Τι ψάχνεις;

Ματίνα Νούλα: Ποια είναι η αθλήτρια του Ηρακλή που κέρδισε τον Αυθεντικό Μαραθώνιο

A generic square placeholder image with rounded corners in a figure.

Κάνοντας την αντεπίθεση της από το 28ο χιλιόμετρο, η Ματίνα Νούλα πέρασε τη Γκλόρια Πριβιλέτζιο και στην τρίτη της συμμετοχή στον Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας έκοψε για πρώτη φορά το νήμα σε 2.40.20 σημειώνοντας, μάλιστα, και ρεκόρ πανελλήνιου πρωταθλήματος. Το προηγούμενο το κατείχε η Τίνα Κεφάλα με 2.40.36.

Από το μυαλό της είχε περάσει το πρώτο σκαλί του βάθρου, όμως, η σκέψη ήταν κάπως φευγαλέα γιατί μπορεί να είχε προετοιμαστεί όσο το δυνατόν καλύτερα μπορούσε αλλά ήξερε ότι στην κούρσα συμμετείχαν δυνατές αθλήτριες και ο ανταγωνισμός ήταν μεγάλος. «Το πίστευα βαθιά μέσα μου αλλά ήξερα ότι έχω δυνατές αντιπάλους. Η Γκλόρια είναι δυνατή, έχει νικήσει τόσες φορές και ήξερα ότι θα δώσει τον καλύτερο της εαυτό, κάτι που έκανε. Γνώρισα ότι θα ήταν δύσκολη η πρώτη θέση αλλά σκεφτόμουν ότι θα θέλω να δώσω τον καλύτερο μου εαυτό και ό,τι γίνει».

«Όταν μπήκα στο Καλλιμάρμαρο, ο κόσμος άρχισε να με αποθεώνει και ένιωσα τεράστιο δέος»

Η διαδρομή δεν ήταν εύκολη, έκρυβε δυσκολίες αλλά όταν προσπέρασε τη βασική της αντίπαλο, το άγχος αυξήθηκε αφού αφενός έβλεπε τον τερματισμό να πλησιάζει αλλά αφετέρου δεν γνώριζε τι γινόταν πίσω από την πλάτη της και πόσες δυνάμεις απέμειναν στις υπόλοιπες αθλήτριες: «Δυσκολεύτηκα στις ανηφόρες αλλά στο δύσκολο σημείο από το 25 έως το 30 μου έδινε κίνητρο και περισσότερη αυτοπεποίθηση το γεγονός ότι έβλεπα ότι πλησιάζω την πρώτη. Με βοήθησε ότι την πλησίασα και την πέρασα σε αυτά τα δύσκολα χιλιόμετρα, με εμψύχωσε. Όταν περνάς μπροστά, αγχώνεσαι γιατί δεν ξέρεις τι γίνεται πίσω σου. Ένιωθα δυνατή ειδικά στην κατηφόρα. Μέσα μου ήξερα ότι όλα πάνε καλά αλλά είχα άγχος γιατί δεν ήξερα τι γίνεται πίσω μου, πόσες δυνάμεις έχουν οι αντίπαλες μου και ένιωθα και κούραση. Μέχρι να κόψεις την κορδέλα δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί».

Κόβοντας την κορδέλα, πήρε μια βαθιά ανάσα και εμφανώς συγκινημένη πανηγύρισε την πρώτη της νίκη στον Αυθεντικό Μαραθώνιο: «Ένιωσα τεράστια συγκίνηση. Μέχρι το τελευταίο λεπτό και ενώ ήξερα ότι είμαι μπροστά, δεν μπορούσα να το πιστέψω. Δεν πίστευα ότι θα την κόψω εγώ. Όταν μπήκα στο Καλλιμάρμαρο, ο κόσμος άρχισε να χειροκροτά και να με αποθεώνει και ένιωσα τεράστιο δέος. Τα χειροκροτήματα, ο κόσμος, το να κόβω κορδέλα μου δημιούργησαν συναισθήματα που δεν έχω νιώσει ξανά. Ήταν μια όμορφη στιγμή» υποστήριξε η Ματίνα στο metrosport.gr.

Προχωρώντας λίγα βήματα και αφήνοντας πίσω τις ερωτήσεις των δημοσιογράφων πνίγηκε στις αγκαλιές των ανθρώπων της που παρακολούθησαν από έξω την κούρσα της και δυσκολευόταν να εκφράσουν τη χαρά τους για το επίτευγμα αυτό: «Οι πρώτοι άνθρωποι που είδα μόλις τερμάτισα ήταν η συναθλήτρια του, Βασιλική Καλλιμογιάννη, και ο έφορος του Ηρακλή, ο Γιώργος Σερέφας, που είχαν μπει μέσα στο γήπεδο. Ούρλιαζαν από χαρά, με αγκάλιαζαν».

Η συγκίνηση έγινε πιο έντονη όταν άκουσε το όνομα της και ανέβηκε στο πρώτο σκαλί του βάθρου. Τα είχε, πλέον, καταφέρει, το χρυσό μετάλλιο ήταν στα χέρια της και ένιωσε να ανταμείβεται όλη της η προσπάθεια: «Είναι μια ικανοποίηση για την προσπάθεια που έχω κάνει. Είχα προετοιμαστεί πολύ, προσπάθησα πολύ. Έκανα παραπάνω χιλιόμετρα και προπονήσεις. Ένιωσα να ανταμείβονται οι κόποι μου και κατάλαβα πως ότι κάνουμε έχει αντίκτυπο. Συγκινήθηκα, ένιωσα δέος και έντονη χαρά κρατώντας το μετάλλιο. Ήμουν συγκινημένη γιατί κατάφερα αυτό το επίτευγμα και ταυτόχρονα έβλεπα και τα αγαπημένα μου πρόσωπα που ήταν εκεί».

«Ο Ιάσονας μου το έλεγε εδώ και καιρό. Το πίστευε»

Τα έντονα συναισθήματα ήταν έκδηλα τόσο στο πρόσωπο όσο και στον τόνο της φωνής της ακόμη και δυο ημέρες μετά το τέλος της κούρσας. Ήταν αδύνατο, ακόμη, για εκείνη για πιστέψει ότι κέρδισε μια τόσο σημαντική κούρσα. «Η αλήθεια είναι ότι δεν το έχω πιστέψει ακόμη. Είμαι χαρούμενη για τη νίκη αυτή. Ήταν ένας όμορφος αγώνας, μου βγήκε η τακτική σε όλη τη διαδρομή. Δεν με ενόχλησε τίποτα, δεν είχα κανένα πρόβλημα. Τα πρώτα χιλιόμετρα δεν κατάλαβα πως πέρασαν. Φυσικά, στα τελευταία είχα αρκετή κούραση αλλά το ευχαριστήθηκα».

Ιδιαίτερα συγκινημένος έμοιαζε να είναι και ο προπονητής της, Ιάσονας Ιασωνίδης, ο οποίος πίστευε από την αρχή ότι η αθλήτρια του μπορεί να διεκδικήσει την πρόκριση και να πάρει την πρώτη θέση. Ο χρόνος, όμως, ήταν έκπληξη και για τους δύο. Όπως μας ανέφερε η Ματίνα: «Ο Ιάσονας μου το έλεγε εδώ και καιρό. Το πίστευε. Έβλεπε ότι αποδίδει η προπόνηση μου. Είχα κάνει καλές εμφανίσεις στους αγώνες που είχα δώσει πιο πριν. Είχαμε τα σημάδια ότι θα πάει καλά ο Μαραθώνιος. Ξέραμε ότι, αν πάμε όλα καλά κατά τη διάρκεια της διαδρομής, θα κάνω ένα καλό χρόνο. Δεν περιμέναμε σίγουρα αυτή την επίδοση, υπολογίσαμε ένα με δύο λεπτά παραπάνω. Πήγαν, όμως, όλα απρόβλεπτα καλά. Όταν τερμάτισα , νομίζω, ήταν σε σοκ. Δεν το αναλύσαμε ακόμη, είπαμε να αφήσουμε κάποιες μέρες και να το συζητήσουμε μετά. Ήταν μια λύτρωση των κόπων του. Ήταν πάντα δίπλα μου και με πίστευε πολύ. Έκανε μεγάλη προσπάθεια και κόπο. Τον ευχαριστώ πολύ για αυτό».

Ποια είναι η Ματίνα Νούλα;

Η ενασχόληση της για τον αθλητισμό άρχισε από τα πρώτα της βήματα. Δοκίμασε αρκετά αθλήματα τόσο ομαδικά, όπως μπάσκετ και βόλεϊ, όσο και ατομικά όπως το μπαλέτο. Ο στίβος μπήκε στη ζωή της με μήκος και ύψος και, φυσικά, το τρέξιμο που το ξεχώρισε από την αρχή.

Όταν ήρθε στη Θεσσαλονίκη ως φοιτήτρια, εντάχθηκε στην ομάδα του Ηρακλή και μετά από προτροπή του Ιάσονα Ιωαννίδη «κόλλησε» το μικρόβιο και του πρωταθλητισμού: «Από μικρή είχα ασχοληθεί με τον αθλητισμό. Μου άρεσε να τρέχω. Γενικά, ο πρωταθλητισμός ήρθε κάπως τυχαία. Όταν ήρθα στη Θεσσαλονίκη λόγω σπουδών, με είχε βρει ο Ιάσονας Ιωαννίδης και μου έβαλε το μικρόβιο. Μπήκα στην ομάδα του Ηρακλή, που είναι οικογένεια για εμένα, και άρχισα να τρέχω. Με έκανε να θέλω να εξελιχθώ και βελτιώσω τους χρόνους μου. Του το χρωστάω αυτό που είμαι σήμερα».

Εκτός από την ενασχόληση της με τον στίβο, την έχει κερδίσει η ψυχολογία και ιδιαίτερα η αθλητική. Ανέκαθεν της άρεσε να ακούει τους γύρω της και να προσπαθεί να τους δείξει ένα διαφορετικό τρόπο να σκέφτονται. Πήρε το πρώτο της πτυχίο από το Τμήμα Ψυχολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ενώ η διαδρομή της δεν σταμάτησε εκεί, αφού προχώρησε αρχικά με το μεταπτυχιακό της πάνω στην Κλινική Ψυχολογία και Συμβουλευτική στο Mediterranean College, ενώ στη συνέχεια έκανε κάποια βήματα προς την αθλητική ψυχολογία παίρνοντας την πιστοποίηση από το Πρόγραμμα Εξειδίκευσης στην Αθλητική Ψυχολογία από το Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης (Barca Innovation Hub) και από το Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο ενώ πλέον, προχωρά το μεταπτυχιακό της πάνω στη μεγιστοποίηση της αθλητικής απόδοσης στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο.

Η Ματίνα εργάζεται ως ψυχολόγος στις ακαδημίες του Ηρακλή ενώ διενεργεί και online συνεδρίες (για περισσότερες πληροφορίες στο https://matina-noula.gr/viografiko/). Όταν ρωτήθηκε για τη σημασία της παρουσίας αθλητικού ψυχολόγου στους αθλητικούς συλλόγους ήταν σαφέστατη: «Είναι απαραίτητος ο αθλητικός ψυχολόγος. Ακόμη και τα παιδάκια έχουν άγχος και φοβούνται μήπως δεν τα πάνε καλά στους αγώνες. Κάποια δεν θέλουν να συμμετέχουν στους αγώνες για να μη κάνουν κακή επίδοση και κριθούν. Χρειάζονται έναν άνθρωπο να τους συμβουλεύει και να μπορούν να πουν το τι τους προβληματίζει».

Της αρέσει να ακούει ξένη μουσική, δεν έχει γούρια ενώ τον ελεύθερο της χρόνο προτιμά να τον περνά διαβάζοντας βιβλία και βλέποντας ταινίες. Δεν μπορεί να αντισταθεί στο κοτόπουλο με ρύζι ενώ δυο λέξεις που θα μπορούσαν να τη χαρακτηρίζουν είναι η επιμονή και η υπομονή.