Το τρέχον Μουντιάλ πλέον έχει μπει στην νοκ-αουτ φάση ωστόσο στο... ταμείο των ομίλων δεν συνέβησαν όλα όπως θα περίμενε κάποιος ότι θα κυλούσαν. Φαβορί έχασαν αναπάντεχα παιχνίδια, «μικροί» κέρδισαν «μεγάλους», οι όμιλοι μπλέχτηκαν ως το τελευταίο λεπτό με δραματικές ανατροπές και εν τέλει πέρασαν ομάδες εκπλήξεις και έμειναν εκτός μέχρι και ομάδες που φάνταζαν ως πιθανές νικήτριες της διοργάνωσης.
Ωστόσο παρακάτω θα γίνει μια μικρή αναδρομή στις μεγάλες απογοητεύσεις του θεσμού με 4 χώρες να ξεχωρίζουν καθώς οι προσδοκίες που υπήρχαν για αυτές ήταν πολύ μεγαλύτερες. Γερμανία, Βέλγιο, Δανία και Σερβία ήταν οι ομάδες «φαντάσματα» του Παγκόσμιου Κυπέλλου με τις δύο πρώτες μάλιστα να φαντάζουν ίσως σε κάποιους ως και πιθανοί νικητές.
Βέλγιο
Οι «κόκκινοι διάβολοι» μπήκαν στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ ως ένα ισχυρό αουτσάιντερ και έχοντας μια τελευταία ευκαιρία να κάνουν κάτι καλό μετά τον ημιτελικό που είχαν φτάσει στην προηγούμενη διοργάνωση. Ωστόσο φάνηκε ότι κανείς δεν πίστευε πραγματικά σε αυτό και ο Ρομπέρτο Μαρτίνεθ εμφάνισε στην Ντόχα ένα πραγματικό συνονθύλευμα που σίγουρα δεν θύμιζε την ομάδα των προηγούμενων ετών.
Ο όμιλος με Κροατία, Μαρόκο, Καναδά έμοιαζε αρχικά εύκολος και οι περισσότεροι θεώρησαν ότι το Βέλγιο εύκολα θα βρίσκονταν στους «16» παρέα με την Κροατία και μάλιστα ως πρώτο. Η πρεμιέρα μπορεί να έφερε νίκη με γκολ του Μπατσουαγί ωστόσο η εμφάνιση αυτή έδειξε ότι οι Βέλγοι δεν θα μπορέσουν να φτάσουν μακριά. Κάτι που ήρθε να «σφραγίσει» η σφαλιάρα της δεύτερης αγωνιστικής από το εκπληκτικό Μαρόκο από το οποίο έχασε 0-2 χωρίς να προβάλλει αντίσταση.
Για να φτάσει η τελευταία αγωνιστική κόντρα στην Κροατία εκεί που οι «κόκκινοι διάβολοι» για 45 λεπτά έκαναν την καλύτερη τους εμφάνιση σε όλη την πορεία στην διοργάνωση. Εννέα τελικές, 5 μεγάλες στιγμές, ένα δοκάρι μέσα σε αυτές με απόλυτο αρνητικό πρωταγωνιστή τον ανέτοιμο και ντεφορμέ όπως αποδείχθηκε Λουκάκου. Έτσι λοιπόν ολοκληρώθηκε μέσα σε 270 και κάτι λεπτά το ποδοσφαιρικό ταξίδι των Βέλγων στα γήπεδα του Κατάρ με 1 μόλις γκολ υπέρ σε 3 παιχνίδια.
Λόγοι υπάρχουν πολλοί, ο πρώτος είναι η έλλειψη βασικού κεντρικού επιθετικού, αφού ο Μπατσουαγί έχει δείξει αρκετές φορές ότι δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος όταν ο Λουκάκου δεν είναι διαθέσιμος. Ο δεύτερος είναι η κάκιστη παρουσία του Κέβιν Ντε Μπρούινε, ανεξήγητα, αφού μιλάμε για τον καλύτερο πασέρ στον κόσμο, και στο Κατάρ είχε 59% επιτυχία στις μεταβιβάσεις. Φυσικά μεγάλο ρόλο έπαιξε και η γερασμένη ενδεκάδα που έχει πλέον το Βέλγιο με τους... παλιούς να δείχνουν εκτός φόρμας και τους... καινούργιους να παραμένουν «άγουροι» για αυτό το επίπεδο ακόμη. Όλα όσα αναφέρθηκαν και οι μεγάλες εσωτερικές κόντρες αποτέλεσαν τον λόγο που η ταλαντούχα φουρνιά του Βελγίου κλείνει τον κύκλο της με μια τεράστια αποτυχία στο Μουντιάλ του 2022.
Γερμανία
Η δεύτερη μεγάλη απογοήτευση του τουρνουά μια από τις πιο αφελείς ομάδες που παρουσιάστηκαν και σε σχέση μάλιστα με όσα αναμενόταν ήταν η Γερμανία. Με τον Χάνσι Φλικ στο «τιμόνι» από πέρυσι τον Σεπτέμβριο πολλοί περίμεναν ότι στην πρώτη παρουσία του σε μεγάλη διοργάνωση η «Νάσιοναλ Μάνσαφτ» θα παρουσίαζε κάτι εξαιρετικό.
Αντίθετα η ομάδα φάνηκε μπερδεμένη με τον προπονητή να την «χαλάει» ακόμα περισσότερο ιδιαίτερα στην πρεμιέρα κόντρα στην Ιαπωνία με τις αλλαγές που τελικά της κόστισαν την ήττα. Δώδεκα τελικές στο πρώτο ημίχρονο, δεκατρείς στο δεύτερο μόλις 1 γκολ και αυτό όχι σε ροή αγώνα αλλά με πέναλτι, και αντίθετα οι εκπληκτικοί Ασιάτες, μια τελική στο πρώτο ημίχρονο, εννιά στο δεύτερο και δύο γκολ σε ροή αγώνα. Ο αποτελεσματικός και μη αφελής (Ιαπωνία) κέρδισε και πέρασε με την ολοκλήρωση των ομίλων.
Απέναντι σε Κόστα Ρίκα και Ισπανία η εικόνα ήταν σαφώς βελτιωμένη και τα «πάντσερ» έφεραν τα αναμενόμενα αποτελέσματα κερδίζοντας τους μεν Κοσταρικανούς με 2-4 και φέρνοντας ισοπαλία με την «φούρια ρόχα» με 1-1. Σαφώς και θα είχε πιθανότητες να περάσει έστω και με την γκέλα της πρώτης αγωνιστικής, ωστόσο τα νούμερα δείχνουν γιατί δεν θα μπορούσε πραγματικά. Γιατί καμία από τις 16 ομάδες που βρέθηκαν στην επόμενη φάση δεν δέχθηκε 5 γκολ στους ομίλους. Η χειρότερη που ήταν η Αυστραλία δέχθηκε 4 γκολ.
Χαρακτηριστικό ότι δεν βρήκε ποτέ ισορροπία στο αμυντικό κομμάτι αφού 2 από τους 4 αμυντικούς άλλαξαν και στις 3 αναμετρήσεις με σταθερούς μόνο τον Ρούντιγκερ και τον Ράουμ. Κομβική επίσης και σε αυτή την ομάδα η έλλειψη συνεπή σέντερ φορ, καθώς τα «πάντσερ» στηρίχθηκαν μόνο σε αναλαμπές των Φίλκρουγκ και Χάβερτζ, από τους οποίους ο ένας αγωνίζεται στην Βέρντερ Βρέμης μια ομάδα πλέον σειράς στην Γερμανία και ο δεύτερος είναι περιφερειακός επιθετικός ή αλλιώς «ψευτοεννιάρι». Της έλειψαν οι ηγέτες των προηγούμενων επιτυχιών της καθώς δεν φαίνεται ακόμη να υπάρχει έτοιμη νέα... φουρνιά ικανή να εντυπωσιάσει σε εθνικό επίπεδο.
Δανία
Είχε εξαιρετικά προκριματικά και ο όμιλος της προδιέθετε ότι με Αυστραλία και Τυνησία δεν θα έχει πρόβλημα, καθώς δίνονταν ως δεύτερο φαβορί πίσω από την Γαλλία για να περάσει. Δεν δικαίωσε τις προσδοκίες και οι καλές της πορείες στις προηγούμενες διοργανώσεις δεν είχαν συνέχεια.
Η ομάδα του Κάσπερ Χιούλμαντ εμφάνισε μια πολύ κακή εικόνα και ήταν μια από τις πέντε που δεν έκανε νίκη στην διοργάνωση. Η πρεμιέρα κόντρα στην Τυνησία ιδιαίτερα προβληματική έδειξε τα αγωνιστικά θέματα της ομάδας με το 0-0 να θεωρείται λίγο πολύ δίκαιο αποτέλεσμα. Στο δεύτερο παιχνίδι που ίσως ήταν και το πιο ποιοτικό 90λεπτο από τα τρία, σκόραρε, πίεσε και ζόρισε ιδιαίτερα την Γαλλία όμως ηττήθηκε με 2-1.
Φυσικά ο αγώνας κόντρα στην Αυστραλία ήταν ο χειρότερος της καθώς σχεδόν ποτέ δεν έδειξε ότι μπορεί να πάρει την πολυπόθητη νίκη. Μάλιστα ηττήθηκε κιόλας με 1-0 και γνώρισε ένα πολύ οδυνηρό αποκλεισμό. Δεν είχε σε καλή κατάσταση κανέναν σχεδόν ποδοσφαιριστή της και η εικόνα θύμισε... Βέλγιο. Πολλές τελικές, 34 συγκεκριμένα και μόλις 1 γκολ και αυτό από στατική φάση, κεφαλιά από κόρνερ πιο συγκεκριμένα.
Δεν δέχθηκε πολλά γκολ χαρακτηριστικό ότι η Αυστραλία που έκανε την έκπληξη και πέρασε κατά της είχε 4 γκολ παθητικό ενώ αυτή 3, αλλά με τους Έρικσεν, Κορνέλιους, Ντάαμσγκαρντ, Μέλε να είναι ορισμένοι από τους αρκετούς που βρέθηκαν σε κακή κατάσταση σε αυτό το τουρνουά η διάκριση δεν ήρθε δίκαια. Μένει να φανεί αν η τελευταία διετία επιτυχιών πριν το Παγκόσμιο Κύπελλο ήταν ένα «πυροτέχνημα» ή οι Δανοί θα πραγματοποίησουν καλές πορείες και τα επόμενα χρόνια.
Σερβία
Οι Βαλκάνιοι είναι από τις τελευταίες ομάδες που αποκλείστηκαν χρονικά, καθώς η ήττα τους το βράδυ της Παρασκευής από την Ελβετία τους έστειλε «σπίτι». Οι προσδοκίες ήταν ιδιαίτερα υψηλές για την φουρνιά που κατέβασε στο φετινό Μουντιάλ η Σερβία ωστόσο το... ταμείο τους έφερε να είναι μια από τις χειρότερες ομάδες της διοργάνωσης. Ολοκλήρωσε και αυτή όπως η Δανία την παρουσία της στο Κατάρ χωρίς νίκη.
Η πρώτη ήττα από την Βραζιλία ήρθε... αναμενόμενα με 2-0, με τους Σέρβους να αντέχουν 45 λεπτά στην πίεση καθώς στο δεύτερο ημίχρονο του αγώνα δεν παρουσιάστηκαν με την απαραίτητη συνοχή. Το δεύτερο παιχνίδι ήταν το καλύτερο τους αλλά για 60 λεπτά καθώς μετά υπέστησαν καθίζηση. Πρόκειται ίσως για την αναμέτρηση που έδειξε ότι οι Βαλκάνιοι δύσκολα θα έχουν μέλλον στην διοργάνωση. Βρέθηκαν να χάνουν σε ένα εκρηκτικό μισάωρο πέτυχαν 3 γκολ ωστόσο μετά θεώρησαν δεδομένη την νίκη και την πάτησαν από το αξιόμαχο Καμερούν, με το 3-3 να είναι το τελικό αποτέλεσμα.
Η τρίτη και... φαρμακερή ήταν κόντρα στην Ελβετία όπου ήταν μάχιμη για 45 λεπτά ωστόσο και πάλι την πλήγωσε η αφέλεια της αμυντικά και η ήττα ήρθε δίκαια με 2-3. Χαρακτηριστικό ότι... κατέκτησε την δεύτερη θέση με την χειρότερη άμυνα καθώς δέχθηκε 8 γκολ, με την Κόστα Ρίκα μόνο να έχει δεχθεί περισσότερα, 11 συνολικά.
Ο «δικός μας» Αντρίγια Ζίφκοβιτς ήταν από τις ευχάριστες εκπλήξεις των Σέρβων, καθώς είχε και δύο ασίστ κόντρα στο Καμερούν ενώ λίγο έλειψε να χριστεί και σκόρερ κόντρα στην Ελβετία. Λίγοι όμως οι συμπαραστάτες όπως ο Τάντιτς, ο Μιλίνκοβιτς - Σάβιτς και ο Μίτροβιτς και όλοι οι υπόλοιποι σε κακή φόρμα κάτι που δεν κατέστησε δυνατό να έρθει η πολυπόθητη διάκριση. Σε μια γενιά ωστόσο που δείχνει ότι έχει μέλλον και ίσως οι επόμενες διοργανώσεις δείξουν κάτι διαφορετικό γι’ αυτήν.