Το εύκολο είναι, ήττες όπως αυτή του περασμένου Σαββάτου από τον Ιωνικό, ή αποτελέσματα όπως αυτά που έχουν αφαιρέσει και στην τρέχουσα σεζόν τη δυνατότητα από τον Άρη να διεκδικήσει την κατάκτηση ενός τίτλου, να τα αποδώσει κάποιος στην αρνητική συγκυρία, στην κακοτυχία, ή στην διαιτησία.
Όποιος το κάνει, προφανώς, έχει τους δικούς του λόγους για να θέλει να βρει δικαιολογίες, να δημιουργήσει άλοθι, να «ξεπλύνει» λάθη και παραλείψεις.
Όχι μόνο στο ποδόσφαιρο, αλλά σε οποιαδήποτε δουλειά, στην ίδια τη ζωή, όταν κάτι δεν πάει καλά υπάρχουν ευθύνες. Δεν μπορεί πάντα να φταίει κάτι άλλο και ποτέ αυτοί από τους οποίους περιμένεις να παράξουν ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα.
Στον Άρη είναι ξεκάθαρο, πλέον, τι φταίει. Όσο κι αν δεν αρέσει στο Θόδωρο Καρυπίδη, το πρόβλημα είναι το... μοντέλο λειτουργίας. Είναι η αδιαπραγμάτευτη εμμονή του στον (υπερ) συγκεντρωτισμό.
Είτε γιατί δεν εμπιστεύεται, είτε γιατί θεωρεί ότι ο ίδιος είναι καλύτερος αθλητικός διευθυντής απ' όποιον κι αν επέλεγε, καλύτερος για να πάρει αποφάσεις από οποιοδήποτε στέλεχος είναι απαραίτητο σε ένα μεγάλο αθλητικό οργανισμό όπως η ΠΑΕ Άρης, επιμένει όλα αυτά τα χρόνια που διοικεί την ομάδα να τα έχει όλα πάνω του.
Αν γινόταν να καθίσει και στον πάγκο για να κοουτσάρει την ομάδα, θα το έκανε.
Όμως, με αυτό τον τρόπο καμία μεγάλη ομάδα δεν μπορεί να λειτουργήσει. Και δεν χρειάζεται να παραθέσει κανείς επιχειρήματα για να τεκμηριώσει αυτή την άποψη. Αυταπόδεικτο είναι.
Ασφαλώς και θα πρέπει ο διοικητικός ηγέτης να έχει άποψη για τις μεταγραφές. Δεν γίνεται, όμως, να τις κάνει ο ίδιος.
Ασφαλώς και θα πρέπει ο διοικητικός ηγέτης να έχει άποψη για τον προπονητή. Δεν γίνεται, όμως, να τον επιλέγει ο ίδιος.
Ασφαλώς και θα πρέπει ο διοικητικός ηγέτης να έχει τον τελευταίο λόγο σε κρίσιμα θέματα όπως τηλεοπτικά και εμπορικά δικαιώματα. Δεν γίνεται, όμως, ο ίδιος να τα διαπραγματεύεται.
Ο Καρυπίδης έχει προσφέρει πολλά στον Άρη. Τον κράτησε σε ένα πολύ καλό επίπεδο για το βεληνεκές του, αφού ούτε Σαββίδης είναι, ούτε Μελισσανίδης, ούτε Μαρινάκης, ούτε Αλαφούζος.
Όσο, όμως, επιμένει να είναι αμετακίνητος από αυτό το... one man show, τόσο πιο δύσκολη θα γίνεται η προσπάθεια να δώσει όραμα για κάτι πραγματικά μεγάλο, έτσι όπως το ονειρεύονται οι οπαδοί του Άρη...
