Ο Ηρακλής ηττήθηκε με κατεβασμένα τα
χέρια στην Πάτρα και μετά από έναν πρώτο
γύρο έκλεισε με 5 νίκες και 6 ήττες.
Ο Στέργιος
Καλύβας διαδέχθηκε τον Βαγγέλη Ζιάγκο
στον πάγκο, αλλά ο Ηρακλής δεν έχει
αλλάξει εικόνα τις τελευταίες πέντε
αγωνιστικές. Η νίκη επί της Λάρισας ήταν
ένα πυροτέχνημα και δεν κάλυψε τις
αδυναμίες του συνόλου. Ο ερχομός του
Χάτσερ δεν έχει αλλάξει προς το θετικό
τις ισορροπίες και η ομάδα δεν έχει
αγωνιστικό πλάνο. Ευθύνες βαραίνουν
και τους παίκτες, αλλά και τα μέλη του
τεχνικού τιμ.
H 4η
θέση είναι μόνο παραπλανητική σε σχέση
με το υπόλοιπο του Πρωταθλήματος, αφού
όλες οι ομάδες πλην ΑΕΚ και ΠΑΟ είναι
στην ίδια μοίρα. Ο Ηρακλής έχει μπροστά
του Κύπελλο, Ευρώπη και Πρωτάθλημα. Ο
μοναδικός που αποτελεί σταθερό σημείο
αναφοράς είναι ο Καββαδάς, που θα είναι
σίγουρα στην Εθνική Ομάδα με τέτοιες
εμφανίσεις εκτός απροόπτου.
Είναι
υποχρέωση της ομάδας να αλλάξει αγωνιστικό
πρόσωπο και να είναι πολύ καλύτερη στη
συνέχεια. Η διοίκηση είναι συνεπής, η
ομάδα ίσως προχωρήσει και σε κάποια
αλλαγή του Μουρ ή του Ντάνιελ, γιατί δε
...βλέπονται αγωνιστικά, ενώ Χάνλαν,
Χάτσερ και Μπόουλιν θα πρέπει επιτέλους
να σταθεροποιήσουν την εικόνα τους.
Ο
Ηρακλής έχει μπροστά του ένα δεκαπενθήμερο
να βελτιωθεί και να αποκτήσει ταυτότητα
μέσα στο παρκέ. Το οφείλει στον κόσμο
του κυρίως και στον ίδιο του τον εαυτό.
Ήττες, αλλά κυρίως
εμφανίσεις όπως αυτή με το Προμηθέα και
το Λαύριο μόνο τιμητικές δεν είναι.
Στο
χέρι λοιπόν όλων είναι η αλλαγή του
κλίματος με νίκες και προκρίσεις.
