Οι αλλαγές σε προπονητές, παίκτες είναι από τα πιο ανιαρά -αναγκαία ανιαρά- ζητήματα που απασχολούν κάθε επαγγελματικά δομημένη εταιρεία. Είναι σαν τις απάτητες κορυφές, που βλέπεις, από χιλιόμετρα και λες «μακάρι να ήμουν κι εγώ εκεί» χωρίς να φαντάζεται τι είναι το «εκεί». Το βλέπεις, αλλά δεν το ξέρεις.
Στην ποδοσφαιρική Ελλάδα το εύκολο είναι να ασχοληθείς με την απάτητη κορυφή, γιατί είναι εκείνη που βλέπεις, αλλά δεν σου περνά από το μυαλό πόση «απάτη» μπορεί να κρύβεται.
Η λέξη «απάτη» συνδέεται με τη φράση τα «φαινόμενα απατούν».
Η πρόσληψη ενός προπονητή, όπως και η απομάκρυνσή του, αυτομάτως τον θέτει σε μία από τις κορυφές ενός club, λόγω προβολής, υπερπροβολής, θέσης και ρόλου.
Και το ίδιο γίνεται, όταν ο προπονητής φεύγει.
Το ίδιο γίνεται και στην περίπτωση Μάντζιου των δύο θητειών στον Άρη, πετυχημένων θητειών σε γενικές γραμμές. Δεν θα κάνω το παιχνίδι των φίλων ή «φίλων» ή εκείνων που η δουλειά τους είναι επαγγελματίες αγιοποιητές, γιατί δεν γνωρίζω τους κανόνες αυτού του παιχνιδιού, όπως άλλα «καλά» και υπάκουα παιδιά του χώρου.
Ο Μάντζιος καταγράφηκε, καταχωρήθηκε, όπως συνέβη με τους προκατόχούς τους και το αυτό θα συμβεί και με τους διαδόχους του.
Η κρίση -πολλές φορές ημών και υμών- είναι θολή, είναι ημιμαθής και ενίοτε ελλιπής και εμπαθής, πού και πού προσφέρει κάτι στο κοινωνικό σύνολο, πού και πού προσφέρει στη δημιουργία οικολογικής συνείδησης μέσω ανακύκλωσης.
Γιατί είναι το ανέξοδο της υπόθεσης.
Η κριτική των «έξω», για να έχει νόημα, απαιτεί έξοδα. Έξοδα που κάνουν όσοι προσφέρουν δουλειά σε έναν προπονητή ή ποδοσφαιριστή. Στην Ελλάδα είναι τα «περιττά έξοδα».
Εν πάσει περιπτώσει, η ΠΑΕ Άρης τύποις είναι επαγγελματική ΠΑΕ.
Κάποια στιγμή, ας δοκιμάσει να γίνει και πιο επαγγελματική, πιο εκπαιδευμένη και πιο καταρτισμένη, απασχολώντας ανθρώπους, που έφαγαν χρόνια και μούτρα για να γίνουν κάποιοι ή... κάτι.
Τα «περιττά έξοδα» με δυο λέξεις.
Άνθρωποι, οι οποίοι θα έχουν μόρφωση, εξειδίκευση, ρόλο, και γνώση και που θα απασχολούνται στις θέσεις που πρέπει. Eπιστημονικό προσωπικό, με άλλες δυο λέξεις.
Από γραφεία, γήπεδα, φαγητά, χορτάρια, μεταφράσεις, Επικοινωνία, τα πάντα και σε σταθερή βάση.
Σταθερή.
Και τέτοια έξοδα σε φτάνουν ψηλότερα και αναγκάζουν τους «έξω» να κρίνουν αλλιώς, βλέποντας ότι, εκείνοι που βρίσκονται στην κορυφή, είχαν τα εργαλεία να δουλέψουν, όπως έπρεπε, και να κριθούν υπό μία διαφορετική ματιά.
Κάπως πιο επιστημονική και λιγότερο καφενειακή.
