Σχεδόν ένας χρόνος κλείνει από το πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, το οποίο στοίχισε τη ζωή σε 57 συνανθρώπους μας. Λίγες μέρες πριν την μαύρη αυτή επέτειο, οι εκπρόσωποι του Συλλόγου Οικογενειών Θυμάτων Δυστυχήματος Τεμπών, μέσω του κ. Χρήστου Κωνσταντινίδη, παρέδωσαν στις Ανακριτικές Αρχές της Λάρισας, προκειμένου να αξιοποιηθεί αλλά και να ενσωματωθεί στη σχετική δικογραφία, το τελικό πόρισμα.
Ο τρόπος και η επιλογή των χώρων από τους οποίους ελήφθησαν τα δείγματα για χημική ανάλυση, είναι μεθοδολογικά μη ορθός.
Το τελικό πόρισμα φέρνει στο φως το neakriti.gr με τις διαπιστώσεις του κ. Κοκοτσάκη να είναι άκρως αποκαλυπτικές τόσο για την έκρηξη που ακολούθησε μετά τη σφοδρή σύγκρουση των δύο αμαξοστοιχιών, όσο και για όσα έπρεπε να γίνουν και δεν έγιναν κατά τη διερεύνηση της τραγωδίας.
Τα βασικά σημεία
Όπως σημειώνει μεταξύ άλλων ο τεχνικός σύμβουλος:
1. «Ο χώρος ‘μολύνθηκε’ γιατί πέραν των απολύτως απαραίτητων εργασιών διευθέτησης για επιχειρησιακούς λόγους που αναγκαστικά έγιναν, αλλοιώθηκε κιόλας αφού ικανή έκταση περίπου 2 στρεμμάτων μπαζώθηκε με φερτά υλικά όπως χαλίκια και μπετόν.
Κυρίως όμως το σημείο στο οποίο είχαν καταπέσει τμήματα (συντρίμμια) της επιβατικής αμαξοστοιχίας, αλλά και απόβλητα ή κατάλοιπα καύσης παρασυρμένα από τα νερά πυρόσβεσης, ίσως όμως και βιολογικό υλικό ανθρώπων, μπαζώθηκε με επιμελή και μόνιμο τρόπο, δηλαδή αφαίρεση του χώματος σε ικανό βάθος, πάχτωση του με χοντρά εμποτισμένα χαλίκια λατομείου και κάλυψη με σκυρόδεμα επίσης ικανού πάχους.
Η ενέργεια αυτή δυσχεραίνει αν δεν αποκλείει κιόλας την έρευνα στο σημείο εκείνο και κυρίως την λήψη δειγμάτων που ίσως βοηθούσαν στην διαφώτιση αρκετών από τα ερωτήματα της έρευνας.
2. Όσο η έρευνα είναι σε εξέλιξη, όλα τα υλικά, αντικείμενα κλπ. που καθ’ οιονδήποτε τρόπο συμμετείχαν στην εκδήλωση του συμβάντος, θεωρούνται πειστήρια και ως τέτοια πρέπει αντιμετωπίζονται. Πέραν των άλλων τυπικών και ουσιαστικών μέτρων που πρέπει να λαμβάνονται, είναι και αυτό (κύριο) της διαφύλαξης και προστασίας.
Τα συγκεκριμένα αντικείμενα-πειστήρια (συντρίμμια, χώματα) που μετακινήθηκαν από τον τόπο του συμβάντος έπρεπε να διαφυλαχτούν και προστατευτούν τόσο από τις καιρικές συνθήκες, όσο και από τυχόν απόπειρά αλλοίωσης ή αφαίρεσης, μέτρα που δεν λήφθηκαν στον βαθμό που θα εξασφάλιζε την έγκαιρη -ασφαλή και αδιαμφισβήτητη έρευνα επ΄ αυτών και την διατήρηση τυχόν υπολειμμάτων-στοιχείων που θα βοηθούσαν προς τούτο.
3. Ο τρόπος και η επιλογή των χώρων από τους οποίους ελήφθησαν τα δείγματα για χημική ανάλυση, είναι μεθοδολογικά μη ορθός, γιατί τα περισσότερα δείγματα έχουν ληφθεί από το βόρειο τοιχίο αντιστήριξης και όχι από τον χώρο που έγινε η καύση-έκρηξη. (Πιθανότατα δεν ελήφθησαν, γιατί ο χώρος είχε διαμορφωθεί και αλλοιωθεί και υπήρχε και χρονική καθυστέρηση λήψης δειγμάτων, γεγονός που καθιστούσε πλέον, τα δείγματα επισφαλή και όχι αντιπροσωπευτικά».
«Αγνοείται η τύχη» τριών βαγονιών
Ο κ. Κοκοτσάκης επιμένει ιδιαιτέρως στο πόρισμά του για την αναγκαιότητα να ληφθούν δείγματα λαμαρινών με αιθάλες από τα κοντέινερ της εμπορικής αμαξοστοιχίας τα οποία μετά το δυστύχημα κι ενώ όλα τα βαγόνια της επιβατικής αμαξοστοιχίας μεταφέρθηκαν σε οικόπεδο του ΟΣΕ (!) στη θέση Κουλούρι, τα συγκεκριμένα 3 βαγόνια-κοντέινερ, της εμπορικής αμαξοστοιχίας, «αγνοείται» καταφανώς η «τύχη τους» τουλάχιστον όσο κι αν επιδίωξαν τα μέλη του Συλλόγου Οικογενειών Θυμάτων, οι νομικοί τους παραστάτες αλλά και οι τεχνικοί τους σύμβουλοι, να πληροφορηθούν πού βρίσκονται, για την άντληση τυχόν περαιτέρω στοιχείων από την εξέταση τους.
Ο κ. Κοκοτσάκης στη τεχνική του έκθεση είναι σαφής σε δύο τουλάχιστον σημεία: «…Δεν ελήφθησαν έγκαιρα δείγματα λαμαρινών με αιθάλες από τα κοντέινερ εμπορικής, κυλικείο επιβατικής που αποδεδειγμένα συμμετείχαν στο φαινόμενο της πυρόσφαιρας, για ανάλυση και διαπίστωση υλικών καύσης…» αλλά και στο σημείο της αναφοράς του για τις ενέργειες που πρέπει να γίνουν από εδώ και στο εξής επαναλαμβάνει το ότι:
«…ε. Να ληφθούν δείγματα και αναλυθούν, από τα τοιχώματα του βαγονιού του κυλικείου γιατί τόσο σε αυτό όσο και στην εμπορική αμαξοστοιχία (πλατφόρμες κοντέινερ) πιθανόν να υπάρχουν αιθάλες, που η ανάλυση τους μέσω φασματογραφίας μάζας, πιθανόν να μας δώσει εικόνα, υλικά και τρόπο με τον οποίο κάηκαν.
στ. Να ληφθούν δείγματα από τις λαμαρίνες των κοντέινερ που ήταν φορτωμένα στα τρία πρώτα βαγόνια της εμπορικής και να γίνει ανάλυση στις αιθάλες που βρίσκεται σε αυτά(αν βρίσκεται ακόμη)».
Πηγή: in.gr
