Η... «ολιστική» των καλών προθέσεων και το μεγάλο φάουλ του Υφυπουργού

Πολύς ο θόρυβος για την περιβόητη «ολιστική» μελέτη των ΦΙΦΑ και ΟΥΕΦΑπου αφορούσε τη βελτίωση του ελληνικού ποδοσφαίρου και την οποία παρουσίασε προχθές διαδυκτιακά στους αρμόδιους φορείς ο Υφυπουργός Αθλητισμού Λευτέρης Αυγενάκης.

Μια μελέτη που ήταν αποτέλεσμα ή αν θέλετε μια διακήρυξη προθέσεων, την οποία συνέγραψαν ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ο πρόεδρος της ΟΥΕΦΑ Αλεξάντερ Τσέφεριν και ο αντιπρόεδρος της ΦΙΦΑ Γκρεγκ Κλαρκ, στις 25 Φεβρουαρίου 2020. Προσκεκλημένοι από πλευράς ΕΠΟ ήταν ο πρόεδρος Ευάγγελος Γραμμένος, ο αναπληρωτής πρόεδρος Νίκος Βακαλής και ο αντιπρόεδρος Αστέριος Αντωνίου. ΤηΣούπερ Λίγκα εκπροσώπησαν μέλη της, ενώ την Σούπερ Λίγκα 2 ο Λεωνίδας Λεουτσάκος. Συμμετείχε και από πλευράς των αμοιβομένων ποδοσφαιριστών ο πρόεδρος τους Γιώργος Μπαντής.

Η εν λόγω μελέτη αφορά τα προβλήματα και τις παθογένειες του ελληνικού ποδοσφαίρου και διατυπώνει συγκεκριμένες προτάσεις με διορθωτικές κινήσεις που αφορούν γενικά τη δομή του. Αναφέρεται στοχευμένα σε απαραίτητους εκσυγχρονισμούς και σε μια παράλληλη πορεία με ότι ακολουθεί η Ευρώπη, ιδιαίτερα σε ότι αφορά το επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Δεν θα σας κουράσω αναδημοσιεύοντας λεπτομέρειες της ... «ολιστικής». Θα μείνω για λίγο σε επισημάνσεις που έχουν σχέση και αφορούν τις αρχές μιας «καλής διακυβέρνησης», οι περισσότερες από τις οποίες αφορούν τηνΕΠΟ (εκλογές, θητεία μελών).

Οι αλλαγές που προτείνονται σαφέστατα είναι σημαντικές. Η Ομοσπονδία θα πρέπει να εκσυγχρονιστεί. Στα πλαίσια αυτού του εκσυγχρονισμού προβλέπεται διευθύνων σύμβουλος, αναπληρωτής Δ/Σ και τεχνικός διευθυντής. Τα επιχειρησιακά καθήκοντα και η λειτουργία της Ομοσπονδίας αποτελούν καθήκον και ευθύνη του CEO. Επισημαίνεται παράλληλα η ανεξαρτησία της Κεντρικής Επιτροπής Διαιτησίας στην οποία θα πρέπει να ανήκει και η Ένωση Διαιτητών.
Η μελέτη δίνει βαρύτητα στις συμβατικές σχέσεις επαγγελματικού και ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου και δίνει ιδιαίτερη σημασία στη διαφάνεια, στις ηθικές αξίες και σε ένα στρατηγικό πλάνο ενός έως πεντε ετών, που δημοσιευμένο θα δίνει την ευκαιρία σε όλους να αξιολογούν και να βαθμολογούν όλες τις επιτροπές αλλά και τον πρόεδρο της Ομοσπονδίας. Αυτά τα ολίγα είναι μερικά από εκείνα που περιλαμβάνει η ενδιαφέρουσα μελέτη ή η διακήρυξη προθέσεων που υπέγραψε ο Πρωθυπουργός με την ΦΙΦΑ και την ΟΥΕΦΑ.

Για όλους εμάς τους υποψιασμένους και μόνιμα θύματα των παρόμοιων διαχρονικών εξαγγελιών και υποσχέσεων περί βελτίωσης και εξυγίανσης του ελληνικού ποδοσφαίρου, η προχθεσινή μικρή φιέστα πέρασε και δεν μας ακούμπησε. Πραγματικά δεν μας άφησε καμία αίσθηση.
Ούτε καν και μια υποψία με την πιθανότητα πως ίσως αυτή τη φορά να είχαμε κάτι το ουσιαστικό και όχι τις συνηθισμένες ανεκπλήρωτες και χιμαιρικές εξαγγελίες. Χορτασμένοι από ψευδαισθήσεις και αυταπάτες, προσπεράσαμε το γεγονός και μείναμε εκεί ακριβώς που ήμασταν. Σε αυτό βοήθησε και η είδηση για την ανεκδιήγητη απόφαση τουΛευτέρη Αυγενάκη να παρατείνει τη θητεία μιας επιτροπής που βαρύνεται με σκανδαλώδεις και αλληλογρονθοκοπούμενες αποφάσεις, οι οποίες εξέθεσαν διεθνώς την Ελλάδα.

Όπως αντιλαμβάνεστε αναφερόμαστε στην Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού ή όπως πλέον οι πανέλληνες την αναφέρουν ως επιτροπή Αυγενάκη, τη στελέχωση της οποίας διαμόρφωσε, τοποθετώντας μάλιστα πρόεδρο τον κουμπάρο του, ο ίδιος ο Υφυπουργός. Αν είναι δυνατόν, σχεδόν την ίδια ώρα που πομποδώς και...περήφανος παρουσιάζει την «ολιστική» μελέτη της βελτίωσης του ελληνικού ποδοσφαίρου η οποία αναφέρεται σε διαφάνεια, ηθικές αξίες και εξυγιάνσεις, στα μουλωχτά ο ίδιος να παρατείνει την θητεία μιας επιτροπής σκανδάλων για να συνεχίσει το... έργο της.
Αντί να τους έχει στείλει όλους στα σπίτια τους μετά και την τελευταία κραυγαλέα, εξωφρενική και αντιφατική απόφαση τους περί πολυιδιοκτησίας, τους επιβραβεύει διατηρώντας τους πέραν της κανονικής τους θητείας στη θέση τους. Η οποιαδήποτε δικαιολογία για αυτό θεωρείται και είναι αστεία. Καλές λοιπόν οι συμβουλές και οι προθέσεις των ξένων, αλλά εδώ με τους δικούς μας τι γίνεται; Μάλλον ότι γινόταν πολλά χρόνια, ότι γίνεται και τώρα και ότι θα γίνεται για πάντα. Αλήθεια με την υπόθεση Τζήλου έχουμε τίποτα νεότερο.