Νέα ηχητικά ντοκουμέντα που αποτυπώνουν το αλαλούμ που επικρατούσε στη διαχείριση κυκλοφορίας των τρένων, τη μοιραία ημέρα του δυστυχήματος των Τεμπών, έφερε στο φως το LIVE NEWS. Οι συνομιλίες που ακολουθούν σοκάρουν!
Αναλυτικά:
Σταθμάρχης: Το 63 το άκουσες πουθενά;
Σταθμάρχης: Είναι στη Σίνδο.
Σταθμάρχης: Στη Σίνδο; Εντάξει, ωραία θα το στείλω κι αυτό.
Σταθμάρχης: Έγινε.
Σταθμάρχης: Ντάξει; Την ίδια διαδικασία, το νου μας.
Σταθμάρχης: Ναι.
Η επιβατική αμαξοστοιχία 63 ταξιδεύει αλλά οι σταθμάρχες λειτουργούν στα «τυφλά», υπολογίζοντας, στο περίπου, πού μπορεί να βρίσκεται.
Σταθμάρχης: Το 63 λέω που είναι;
Σταθμάρχης: Το 63 δεν ξέρω, ούτε στο Πλατύ δεν πρέπει να είναι ακόμα.
Σταθμάρχης: Α δεν έφτασε διασταύρωση εκεί;
Σταθμάρχης: Όχι, όχι, όχι
Η επικοινωνία ανάμεσα στους σταθμάρχες συνεχίζεται. Το τρένο γεμάτο επιβάτες βρίσκεται στις γραμμές και ο σταθμάρχης της Λάρισας επικοινωνεί με άλλο συνάδελφό του για να μάθει πού βρίσκεται.
Ταυτόχρονα όμως, έχει να διαχειριστεί άλλα δύο περιστατικά, το ένα εκ των οποίων έχει μείνει στη Ζάχαρη και στέλνει μηχανή για να το παραλάβει.
Σταθμάρχης: Έλα, έρχεται σε εσένα το 63;
Σταθμάρχης: Ναι έρχεται.
Σταθμάρχης: Α, ωραία, το σταματάς έτσι;
Σταθμάρχης: Ναι, ναι, ναι.
Σταθμάρχης: Το 2594 τι κάνει;
Σταθμάρχης: Ε θα το τραβήξω πίσω εγώ.
Σταθμάρχης: Εντάξει.
Σταθμάρχης: Πάει μηχανή. Άστο αυτό μη σε απασχολεί. Εσύ κοίτα το 2696, όπως πέρασε το 60. Το 63 το μουλαρώνεις εκεί.
Σταθμάρχης: Ναι, ναι , ναι.
Σκόρπιες εντολές
Οι επικοινωνίες μεταξύ των σταθμαρχών δεν έχουν τέλος. Ταυτόχρονα μάλιστα, φαίνεται πως παίρνουν και εντολές από προϊστάμενο, οι οποίες, όμως, είναι ανεφάρμοστες.
Σταθμάρχης: Πήρε τηλέφωνο το Λιτόχωρο και μου είπε να σας δώσω γραμμή της καθόδου ελεύθερη για να στείλετε το τρένο.
Σταθμάρχης: Έτσι, από μόνος του πήρε τέτοια πρωτοβουλία;
Σταθμάρχης: Δε νομίζω, είπε θα επικοινωνήσει με τον προϊστάμενο.
Σταθμάρχης: Ποιον προϊστάμενο;
Σταθμάρχης: Έτσι, είχε πει ο Μ…
Σταθμάρχης: Γιατί ο προϊστάμενος από το σπίτι του κάνει κυκλοφορία;
Το χάος που κυριαρχεί στη διαχείριση των γραμμών είναι απερίγραπτο. Το παραδέχονται και οι ίδιοι οι υπάλληλοι. Τα τρένα ταξιδεύουν, αλλά ο κλειδούχος έχει σχολάσει. Έτσι, σκέφτονται να φέρουν κάποιον, απ’ το σπίτι του.
Σταθμάρχης: Θα τον πάρει τηλέφωνο, σκέψου ότι αυτός μένει στην Κατερίνη.
Ρυθμιστής κυκλοφορίας: Ποιον θα πάρει τηλέφωνο, Κατερίνη;
Σταθμάρχης: Τον κλειδούχο.
Ρυθμιστής κυκλοφορίας: Α, γιατί ο μικρός μου είπε σε κανένα μισάωρο το πολύ θα είναι εδώ ο κλειδούχος, άμα πούμε.
Σταθμάρχης: Ναι, ωραία, εντάξει, μακάρι να είναι.
Ρυθμιστής κυκλοφορίας: Μμ, καλά.
Σταθμάρχης: Μακάρι να είναι.
Ρυθμιστής κυκλοφορίας: Το χάος.
Σταθμάρχης: Το χάος.
Είναι αδιανόητο το πώς, ενώ ο σιδηρόδρομος βρίσκεται σε λειτουργία και τα τρένα είναι στις γραμμές, δεν υπάρχει κανένας σχεδιασμός, κανένας προγραμματισμός εξ αρχής, αλλά βρίσκονται λύσεις στο «πόδι», με τα προβλήματα στην κυκλοφορία να είναι αδιάκοπα.
Ρυθμιστής κυκλοφορίας: Με το 2596 σου έρχονται οι μηχανοδηγοί.
Σταθμάρχης: Με το 2596;
Ρυθμιστής κυκλοφορίας: Έτσι μου είπε. Θα τρελαθώ τελείως.
Σταθμάρχης: Δε γίνεται. Θα μπλοκάρουμε εδώ πέρα. Θα μας γράψουν οι εφημερίδες. Στο λέω. Να ψάξουν να βρουν μηχανοδηγό.
Ρυθμιστής κυκλοφορίας: Εγώ είπα στο Λιτόχωρο αν είναι, να διώξεις ανάποδα το… να βρει κλειδούχο. Να διώξεις ανάποδα το 60.
Σταθμάρχης: Στον σταθμάρχη του Λιτοχώρου; Το παιδάκι που ήρθε χθες;
Ρυθμιστής κυκλοφορίας: Να πάρει την επιθεώρησή του του είπα.
Και σαν να μην έφταναν αυτά, πρέπει να βρεθεί και τρόπος να μεταφερθούν οι επιβάτες του προαστιακού που εγκλωβίστηκαν στη Ζάχαρη όταν άγνωστοι έκοψαν τα καλώδια.
Σταθμάρχης: Αυτοί οι επιβάτες, τι θα απογίνουν εκεί;
Σταθμάρχης: Με λεωφορεία. Έχει δέκα λεωφορεία τώρα εδώ.
Σταθμάρχης: Α, ήρθαν λεωφορεία;
Σταθμάρχης: Ναι, ήρθαν λεωφορεία.
Σταθμάρχης: Α, με ρωτάει κόσμος εδώ και δεν ξέρω.
Σταθμάρχης: 10 λεωφορεία έχει. 470 άτομα.
Σταθμάρχης: Πόσα;
Σταθμάρχης: 470 άτομα.
Σταθμάρχης: Ω, ω, ω, ω
Σταθμάρχης: 10 λεωφορεία.
Σταθμάρχης: Γέμισε λεωφορεία.
Σταθμάρχης: Γέμισε λεωφορεία εκεί έξω. Πανηγύρι.
Σε άλλη συνομιλία αναφέρονται στο «Βέλος» με τον εξής χαρακτηριστικό διάλογο:
Σταθμάρχης: Το «Βέλος» θα το διώξω ανάποδα εγώ από τον Βόλο εγώ. Να ξέρεις.
Σταθμάρχης: Άιντε πάλι. Καινούργιο κι αυτό.
Σταθμάρχης: Ε, ναι, αφού είναι κομμένη η γραμμή πάλι.
Σταθμάρχης: Πού είναι το «Βέλος» τώρα; 19… θα φτάσει. Ε, ρε …. Τι με έκανες τώρα.
Σταθμάρχης: Έχει θέμα η άνοδος. Τι σου έκανα ρε; Χάλασε το 2596, εγώ σου φταίω;
Σταθμάρχης: Τώρα πρέπει να το παλινδρομήσω αυτό.
Σταθμάρχης: Ποιο;
Σταθμάρχης: Το… κενό υλικού.
Σταθμάρχης: Ε, παλινδρόμησέ το, τι να κάνεις.
Σταθμάρχης: Πού να στείλω τώρα. Πρέπει… και πού να πάει; Θα ‘ρθει να μείνει και το άλλο εδώ;
Σταθμάρχης: Ποιο;
Σταθμάρχης: Πρέπει να το στείλω όλο μονή καθόδου μέχρι το Λιτόχωρο τώρα.
Σταθμάρχης: Στείλ’ το. Ναι. Τι θα πάθει; Έρχεται τίποτα από εκεί;
Σταθμάρχης: Πού να ξέρω; Πού να ξέρω; Και με ποιο… Έ, ρε Γιώργο. Ξέρω εγώ τι έρχεται τώρα από εκεί; Ξέρεις με ποιον δουλεύεις από εκεί;
Σταθμάρχης: (γέλια) Ποιος είναι; Λέγε, έρχεται κανά τρένο από εκεί, δεν έρχεται.
Σταθμάρχης: Καλά, θα δω, θα δω… θα δω τι θα κάνω.
Και αυτά, είναι μόνο, ένα μικρό δείγμα των όσων διαδραματίζονταν στις γραμμές του σιδηρόδρομου εκείνη τη μοιραία ημέρα πριν από την τραγωδία στα Τέμπη.
Είναι όμως, χαρακτηριστικά, του πόσο τυχαία και χωρίς κανένα σύγχρονο μέσο, γινόταν, έως τότε, η κυκλοφορία.
To Live News εξασφάλισε κι μία άλλη συνομιλία μεταξύ σταθμαρχών:
Σταθμάρχης: Ο Περικλής είναι πάρα πολύ γκαντέμης.
Σταθμάρχης: Γιατί;
Σταθμάρχης: Γιατί με φώναξε το 2594 το έχουν σταματήσει μετά τη Ζάχαρη γιατί έχουν ένα πρόβλημα με την πέδηση.
Σταθμάρχης: Και;
Σταθμάρχης: Και έχει σταματήσει εκεί, στη μέση του πουθενά το καημένο το τρένο.
Σταθμάρχης: Πολύ ωραία.
Σταθμάρχης: Χαμός, τι κατσικοπόδαρος που είναι μου λες;
Σταθμάρχης: Έλα ντε.
Σταθμάρχης: Χάλασε το 56, έχει φτάσει στου διαόλου τη μάνα, έβαλε καθυστέρηση το άλλο, τι έχει κάνει σήμερα, τα έχει σακατέψει όλα.
Σταθμάρχης: Τώρα αυτό τι θα το κάνουμε;
Σταθμάρχης: Δεν ξέρω, τώρα πήρα τον ρυθμιστή τηλέφωνο, τον ενημέρωσα και μου λέει μόλις έχεις νεότερα πάρε με τηλέφωνο να με ενημερώσεις. Γιατί φώναζε το καημένο το τρένο αλλά δεν άκουγε η Λάρισα.
Σταθμάρχης: Και εγώ κάτι άκουσα που φώναζε σε εσένα και λέω τώρα τι;
Σταθμάρχης: Έλεγε «Λάρισα, Λάρισα» και επειδή εγώ το περιμένω τώρα αυτό.
Σταθμάρχης:… τι μπορεί να ήθελε αυτό τώρα;
Σταθμάρχης: Επειδή εγώ το περίμενα λέω μήπως μπερδεύτηκε, γι’αυτό του είπα μήπως εννοείς Ν.Πόροι, γιατί φαντάστηκα ότι μπορεί να είχε στο μυαλό του ότι θέλει να ζητήσει γραμμή και μπερδεύτηκε. Πού να φανταστώ ότι στάθμευσε ο άνθρωπος.
Σταθμάρχης: Πω ρε Π…
Σταθμάρχης: Πανζουρλισμός σήμερα… και πρέπει να έχουμε και το σωληνάδικο.
Σταθμάρχης: Από κάτω;
Σταθμάρχης: Ναι γιατί νομίζω τώρα φώναξε Λάρισα το 63500 πόσο είπε; Δεν άκουσες;
Σταθμάρχης: Όχι, δεν το έπιασα.
Σταθμάρχης: Της τρελής το κάγκελο σήμερα, δεν μπορώ.
Σταθμάρχης: Το 63 είναι σε μια ώρα.
Σταθμάρχης: Ε, εντάξει ξέρω εγώ; Μην χαλάσει κι αυτό στην πορεία… ξέρω και εγώ; Σήμερα δεν πάνε όλα ίσια.
