Για τους κακοπροαίρετους σας παραθέτω ακριβώς τα λόγια του προπονητή του ΠΑΟΚ μετά το τέλος του αγώνα: «Όταν όλη η ομάδα δεν λειτουργεί και δεν έχει την ικανότητα να δώσει μάχη, σημαίνει ότι η ευθύνη είναι 100% δική μου. Δεν ήμουν ικανός να μεταφέρω την εμπιστοσύνη και την αποφασιστικότητα για αυτό τον αγώνα. Αυτό που κατάλαβα ήταν ότι η ομάδα δεν πείστηκε ότι μπορεί να γυρίσει το παιχνίδι».
Η μοναδική ένσταση μου σε αυτά που είπε ο προπονητής του ΠΑΟΚ μετά την 3η ήττα μέσα σε μια σεζόν από την Στεάουα, είναι το ΤΙ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ο ίδιος. Για παράδειγμα η ατυχής απόφαση να δώσει φανέλα βασικού στον ΑΝΕΤΟΙΜΟ Μεϊτέ αφήνοντας έξω τον πιο επιδραστικό χαφ της ομάδας που είναι ο Καμαρά.
Όλοι χαρήκαμε για την επιστροφή του - έστω και καθυστερημένα – Μεϊτέ στην ομάδα αλλά αυτομάτως το να του δίνεις φανέλα βασικού απέναντι σε μια ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ είναι εις βάρος του συνόλου. Αυτό ήταν ένα από τα λάθη αν και θεωρώ πως το πιο χοντρό έγινε στο ημίχρονο του πρώτου αγώνα όταν δεν φρόντισε να βάλει και τρίτο χαφ στο ματς και ενώ η ομάδα του έπαιζε με δέκα παίκτες.
Κανείς δεν μπορεί να πει πως ο ΠΑΟΚ δεν πήρε αυτό που άξιζε. Και έχω κουραστεί να διαβάζω το «δεν το άξιζε ο κόσμος». Μακάρι να διαβάσω το «επιβραβεύτηκε ο κόσμος». Ο κόσμος έκανε το καθήκον του, κανείς άλλος.
Ο ΠΑΟΚ δεν μπόρεσε να φανεί συνεπής απέναντι σε μια αθλητική ομάδα που στις περισσότερες μονομαχίες οι παίκτες της πήγαιναν πρώτοι πάνω στη μπάλα. Στο πρώτο δεκάλεπτο η Στεάουα απείλησε, έμπαινε με ευκολία στην αντίπαλη περιοχή, κυριάρχησε στο χώρο του κέντρου με τον ΠΑΟΚ να μην μπορεί να απειλήσει.
Έχασε μια ευκαιρία με τον Σαμάτα ο ΠΑΟΚ, αλλά γενικότερα δεν μπορούσε να πατήσει περιοχή αφού και οι τρεις γραμμές του ήταν «κομμένες». Το γκολ της Στεάουα έβαλε τον ΠΑΟΚ στα σκοινιά, ίσως να κάναμε άλλη κουβέντα αν ο κεραυνός του Μιχαηλίδη έβρισκε δίχτυα.
Με το εις βάρος του 1-0 και με την εικόνα της ομάδας στο πρώτο μέρος, περίμενα από τον Λουτσέσκου να διορθώσει πράγματα άμεσα. Αλλωστε δεν πήγαινε για ένα γκολ, πήγαινε για δυο. Ο αργός Μεϊτέ άργησε να βγει, ο Κωνσταντέλιας άργησε να πάει σε ρόλο «δέκα», ο ΠΑΟΚ έμεινε εγκλωβισμένος και δεν μπορεί κανείς να πει πως επειδή κράτησε τη μπάλα ή επειδή δεν δέχθηκε φάση μέχρι το δεύτερο γκολ ήταν καλός. Ήταν «λίγος» για μια πρόκριση που δεν ήρθε για 5η φορά στη συγκεκριμένη διοργάνωση.
Σε ένα ματς που πρέπει να τρέξεις, σε ένα ματς που πρέπει να πιέσεις, η παρουσία του ανέτοιμου Μεϊτέ προσωπικά ήταν ένα λάθος ειδικά όταν μέχρι στιγμής ο Καμαρά ήταν συνεπέστατος. Αλλά θα πει κανείς πως και ο Οζντόεφ δεν ήταν στα καλύτερα του. Γενικώς δεν μπορώ να βρω κάποιον που διασώθηκε και ειδικά σε ένα ματς που στην ουσία ΠΟΤΕ δεν έδειξες πως κυριαρχείς.
Δεν θέλω σε καμιά περίπτωση να χρυσώσω το χάπι. Ο ΠΑΟΚ έμεινε και εκτός δεύτερου στόχου μετά τον αποκλεισμό στο Κύπελλο και ειδικά αυτό που πείραξε περισσότερο ήταν πως θεωρητικά είχε μια ευκαιρία απέναντι στην Στεάουα να περάσει αλλά του έλειψαν πολλά πράγματα.
Πλέον την Κυριακή παίζει τον τελευταίο του στόχο. Αν χάσει στο Γ. Καραϊσκάκης το -11 του βάζει ταφόπλακα στο Πρωτάθλημα και ίσως και για τη δεύτερη θέση. Πάει να αντιμετωπίσει τον Ολυμπιακό με ένα ντεσαβαντάζ που όμως είναι «απόκτηση» των ερυθρολεύκων. Δηλαδή ο Ολυμπιακός κατάφερε να πάει απευθείας στους «16» δεν έπαιξε Φλεβάρη, μαγκιά του και υποδέχεται ξεκούραστος έναν απογοητευμένο ΠΑΟΚ και πολύ πολύ αγχωμένο.
Προφανώς και θα δούμε εκεί βασικό τον Βιετέσκα, τον Τάισον και ίσως τον Πένια. Ο πρώτος «τελικός» χάθηκε στο Βουκουρέστι, ο δεύτερος στο Γ. Καραϊσκάκης θα παιχθεί την Κυριακή.
Προφανώς μια πορεία έχει και τα οφέλη της. Η Γκοντσαρόβα θα στεναχωρέθηκε για το 1.750.000 ευρώ που δεν μπήκαν στα ταμεία, αλλά θα δει συνολικά 13.300.000 από την ευρωπαϊκή πορεία της ομάδας. Που τα έφερε ο Λουυτσέσκου και το περιορισμένο ρόστερ του αφού άργησαν να γίνουν μεταγραφές, έγιναν λανθασμένες και αυτό είναι το μόνο δεδομένο. Μέχρι στιγμής το πρόσημο είναι αρνητικό με δυο χαμένους στόχους.
Την Κυριακή θα γνωρίζουμε αν τόσο σύντομα μήνα Φεβρουάριο χαθεί και ο τρίτος που αφορά μην ξεχνιόμαστε, τον πρωταθλητή ΠΑΟΚ.
