Λένε ότι η αγάπη βιώνεται και δε δηλώνεται. Πάντως με όποιο τρόπο κι αν μετρήσει κάποιος την αγάπη των αδερφών Νίκου και Δημήτρη Ξενίδη για την ομάδα του
Πιερικού, θα τους βάλει άριστο βαθμό. Αγάπη ανιδιοτελής που στοίχισε «όσο ένα διαμέρισμα», όπως αποκαλύπτει ο Νίκος, προκειμένου να αποτυπώσει το κόστος του πάθους τους για την ομάδα της Κατερίνης.
Πάθος που φθάνει στο σημείο «ακόμη κι ένα χαρτάκι αν βρω στο δρόμο με το όνομα Πιερικός, θα το πάρω και θα το αρχειοθετήσω» συμπληρώνει. Η γενέτειρα τους είναι ο Μακρύγιαλος Κατερίνης και αποτέλεσμα της αγάπης τους για την ομάδα της Κατερίνης είναι ο αρχειακός θησαυρός με θέμα τον Πιερικό, που έχουν τα αδέρφια στο πατρικό τους σπίτι. Εκεί σε 146 ντοσιέ θα βρει κάποιος όλα τα δημοσιεύματα για την ομάδα της Κατερίνης, το πρωτότυπο καταστατικό ιδρύσεως του Πιερικού και δεκάδες αναμνηστικά.
«Ολα άρχισαν περίπου το 1980. Μου βγήκε από μέσα μου και μου αρέσει. Κίνητρο; Η αγάπη για Πιερικό. Και ένα χαρτάκι να βρω στον δρόμο με το όνομα Πιερικός θα σκύψω να το μαζέψω και θα το αρχειοθετήσω».
-Που βρίσκεις αρχειακό υλικό;
«Από παντού. Από παλαιοβιβλιοπωλεία, από το internet και απ’ όπου άλλου μπορώ. Τις παλιές εφημερίδες τις πληρώνω… χρυσάφι αλλά δεν πειράζει».
-Εχεις υπολογίσει πόσα χρήματα ξόδεψες;
«Αυτό είναι καλύτερα να μην το ξέρει η γυναίκα μου (γέλια). Οι εφημερίδες είναι ατελείωτες, τα λεφτά πολλά, μπορεί να είχα αγοράσει ένα σπίτι. Δεν έχουν αξία τα λεφτά για μένα, μπροστά στην ικανοποίηση που παίρνω όταν αποκτώ κάτι που έχει σχέση με τον Πιερικό. Τη διετία 1991-’92 όταν η ομάδα ήταν στην Α’ Εθνική αγόραζα κάθε Δευτέρα 10 εφημερίδες αθλητικές και πολιτικές για το αρχείο μου».
-Δηλαδή ξύπνησες ένα πρωί και είπες «να κάνω ένα αρχείο για τον Πιερικό»;
«Εκανα αποδελτίωση των εφημερίδων που αγόραζα και μετά σκέφτηκα ότι θα ήταν καλό να αρχειοθετήσω το υλικό. Αρχισα να πηγαίνω στη βιβλιοθήκη της ΧΑΝΘ όπου υπήρχε αρχείο προηγούμενων χρόνων, έπαιρνα χαρτί και μολύβι και συγκέντρωνα στοιχεία όλων των αγώνων του Πιερικού από το 1961 που ιδρύθηκε η ομάδα. Βρήκα το 99,9 των αγώνων».
«Μου λείπει ένα παιχνίδι Κυπέλλου με τον Αλμωπό Αριδαίας του 1969. Εληξε 2-3 στην παράταση, αλλά βρήκα μόνο αποτέλεσμα».
- Με ποιο στοιχείο χάρηκες περισσότερο;
«Οταν ανακάλυψα το καταστατικό της ίδρυσης του Πιερικού του 1961, μετά τη συνένωση του Ολύμπου με τον Μ. Αλέξανδρο»
-Αξιζε αυτή η προσπάθεια;
Λάμπει το πρόσωπο του: «Να, ναι άξιζε. Ο Πιερικός είναι η ίδια η ζωή μου, τίποτε λιγότερο, τίποτε παραπάνω».
-Συνεχίζεις να αρχειοθετείς υλικό;
«Βεβαίως. Ευελπιστώ, γατί έχουμε την ίδια ηλικία με τον Πιερικό, όταν θα κλείσει 100 χρόνια, να τα γιορτάσουμε μαζί».
-Θα έδινες αρχείο για μεγαλύτερη αξιοποίηση;
«Βεβαίως, για να μάθουν οι νεότεροι στον νομό την ιστορία του Πιερικού και να μη γίνουν άλλη ομάδα. Θα αποκτήσει αξία. Αν δεν ξέρεις την ιστορία του πώς να γίνεις φίλος του ιστορικού Πιερικού;».
- Ο κόσμος νοιάζεται για Πιερικό;
«Οχι. Αν του δώσει κάποιος ένα όραμα θα γεμίσει το γήπεδο. Τα τελευταία χρόνια απαξιώθηκε η ομάδα και έφυγε ο κόσμος».
Η υλοποίηση του… ονείρου
Το όνειρο του Νίκου και του Δημήτρη Ξενίδη είναι να αξιοποιηθεί το αρχείο-θησαυρός για τον Πιερικό που το «έχτισαν» με μεγάλο οικονομικό κόστος και βρίσκεται στην κατοχή τους. Ο επίσημος Πιερικός δεν έχει δείξει κάποιο ενδιαφέρον, ούτε ο τοπικός δήμος, παρότι διοικείται από δήμαρχο που είχε σχέση με τον αθλητισμό, τον Κώστα Κουκοδήμο. Το minimum των αντανακλαστικών έδειξε προσφάτως η Αντιπεριφερειάρχης Πιερίας Σοφία Μαυρίδου, μετά από εισήγηση του Δημήτρη Αδαμόπουλου που διετέλεσε τα τελευταία χρόνια δύο φορές μέλος του δ.σ. του Πιερικού.. Ο στόχος; Η δημιουργία Μουσείου ιστορίας του Πιερικού, στο οποίο θα έχει περίοπτη θέση το αρχειακό υλικό των αδερφών Ξενίδη. Ιδωμεν…