Ό,τι έγινε στη Λιβαδειά, έγινε, ερμηνεύτηκε και το ματς με τον Παναιτωλικό (23/2, 16:30) δεν έχει μόνο βαθμολογική σημασία, μετά τα όσα είπε ο Μαρίνος Ουζουνίδης στις pre-game δηλώσεις του στη NOVA.
Ο προπονητής του Άρη εστίασε, μεταξύ άλλων, στην πνευματική ετοιμότητα των ποδοσφαιριστών του, περιμένοντας (ακόμη) κάποιους από εκείνους να αλλάξουν τον τρόπο σκέψης και προσέγγισης.
Η «έλλειψη συγκέντρωσης», όπως είπε και ο Ουζουνίδης, είναι άλυτο πρόβλημα στον φετινό Άρη και, όλως παραδόξως, εμφανίζεται στα «μικρά» παιχνίδια, δηλαδή, όχι στα ντέρμπι.
Το παιχνίδι με τον Παναιτωλικό είναι αφετηρία αλλαγών, βάσει των όσων είπε και βλέπει, ο Έλληνας τεχνικός στις προπονήσεις, αλλά πόσο -και σε ποιο βαθμό- θα τολμήσει να κάνει τομές στην 11άδα με ορίζοντα, όμως, και την κανονική διάρκεια και τα play off;
Το σύνολο πρέπει να είναι πάνω από τα πρόσωπα και, πιθανώς, αύριο γίνει μια πρώτη αρχή.
Ο Παναιτωλικός θα έρθει με σκοπιμότητα, απολύτως κατανοητή και δικαιολογημένη, γιατί οι Αγρινιώτες θέλουν να πάρουν στην 8η θέση από τον ασταθή ΟΦΗ.
Από την πλευρά του, ο Άρης θα κάνει παιχνίδι κυριαρχίας με γνώμονα να βρει πρόσωπα και τρόπους της -λογικά- συμπαγούς άμυνας του Παναιτωλικού.
Το χρονικό σημείο, που διανύουμε, θα μπορούσε να αποτελέσει αφορμή για βαθύτερες αλλαγές σε πρόσωπα και σχηματισμό, διότι το ρόστερ διαθέτει δύο παίκτες, που έχουν τα χαρακτηριστικά, για να αλλάξουν τον τρόπο παιχνιδιού του Άρη, αν το αποφασίσει, τελικά, και ο Ουζουνίδης.
Αναφερόμαστε στους Χαμζά Μεντίλ και Ούγκο Μάγιο, δύο πλάγιους μπακ με στοιχεία φουλ μπακ, οι οποίοι ξέρουν πώς να συνεισφέρουν επιθετικά στο 3-5-2, χωρίς να εκτεθούν αμυντικά, από τη στιγμή που θα έχουν κοντά τους, ποδοσφαιριστές οι οποίοι θα κρατούν κοντά τις γραμμές έχοντας παράλληλα αρμοδιότητες να τους καλύπτουν, όταν εκείνοι ανεβαίνουν.
Σε μια τέτοια περίπτωση, οι «πολλοί» θα προσαρμοστούν στους «λίγους», ο Μορόν δεν θα αναγκάζεται να περνά ώρες μοναξιάς, περιμένοντας από τους πλάγιους χαφ να πάρουν παιχνίδι, να δημιουργήσουν και να πατήσουν περιοχή, γιατί η πρόσφατη ιστορία αποδεικνύει -εύκολα- ότι οι εξτρέμ δεν δίνουν ούτε δημιουργία, ούτε εκτέλεση με αποτέλεσμα η επίθεση να είναι προσωποκεντρική και ειδικά σε ματς με κλειστούς χώρους.
Το μοντέλο αυτό κουράζει την ομάδα και αφήνει αναξιοποίητους, παίκτες οι οποίοι έχουν στοιχεία, για να ταιριάξουν μεταξύ τους.
Παράλληλα, στον φετινό Άρη, η χρησιμοποίηση τριών στόπερ δεν είναι πολυτέλεια, αλλά μία συνθήκη, η οποία δεν έχει δοκιμαστεί και, όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση στη βαθμολογία, το ρίσκο είναι χαμηλό και οι (δύο) επόμενοι αντίπαλοι (Παναιτωλικός και ΝΠΣ Βόλος) προσφέρονται για περεταίρω δοκιμές, από τη στιγμή, όμως, που το 3-5-2 έχει δουλευτεί στο «Δασυγένειο».
Ο Ουζουνίδης «βγάζει», μέσω των δηλώσεών του, διάθεση για πιο δομικές αλλαγές, αλλά δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα πάρει το -φαινομενικά- χαμηλό ρίσκο να τις υλοποιήσει, αν ο ίδιος δεν νιώσει, πρώτος από όλους, ασφαλής.
Και σε τέτοιες καταστάσεις, την ασφάλεια την προσφέρουν οι ποδοσφαιριστές.
