Η υπομονή
είναι πικρή αλλά ο καρπός της είναι
γλυκός. Έτσι ή αλλιώς βέβαια, είναι
αρετή. Αν και σε τούτο τον λόγο υπάρχει
αντίλογος: Πέραν ενός ορίου η υπομονή
παύει να είναι αρετή…
Επί του
παρόντος πάντως, για τον ΠΑΟΚ η υπομονή
για την ανοικοδόμηση του είναι απαραίτητο
«υλικό» μιας επιτυχημένης «συνταγής». Το λέει και ξαναλέει ο Πάμπλο Γκαρσία.
Κι αυτός πάντα ξέρει καλά τι λέει!
Η
ανοικοδόμηση του ΠΑΟΚ, μετά την κατάρρευση
η οποία ακολούθησε το νταμπλ, πρέπει να
είναι πρωταρχικός στόχος του. Δε λέμε
πως επί τούτου πρέπει όλοι οι άλλοι
στόχοι (Πρωτάθλημα, Κύπελλο, Ευρώπη) ,
να θυσιασθούν στον βωμό της ανοικοδόμησης.
Λέμε πως πρέπει ο ΠΑΟΚ ως σύνολο
προπονητών, παικτών και διοίκησης
υποχρεούται, να κάνει την υπέρβαση.
Δε
συνηθίζεται στο ποδόσφαιρο – βλέπετε
– μία ομάδα η οποία (αν)οικοδομείται,
να κάνει συνάμα και πρωταθλητισμό. Ο
ΠΑΟΚ επί του παρόντος το… συνηθίζει.
Το έκανε κι όταν του αφαίρεσαν ωμά –
επί της τότε (συγ)Κυβέρνησης – την επί
ίσοις όροις ευκαιρία κατάκτησης του
Πρωταθλήματος. Το έκανε και την επόμενη
περίοδο κατέκτησε και Πρωτάθλημα και
Κύπελλο. Επιχείρησε, να το κάνει και
πέρυσι (με την… τρικλοποδιά της ΕΕΑ επί
νυν Κυβέρνησης). Το κάνει και τώρα…
Δεν είναι
εύκολο έργο. Είναι δύσκολο, πολύ δύσκολο.
Οφείλει όμως, να το κάνει. ΠΑΟΚ είναι.
Και στο επίπεδο του αυτά επιβάλλονται!
Αρκεί να υπάρχει υπομονή. Καθώς κι
επιμονή κι αντίληψη των συνθηκών υπό
τις οποίες επιχειρεί, να το κάνει.
Έχει
ντέρμπι λοιπόν, αύριο ο ΠΑΟΚ στο Χαριλάου.
Ε, και; Είτε με τον Άρη παίζει στο «Κλ.
Βικελίδης», είτε με τον Ολυμπιακό στο
«Γ. Καραϊσκάκης», είτε με τον Παναθηναϊκό
στο «Απ. Νικολαΐδης», είτε με τον ΟΦΗ
στο «Θ. Βαρδινογιάννης»… Λέμε τώρα…
Στόχος είναι οι τρεις βαθμοί. Και φυσικά,
η αναπτέρωση της ψυχολογίας.
Με όποια
ομάδα κι εάν έπαιζε αύριο ο ΠΑΟΚ ίδια
θα ήταν τα δεδομένα. Το μειονέκτημα της
διπλής ταχύτητας (και συνάμα ίδιον μίας
ομάδας ανωτέρου επιπέδου) καθώς και
πρωταθλητισμό επιχειρεί και (αν)οικοδόμηση.
Με πλεονέκτημα την χρόνια ψυχική σύνδεση
προπονητή κι ομάδας. Με μειονέκτημα την
κόπωση από τις αλλεπάλληλες υποχρεώσεις
σε υψηλούς επιπέδου ευρωπαϊκού αγώνες.
Και με πλεονέκτημα την αποδεδειγμένη
κλάση παικτών του.
Με όποια
ομάδα κι εάν έπαιζε αύριο ο ΠΑΟΚ για
τους τρεις βαθμούς θα μαχόταν. Δίχως
ουδείς να αμφιβάλλει πως οι τρεις βαθμοί
κόντρα στον Άρη… Επιφέρουν κι άλλα
πρόσθετα μη αγωνιστικά οφέλη! Ως εκ
τούτων για τον ΠΑΟΚ η αυριανή μάχη δεν
είναι δα και «η μητέρα των μαχών». Και
προς αποφυγή παρεξήγησης, η εξήγηση πως
τούτο δε σημαίνει υπάρχει περιθώριο
απώλειας βαθμών. Όχι κόντρα στον Άρη
αλλά και κόντρα σε οποιαδήποτε ομάδα
του Πρωταθλήματος.
Είπαμε.
Ναι μεν, ο ΠΑΟΚ επιχειρεί μεσούσης της
αγωνιστικής περιόδου (αν)οικοδόμηση.
Επιχειρεί και πρωταθλητισμό δε. Στο
κάτω κάτω της γραφής για ομάδες κορυφής
- του επιπέδου του ΠΑΟΚ - αυτός είναι
τρόπος ζωής. Δεν αλλάζει…
ΥΓ 1 :
Φθάνει πια, μυαλοπώλες! Όχι άλλο κάρβουνο
για την παραγωγή αίολων εντυπώσεων
περί της μάστιγας του αιώνα! Κάντε
…κράτει πολιτικοί, επιστήμονες, ιερείς,
δημοσιογράφοι κι όσοι έχετε κάμερα,
μικρόφωνο και… πληκτρολόγιο μπροστά
σας. Έλεος, πια…
ΥΓ 2 :
Σεβασμός επιτέλους… Σε όσους θρηνούν
απώλειες ψυχών, σε όσους προσφέρουν
δικές τους για να μη θρηνήσουμε δικές
μας και κυρίως, και σε όσους έσβησαν
μόνοι κι έρημοι. Σε όσους δηλαδή, ο ψυχρός
άνεμος της απόλυτης μοναξιάς έσβησε το
καντήλι πριν τον σβήσει ο θάνατος!
ΥΓ 3:
Γιορτές της Γέννησης, της Ανάστασης,
της Βάπτισης του Κυρίου, της Κοίνησης
της Θεοτόκου και των Πολιούχων Αγίων
φεύγουν κι έρχονται ξανά… Πρώτα ο
Θεός! Οι ψυχές φεύγουν παντοτινά…
