Μέσα στη αγωνιώδη και δραματική περιπέτεια της πανδημίας, όπως είναι φυσικό και λογικό, κάποια πράγματα περνάνε σε δεύτερη μοίρα. Μερικά εξ αυτών εξαφανίζονται στην κυριολεξία χωρίς να γίνεται δεύτερη κουβέντα και άλλα παραμένουν ανέγγιχτα, είτε γιατί δεν παρουσιάζουν κανένα ενδιαφέρον, είτε αν υπάρχει κάτι που μπορεί να προκαλέσει ένα είδος πρόκλησης για μια στοιχειώδη ενημέρωση, περνούν κι αυτά ασχολίαστα μέσα στο χαλασμό που ζούμε. Υπάρχουν βέβαια και συγκεκριμένα που προκαλούν από την... φύση τους την αποστροφή και ως εκ τούτου απωθούν και σου παρέχουν ένα σοβαρό λόγο να μην ασχοληθείς μαζί τους.
Όμως η ζωή έχει συνέχεια και σε ορισμένες περιπτώσεις αναγκάζεσαι να ασχοληθείς με πρόσωπα και καταστάσεις που δεν αξίζουν ούτε την περιφρόνηση σου. Η μικρή αυτή εισαγωγή κρίνεται από μέρους μου απαραίτητη γιατί θα σας ζητήσω την άδεια αλλά και την υπομονή να με ακολουθήσετε σε μια νέα «επαφή» με πρόσωπα και πράγματα που δεν αξίζουν ούτε τη δική μου, αλλά ούτε και τη δική σας (περισσότερο) περιφρόνηση. Θα προτιμούσα είναι αλήθεια να αποστρέψω το πρόσωπο και το δημοσιογραφικό μου ενδιαφέρον από όλα όσα πληροφορήθηκα και σας καταθέτω παρακάτω. Και τα οποία αφορούν την περιβόητη επιτροπή Αυγενάκη (
ΕΕΑ) και τα στελέχη της. Αυτά που πρόκειται να αναφέρω επικεντρώνονται ουσιαστικά στο εξής εντυπωσιακό περιστατικό. Το οποίο «διέλαθε» της προσοχής, πιθανότατα και της αξιολόγησης των ΜΜΕ.
Σε αυτό παρουσιάζεται ο
Υφυπουργός Αθλητισμού πιεζόμενος και σφυροκοπούμενος σχεδόν να απολογείται και να αποδέχεται στη Βουλή ότι η
επιτροπή του είναι παρωχημένη, προβληματική, συγχρόνως και να υπόσχεται ότι θα αλλάξει το πλαίσιο της λειτουργίας της. Ο ίδιος βέβαια παρά την παραδοχή από μέρους του, ότι η επιτροπή του δρούσε κατά τρόπο αμφιλεγόμενο και παρωχημένο και την υπόσχεση του ότι θα αλλάξει το πλαίσιο της, αντί να την καταργήσει άμεσα ή να αντικαταστήσει τα στελέχη της (τα περισσότερα από τα οποία όπως και τον πρόεδρο της, κουμπάρο του, διόρισε ο ίδιος), φρόντισε να παρατείνει τη διάρκεια της θητείας της για ακόμη 3 μήνες! Λέγεται ότι ο
Λευτέρης Αυγενάκης «στριμώχθηκε» άγρια μετά την απίστευτη απόφαση της επιτροπής του να αδειοδοτήσει την
Ξάνθη, κόντρα σε ότι προ δεκαμήνου αποφάσισε στην περιβόητη υπόθεση πολυιδιοκτησίας, που έστησε ο Ολυμπιακός και την ευλόγησε η ίδια, με την οποία ενοχοποιούσε τόσο τους
Ακρίτες, όσο και τον
ΠΑΟΚ.
Γεγονός που είχε σαν συνέπεια να δεχθούν οι δύο ομάδες δύο ισχυρότατα πλήγματα. Απόφαση η οποία βέβαια πετάχθηκε στα σκουπίδια από το Ανώτατο Αθλητικό Δικαστήριο της Ευρώπης. Δύο αποφάσεις κόντρα η μία στην άλλη. Πραγματική πρόκληση και σωστό τρελοκομείο. Έρχεται λοιπόν σήμερα ο
κ. Αυγενάκης και αποδέχεται οτι η επιτροπή του δρα προφανώς παρωχημένα, ίσως όμως για τον υπόλοπο κόσμο προκλητικά και σκανδαλωδώς μεθοδευμένα.
Το Μαξίμου όμως καταθορυβημένο φαίνεται ότι τραβάει το αυτί του Υφυπουργού και τον υποχρεώνει σε αναδιπλώσεις, προκειμένου να αποφύγει νέο πλήγμα στο κύρος και στη δημοφιλία της Κυβέρνησης. Αναλογιζόμενοι οι Κυβερνώντες το κόστος που πλήρωσαν βάζοντας απέναντι τους εκατοντάδες χιλιάδες φίλους του
ΠΑΟΚ, για να ικανοποιήσει ο
Υφυπουργός και η επιτροπή του το σκηνοθετημένο από το λιμάνι θέμα της πολυιδιοκτησίας του δικέφαλου, εικάζεται ότι έβαλαν κόκκινη γραμμή μπροστά του, προειδοποιώντας τον σε ενδεχόμενο πιθανού ανασχηματισμού, να βρεθεί εκτός Κυβερνητικού σχήματος.
Συνοψίζοντας επαναλαμβάνουμε ότι ο
κ. Αυγενάκης απολογούμενος αποδέχθηκε τα όσα είπαμε παραπάνω, αλλά δυστυχώς δεν είχε το κουράγιο και τη λεβεντιά να ζητήσει και συγνώμη από όσους υπέστησαν ανεπανόρθωτη ζημιά (
ΠΑΟΚ,
Ξάνθη) από τα λάθη της επιτροπής του. Όσο για εμάς ελπίζουμε κι ευχόμαστε να μην ξανασχοληθούμε με την επιτροπή της ανευθυνότητας, γιατί όχι και της υποψίας αλλά και της «ακολασίας», από ότι διαφαίνεται μέσα από αποφάσεις, εμπνεύσεις και πράξεις συγκεκριμένων στελεχών της.
