Ο Ραζβάν Λουτσέσκου έχει δώσει δεκάδες συνεντεύξεις στα χρόνια του στον ΠΑΟΚ και ομολογώ ότι η χθεσινή (23/7) ήταν από εκείνες που στάθηκε περισσότερο από κάθε άλλη στο θέμα της νοοτροπίας και του τρόπου σκέψης των παικτών.
Το παράδειγμα της Νάπολι που χρησιμοποίησε για να δείξει ότι μόνο εύκολο δεν είναι μία ομάδα με δυνατότητες όπως ήταν η ιταλική να συνεχίζει σταθερά στον δρόμο των επιτυχιών (από πρωταθλήτρια, βρέθηκε στα μέσα της βαθμολογίας την επόμενη σεζόν) ήταν απόλυτα εύστοχο.
Είναι μία απαιτητική διαδικασία να πιέζεις τον εαυτό σου συνεχώς για να κερδίζει κάθε επόμενο παιχνίδι και δεν την αντέχουν αρκετές ομάδες, παρότι αγωνιστικά μπορεί να έχουν δυνατότητες.
«Θα πρέπει να πάμε βήμα - βήμα , να επικεντρωθούμε στον πρώτο αγώνα και μετά να δούμε τα υπόλοιπα», είπε κάποια στιγμή χθες στις δηλώσεις του ο Ρουμάνος τεχνικός και το επανέλαβε με διαφορετικό τρόπο κάμποσες ακόμη.
Αυτό το game by game συνεχίζει να είναι και φέτος η στρατηγική του, αν και υπάρχει μία ειδοποιός διαφορά σε σχέση με πέρυσι. Δεν υπάρχει αγώνας για επιβίωση, αλλά για εκτόξευση. Ο ΠΑΟΚ ξέρει ότι έχει τρεις απόπειρες για να είναι σίγουρα σε όμιλο, ενώ πέρυσι δεν είχε περιθώριο λάθους, από την άλλη, όμως, γνωρίζει ότι αν και φέτος επαναλάβει την αλάθητη πορεία των περσινών προκριματικών, τότε θα κάνει βουτιά μέσα στο χρυσάφι του league stage του Champions League.
Γι’ αυτό και πρέπει να επιστρατεύσει τα καλύτερα mind games από το ρεπερτόριο του ο 55χρονος τεχνικός, για να πάρει το μέγιστο από τους παίκτες, για κάποιους από τους οποίους υπάρχει και η απειλή της μεταγραφολογίας. Τυχαία δεν είπε: «Πρέπει να ξέρουν ότι η διοίκηση κάνει το καλύτερο για εκείνους».
