αρκετά όμως δύο-τρία καλά αποτελέσματα για να γυρίσει το κλίμα και από τους αφορισμούς και τα απαξιωτικά μηνύματα στα social media, να περάσει κάποιος στα «Ωσανά».
Ο Αρης αφού ταλανίστηκε στην εσωστρέφεια του, δημιούργημα της απογοήτευσης από τον ευρωπαϊκό αποκλεισμό και τις δύο ήττες σε Ηράκλειο και Λαμία, άρχισε να έρχεται στα ίσα του. Όχι ακόμη εκεί που θα έπρεπε να είναι κάτω από άλλες συνθήκες γιατί πάντα υπάρχει ένας καλός λόγος, ώστε να δει κάποιος το ποτήρι μισοάδειο και όχι μισογεμάτο. Όπως για παράδειγμα την εικόνα της ομάδας στον αγώνα με τον Παναιτωλικό. Για τους πρώτους δεν ήταν τεστ για ασφαλή συμπεράσματα, καθώς ο αντίπαλος ήταν η χειρότερη αγωνιστικά ομάδα του φετινού Πρωταθλήματος στις τέσσερις πρώτες αγωνιστικές. Για τους υπόλοιπους, με τους οποίους θα συμφωνήσει και η αφεντιά μου, ήταν ένα ικανοποιητικό δείγμα αγωνιστικής προόδου του Αρη.
Η οποία ξεκίνησε στον αγώνα με τον Αστέρα Τρίπολης, συνεχίστηκε στην Τούμπα και έφθασε μέχρι τον προχθεσινό αγώνα. Σημειολογικά από τότε δηλαδή που κάθισε στον πάγκο ο Ακης Μάντζιος που είναι κανονικός προπονητής. Η απουσία του κόσμου του Αρη από τον αγώνα με τον Παναιτωλικό φανερώνει δυσαρέσκεια απ’ όλα όσα προηγήθηκαν. Αυτή είναι η πρώτη εκτίμηση. Το αν απογοήτευση τους απαλύνθηκε από την αγωνιστική ανάταση της ομάδας ή αν θέλουν ακόμη καλύτερα δείγματα αγωνιστικής γραφής, θα φανεί στο άμεσο μέλλον. Το χειροπιαστό είναι ότι ο Αρης έκανε βήματα προόδου στο αγωνιστικό κομμάτι. Ισως όχι τόσα όσα θα ήθελε ο Ακης Μάντζιος. Ο προπονητής του Αρη των παραδέχτηκε μιλώντας με ρεαλισμό μετά τον αγώνα της περασμένης Κυριακής, χωρίς να δείχνει σημάδια έπαρσης.
Είναι αλήθεια ότι οι «κίτρινοι» και απέναντι σ’ έναν εύκολο αντίπαλο, όπως ήταν ο Παναιτωλικός, έδειξαν στιγμές αδράνειας οι οποίες του έδωσαν το δικαίωμα να γίνει απειλητικός. Εδειξαν όμως και προτερήματα, όπως στο σκοράρισμα και στην κυκλοφορία της μπάλας, κάνοντας εύκολη υπόθεση τη νίκη επί ενός αντιπάλου που αγωνίστηκε αμυντικά. Ακόμη ο Αρης έδειξε ότι έχει αξιόπιστες επιλογές στο ρόστερ για το ροτέϊσον. Κι όλα αυτά είναι καλά μαντάτα για τη συνέχεια. Το σημαντικότερο, ότι η ομάδα πήρε ψυχολογία. Το ζητούμενο από εδώ και πέρα είναι να καταφέρνει να έχει σταθερή απόδοση και να μη… βυθίζεται. Γιατί τα μπρος-πίσω δεν οδηγούν πουθενά.
