Η Ελλάδα, μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, έχει κατακτήσει πέντε συνολικά μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες 2024, κατά ένα δηλαδή περισσότερο από αυτά που συγκέντρωσε συνολικά στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο. Σύμφωνα με τους πιο μέτριους υπολογισμούς θα έρθουν κι άλλα μέχρι το τέλος των Αγώνων. Από αθλητές, που δυστυχώς, πολιτεία και media τους θυμούνται μόνο όταν κρεμούν στο στήθος τους ένα μετάλλιο. Αυτή είναι η θλιβερή πραγματικότητα, χρόνια τώρα.
Δε στοιχίζει τίποτε σε πολιτικούς αρχηγούς να στείλουν ένα συγχαρητήριο μήνυμα ή ο αρμόδιος υπουργός Αθλητισμού να υποδεχτεί τον νικητή στο αεροδρόμιο με μία ανθοδέσμη στα χέρια. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι νιώθουν, έστω και στο ελάχιστο, τον πόνο του πρωταθλητισμού.
Η προετοιμασία των Ελλήνων αθλητών για του Ολυμπιακούς Αγώνες, έγινε με ελάχιστη κρατική στήριξη. Στην ουσία οι αθλητές δίνουν τον δικό τους αγώνα, καθημερινά με τον προπονητή τους και τους δικούς τους ανθρώπους. Οι περισσότεροι, εκπαιδευμένοι από την αδιαφορία των θεσμικών παραγόντων, έχουν πάψει κιόλας να γκρινιάζουν καθώς γνωρίζουν ότι δύσκολα θα εισακουσθούν τα δίκαια αιτήματα τους. Πριν από δεκαετίες, είχα επισκεφθεί το «Σπίτι της Γυμναστικής» στη Μίκρα προκειμένου να έχω άποψη για τις συνθήκες που προετοιμάζονταν οι Ελληνες Πρωταθλητές Ιωάννης Μελισσανίδης και Δημοσθένης Ταμπάκος. Αθλητές οι οποίοι στη συνέχεια έγιναν Ολυμπιονίκες. Με ποιο συναίσθημα αποχώρησα; Της απογοήτευσης.
Ο Πετρούνιας ήταν συγκλονιστικός στην προσπάθεια που έκανε στους κρίκους και με το μετάλλιο που κατέκτησε, έγραψε παγκόσμια ιστορία. Με δάκρυα στα μάτια μίλησε στη δημόσια τηλεόραση για την επιτυχία του, αλλά και για τα τις δυσκολίες που έχει περάσει». Η σύζυγος του Βασιλική Μιλλούση, επίσης, δήλωσε με νόημα: «Δεν χρειάζεται να σας πω τι είπαμε μετά τη νίκη του, τα μάτια μιλάνε. Ξέρει τι έχει περάσει, ξέρουμε τι έχουμε περάσει για να φτάσει εδώ». Για δυσκολίες μίλησε και η ξιφομάχος Δώρα Γκουντούρα που αναφέρθηκε «στους Θεούς και δαίμονες που παλεύουμε στην Ελλάδα». Ο 12ος στην σφυροβολία Χρήστος Φραντζεσκάκης, αποκάλυψε ότι προπονείται σε χωράφι, όπως και η πρωταθλήτρια του ακοντισμού Ελίνα Τζένγκο, μέχρι πριν από λίγα χρόνια. Πίσω από τα δάκρια των Ελλήνων αθλητών, υπάρχουν διάφορες μικρές ή μεγάλες πικρές ιστορίες. Μία διαδρομής που χρειάζεται μεγάλα ψυχικά αποθέματα και μεγάλη στήριξη από τους ανθρώπους του στενού τους περιβάλλοντος. Ο Πετρούνιας, πριν από χρόνια, σκέφτηκε ακόμη και να τα παρατήσει, βλέποντας ότι η προσπάθεια του δεν ανταμείβεται.
Γι’ αυτό με ή χωρίς μετάλλιο στο στήθος, όλα τα ελληνόπουλα που φωνάζουν «παρών» σε Ολυμπιακούς Αγώνες, προσωπικά, τους θεωρώ νικητές. Δεν είναι το ευκολότερο πράγμα η πρόκριση και πολύ περισσότερο όταν προετοιμάζονται κάτω από αντίξοες συνθήκες. Το όραμα της συμμετοχής είναι αυτό που τους δίνει δύναμη και δεν τα παρατάνε. Όπως και νικητής των 100μ. Nόα Λάιλς ο οποίος μετά τη νίκη του έκανε μία ανάρτηση που τσακίζει κόκκαλα:” Έχω άσθμα, αλλεργίες, δυσλεξία, ADD (διαταρραχή διάσπασης προσοχής), άγχος και κατάθλιψη. Αλλά θα σου πω πως ό,τι έχεις δεν καθορίζει τι μπορείς να γίνεις. Γιατί όχι εσύ!".
