Καλό ταξίδι, Πρόεδρε… Εάν θα κυκλοφορήσει κάποτε μία εικονογραφημένη Εγκυκλοπαίδεια, στη λέξη: Πραγματιστής (ναι, με το «Π» κεφαλαίο)… Η εικόνα του Γιώργου Καλύβα είναι η ιδανική! Η εικόνα ενός πράου, διορατικού, διπλωμάτη κι αποφασιστικού Προέδρου (και πάλι, ναι… Με το «Π» κεφαλαίο), ενός νοικοκύρη παράγοντα. Έφτιαξε πολλά, πάρα πολλά στην ΠΑΕ ΠΑΟΚ. Με σοβαρότητα και ταπεινότητα αλλά και περισσή λεβεντιά.
Από τότε, από την διοίκηση του Πρωταθλήματος του 1985 (για εμάς η κορυφαία σε λειτουργία κι απόδοση όλων των εποχών τηρουμένων των αναλογιών) μέχρι την τελευταία συμμετοχή του σε διοίκηση της ΠΑΕ ΠΑΟΚ… Αυτός ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος – πολλάκις και κολώνα - των οικονομικών της, τουλάχιστον.
Ο Γιώργος Καλύβας ξεχώριζε επειδή επιχειρούσε κι επιτύγχανε εκεί όπου άλλοι αποτύγχαναν. Δεν κρυβόταν στα δύσκολα. Κι ήταν Πρόεδρος (ναι, με «Π» κεφαλαίο, επιμένουμε) για τον ΠΑΟΚ και μόνον για τον ΠΑΟΚ. Ουδέποτε έθεσε τον εαυτόν του προ του ΠΑΟΚ!
Ακόμη και ως βετεράνος παράγοντας βέβαια, είχε άποψη με βάρος. Και κάθε του σκέψη έβριθε ρεαλισμού. Αργά ή γρήγορα δε, δικαιωνόταν απόλυτα!
Καλό ταξίδι, Πρόεδρε…
ΥΓ 1: Όσοι αναμένατε-με (δε θα τα χαλάσουμε για το πρόσωπο του ρήματος, έτσι;) …βόμβες στη συνέντευξη Τύπου του Ολαφ Ρέμπε μείνατε-με με την αναμονή. Κατατέθηκαν πολλές απαντήσεις. Άλλες με κι άλλες δίχως ελιγμούς. Ο Γερμανός τεχνικός (ή αθλητικός, σημασία δεν έχει) δεν ήταν κατηγορούμενος. Οι δημοσιογράφοι δεν ήταν κατήγοροι. Έσκαψαν βαθιά. Κάποιες φορές έβγαλαν στην επιφάνεια ευρήματα. Κάποιες δεν έβγαλαν.
Ο Όλαφ Ρέμπε είχε και το καρπούζι, είχε και το μαχαίρι. Έκοβε κι έραβε με σεβασμό προς κάθε εμπλεκόμενη πλευρά σε κάθε θέμα. Με ηρεμία. Έκανε χιούμορ. Έπαιζε μπάλα. Αμυνόταν καλά. Πετούσε βέβαια, την μπάλα και στην κερκίδα. Ήταν καλός… μπαλαδόρος, γενικά! Κι έχουμε την εντύπωση πως μάλλον την «έβγαλε» - λαϊκιστί – «καθαρή»!
Εξάλλου ποιος ανέμενε από τον Όλαφ Ρέμπε, να πει, όσα δεν ειπώθηκαν τους τελευταίους μήνες αλλά και – προσέξτε εδώ – λέγονται. Τα εν οίκω μη εν δήμω. Διαφωνείτε;
Κατέστησε πάντως, σαφές την ηλίου φαεινότερη στήριξη του στον Αμπέλ Φερέιρα. Είχε μία (και δυο και δυο…) κουβέντες για όλους. Στρογγύλεψε σχεδόν, όλες τις… γωνιές. Και πέρασε αυτός καλά δίχως να ξέρουμε κατά πόσο οι φίλοι του «δικέφαλου» - ακούγοντας τον – πέρασαν καλύτερα
Με λίγα λόγια; Ο Γερμανός αθλητικός (ή τεχνικός – είπαμε - δεν έχει σημασία) έπραξε τα δέοντα. Όσο για το αποτέλεσμα της πράξης του; Οι εντυπώσεις διίστανται. Η ουσία της μετρά για τον ΠΑΟΚ και τον κόσμο του.
Και κάτι άλλο. Μίλησε περισσότερο για τον ρόλο του, τη συμμετοχή του στα πεπραγμένα του ΠΑΟΚ. Τούτο ήταν απόλυτα φυσιολογικό. Ήταν και πρέπον. Θα ήταν απρέπεια, να μιλούσε για άλλους…
Σημασία για τον ΠΑΟΚ έχει αυτή η Συνέντευξη Τύπου, να λειτούργησε ως … αποσυμπιεστής! Είτε φώτισε όλες τις κρυφές πτυχές, όσων συνέβησαν τα τελευταία χρόνια, είτε άφησε κάποιες στο σκοτάδι (όπως ήταν μάλλον, αναμενόμενο) σημασία έχει, να καταστεί βαλβίδα αποσυμπίεσης. Ήταν μεγάλη η …υπέρταση του ΠΑΟΚ τελευταία. Με τέτοια… υπέρταση μήτε καθαρό μυαλό, μήτε γαλήνια ψυχή υπάρχει.
Έπρεπε να γίνει. Έγινε. Θεωρούμε πως έπεσε η πίεση. Και πλέον, ο ΠΑΟΚ ως ομάδας στρέφεται στο ντέρμπι με την ΑΕΚ. Εκεί όπου ή θα μηδενισθεί η πίεση η θα κτυπήσει κόκκινο. Γιατί να το κρύψομεν άλλωστε; Μετά την απώλεια τεσσάρων βαθμών στο Πρωτάθλημα κάθε αγώνας του ΠΑΟΚ έχει υπέρβαρο φορτίο άγχους.
ΥΓ 2: Η εντολή του Ιβάν Σαββίδη για την «ανοικτή πόρτα» στον Αντελίνο Βιεϊρίνια… μέχρι εσχάτων έχει πολλή, πάρα πολλή ουσία για τον ΠΑΟΚ, τον «κάπτεν» των τίτλων και τον κόσμο του. Και δεν πρέπει να μείνει ανεκμετάλλευτη!
