Tελειώσαμε λοιπόν και με τη δεύτερη ψευδαίσθηση. Οπως ο ΠΑΟΚ αποδείχτηκε ότι δεν ήταν ικανός να κατακτήσει το Κύπελλο, έτσι αποδείχτηκε και ότι δεν ήταν ικανός να ξεπεράσει το εμπόδιο της Στεάουα για να περάσει στους 16 του Γιουρόπα Λιγκ και να ελπίζει σε κάτι ακόμη καλύτερο. Απαλλαγήκαμε, λοιπόν, από ένα ακόμη άγχος. Τέρμα η αγωνία και στην Ευρώπη. Μένει μόνο το Πρωτάθλημα, αλλά κι εκεί το άγχος είναι πλέον λιγοστό γιατί δεν ελπίζουμε σε πολλά.
Ναι, αν “μετρούσε” για ένα εκατοστό το γκολ του Σαμάτα και αν ο κωμικός ρέφερι δεν απέβαλε τον Τάϊσον, ο ΠΑΟΚ στον πρώτο αγώνα θα πήγαινε στα αποδυτήρια με 11 παίκτες και με σκορ 2-0 υπέρ του, άρα θα μιλούσαμε πιθανότατα για μια εντελώς διαφορετική εξέλιξη που θα μείωνε κατά πολύ τον βαθμό δυσκολίας της ρεβάνς. Ωστόσο, ελάτε τώρα, ας το παραδεχτούμε. Και ας πάρουμε (όχι εμείς, αλλά εκείνοι που πρέπει στον ΠΑΟΚ) τα ξεκάθαρα μαθήματα που μας δίνουν κάποιοι αντίπαλοι στην Ευρώπη. Η Μπενφίκα, η Σάλκε, η Μαρσέιγ, η Κλαμπ Μπριζ, τώρα η Στεάουα. Για να σταθείς σε ένα υψηλό επίπεδο πρέπει να διαθέτεις ομάδα με παίκτες ταχείς, δυναμικούς και ταυτόχρονα δεξιοτέχνες. Δηλαδή, με μία λέξη, ΠΟΙΟΤΙΚΟΥΣ. Σε όλες τις θέσεις και σε όλους τους ρόλους. 11 που θα αρχίζουν το ματς, όποιοι κι αν είναι και άλλοι πέντε που θα μπαίνουν αλλαγή, όποιοι κι αν είναι. Αλλιώς, θα νικήσεις τους κατώτερους από εσένα, θα φτάσεις ως ένα σημείο και μετά θα έρθει ένας ανώτερος να σε βγάλει νοκ άουτ. Είναι πολύ απλά τα πράγματα.
Ο ΠΑΟΚ τα τελευταία χρόνια έχει αξιοπρεπή παρουσία στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, αλλά έρχεται γρήγορα η στιγμή που αποδεικνύεται ότι για την Ευρώπη παραμένει μικρός. Λίγος. Δεν έχει προχωρήσει ποτέ πέρα από τα προκριματικά στο Τσάμπιονς Λιγκ, δεν έχει φτάσει ποτέ στους 16 του Γιουρόπα Λιγκ, δεν έχει φτάσει ούτε και στους 8 του Κόνφερενς Λιγκ. Εχει κάνει καλή ομάδα για να μπορεί να παίρνει Πρωταθλήματα και Κύπελλα στην Ελλάδα, δεν έκανε ποτέ όμως ομάδα ικανή για μια υπέρβαση στην Ευρώπη. Και δεν έκανε τέτοια ομάδα επειδή ακριβώς δεν κάλυψε ποτέ όλες τις θέσεις του ρόστερ με αληθινά ποιοτικούς παίκτες. Ταχυδυναμικούς, δεξιοτέχνες και με προσωπικότητα.
Με τον προπονητή θεωρώ ότι είναι δευτερεύον να ασχοληθούμε. Οχι μόνο γιατί ο Λουτσέσκου έχει έτσι κι αλλιώς προσόντα αλλά και κουσούρια, όπως όλοι οι προπονητές και όλοι οι άνθρωποι στον κόσμο, αλλά και γιατί ποτέ δεν είναι ο προπονητής εκείνος που παίζει τον πιο κομβικό ρόλο στο ποδοσφαιρο. Τα ηρωϊκά “αναλαμβάνω όλη την ευθύνη εγώ”, “μόνο εγώ φταίω” και τα τοιαύτα, τα ακούω βερεσέ. Κανείς δεν τα εννοεί. Ολοι τα λένε για να μην εκθέτουν δημοσίως τους παίκτες τους, αλλά και για να διεκδικούν στη συνείδηση των αφελών φιλάθλων τη μερίδα του λέοντος σε περίπτωση επιτυχίας της ομάδας τους. Για μένα, η μαγκιά των παικτών κατέκτησε τα Πρωταθλήματα και τα Κύπελλα επί εποχής Ιβάν Σαββίδη, με τη βοήθεια και του προπονητή και η αδυναμία των παικτών ήταν εκείνη που οδήγησε σε αποτυχημένες σεζόν, με συνυπεύθυνο τον προπονητή.
Θέλω να πω ότι καθόλου δεν μου άρεσε που στο Βουκουρέστι ο Λουτσέσκου άφησε στον πάγκο τον Καμαρά για να παίξει από την αρχή με τον βαρύ, ασήκωτο και άρτι αφιχθέντα Μεϊτέ, αλλά δεν μου φταίει κυρίως αυτός. Μου φταίει ο Μεϊτέ, ο οποίος ήταν απαράδεκτος. Ακόμη, καθόλου δεν μου άρεσε που όρισε 10άρι τον επίσης άρτι αφιχθέντα Πέλκα για να παίξει ο Κωνσταντέλιας στα πλάγια, αλλά πάλι δεν μου φταίει κυρίως αυτός. Μου φταίει ο Πέλκας, που αν και έμπειρος, που αν και παθιασμένος, που αν και “νιώθω ΠΑΟΚ”, ήταν ωσεί παρών.
Κι ύστερα, τι πάει να πει “δεν κατέφερα να τους πείσω να το πιστέψουν;”. Εσύ έπεισες πέρσι όλους τους παίκτες ότι μπορούν να πάρουν το Πρωτάθλημα όταν μετά το 1-1 με τη Λαμία ήταν 8 βαθμούς πίσω από την κορυφή και όταν μέχρι λίγο πριν από το φινάλε του αγώνα με την ΑΕΚ ήταν πίσω 11 βαθμούς; Να είμαστε σοβαροί. Μετά το 1-1 στη Λαμία κοιτάχτηκαν στον καθρέφτη οι παίκτες, πείσμωσαν, τα έδωσαν όλα, φάνηκαν αρκετά για Ελλάδα αυτά που έδωσαν, τους βοήθησε και η τύχη και έτσι πήραν το απίστευτο Πρωτάθλημα. Στο Βουκουρέστι δεν έκαναν τίποτε απολύτως. Και δεν έκαναν τίποτε απολύτως όχι γιατί δεν το πίστεψαν, όχι γιατί δεν το ήθελαν, αλλά, πολύ απλά, γιατί ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ απέναντι στον συγκεκριμένο αντίπαλο. Ούτε εσύ θα κέρδιζες την πρόκριση, αγαπητέ Ραζβάν, ούτε εσύ την έχασες. Το μερίδιο της δικής σου ευθύνης για την αποτυχία έχει να κάνει με τη χαμηλή ποιότητα του ρόστερ που δημιουργήθηκε πριν από το ξεκίνημα της φετινής αγωνιστικής περιόδου. Γι' αυτό είναι που πρέπει να απολογηθείς, γι' αυτό πρέπει να δώσεις εξηγήσεις...
Υ.Γ. Ελπίζω αυτή τη φορά το πάθημα να γίνει μάθημα. Δεξιοτεχνία, ταχύτητα, προσωπικότητα. 25-26 (και όχι μόνο 5-6) παίκτες που να διαθέτουν και τα τρία χρειάζεται ένας φιλόδοξος πέρα από τα ελληνικά σύνορα ΠΑΟΚ. Χωρίς τέτοιους 25-26 παίκτες, ΠΑΟΚ ικανό στην Ευρώπη δεν πρόκειται να δούμε ποτέ.
Στέλιος Απ. Γρηγοριάδης
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Μπείτε στην παρέα μας στο instagram
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook
Εγγραφείτε στο κανάλι του metrosport.gr και του Metropolis 95.5 στο youtube
