Οι τρεις βαθμοί της νίκης δεν είναι το μοναδικό κίνητρο του Άρη

Είναι τυχερός οΑρης που έχει αγώνα σήμερα, οπότε θα αλλάξει η ατζέντα της συζήτησης που είχε ως θέμα τον αγώνα με τονΟλυμπιακό. Το έλεγε συχνά πυκνά ο Νίκος Γκάλης όταν η ομάδα μπάσκετ έχανε έναν αγώνα: «Ευτυχώς που παίζουμε σε τρεις ημέρες και θα ξεχάσουμε την ήττα».

Είχε μεγάλο δίκαιο, αλλά για να ισχύσει η θεωρία θα πρέπει ο Αρης σήμερα στο «Αλκαζάρ» να κάνει αυτό που δεν έχει κάνει εδώ και 30 χρόνια: Να νικήσει. Αν το καταφέρει θα έχει πετύχει να αλλάξει την ατζέντα συζήτησης, θα επιστρέψει στα ψηλά του βαθμολογικού πίνακα και θα κερδίσει τα εύσημα που κέρδιζε μέχρι να γίνει η σέντρα του αγώνα με τον Ολυμπιακό. Στην ουσία θα ξεθολώσει την εικόνα του. Συμβαίνουν αυτά στο ποδόσφαιρο. Πολύ περισσότερο με δεδομένο ότι η μελάνη της μνήμης των φιλάθλων είναι ασθενής.

Μπορεί να κερδίσει σήμερα ο Αρης; Θεωρητικά βρίσκεται ένα κλικ μπροστά από την αντίπαλο του, σε ρόστερ και αγωνιστικό ρυθμό. Το ρόστερ του δίνει το δικαίωμα να καλύψει με επιτυχία τις απουσίες των Τζέγκο και Μπεναλουάν και ο ρυθμός να τελειώσει νικηφόρα τον αγώνα. Απέναντι στη Λάρισα η οποία έχει πολλούς λόγους να παλέψει, ώστε να μη βρεθεί στο καναβάτσο. 

Η ομάδα της Θεσσαλίας βρίσκεται στην 12η θέση, με έξι βαθμούς σε οκτώ αγώνες, έχει μ.ο. 0,8 γκολ ανά αγώνα και 8,1 τελικές. Στατιστικά στοιχεία που δεν μπορούν να τρομάξουν τον Αρη. Αρκεί όμως αυτό ώστε οι «κίτρινοι» να πιστέψουν ότι θα έχουν σήμερα ένα ευχάριστο απόγευμα; Σίγουρα όχι. Οι αγώνες κερδίζονται μέσα στο γήπεδο και από την ομάδα που επιβεβαιώνει την υπεροχή της. Οι θεωρίες χωρίς επιβεβαίωση στην πράξη δεν έχουν καμία αξία. Αρα ο Αρης θα πρέπει να αποδείξει μέσα στο γήπεδο ότι είναι καλύτερος και να πάρει το τρίποντο, το οποίο εκτός των άλλων θα τον βγάλει από την περιδίνηση που έχει μπει μετά τον αγώνα με τον Ολυμπιακό. Κι αυτό ίσως έχει μεγαλύτερη αξία, ακόμη και από τους τρεις βαθμούς. Οσο κι αν ακούγεται περίεργο.