Αργέντζη: «Είμαι υπέρ σε ό,τι κάνει την ψυχή των Ποντίων πιο μαλακή»

Ημέρα μνήμης για τον Ελληνισμό η 19η Μαϊου. Ο ξεριζωμός του ποντιακού λαού από το οθωμανικό καθεστώς δεν θα ξεχαστεί και οι απόγονοι των θυμάτων ενώνουν τις φωνές τους με στόχο να αναγνωριστεί διεθνώς η γενοκτονία και οι 353.000 αδικοχαμένες ψυχές. Μια ενέργεια απόλυτα σωστή όπως υποστήριξε και η γνωστή ηθοποιός, Βερόνικα Αργέντζη, στο Metropolis 95.5 και στην εκπομπή «Τρίτο Ημίχρονο» τονίζοντας ότι είναι κρίμα να αισθάνονται αδικημένοι και δικαίως κάνουν κάθε αγώνα. 

Αναλυτικά όσα είπε:

Για την ενασχόληση της με το ποντιακό πολιτισμό: «Έχω μεγαλώσει στο Βασιλούδι. Δεν είμαι Πόντια. Όμως, είχα στην οικογένεια αρκετούς ανθρώπους ποντιακής καταγωγής. Ήταν δικοί μου άνθρωποι παρόλο που δεν είχαμε α΄ βαθμό συγγένειας. Στο χωριό μου είναι έντονος ο ποντιακός ελληνισμός. Μυήθηκα από παιδί στα ήθη και τα έθιμα. Σε όλες τις γιορτές παρακολουθούσε με έκσταση τα πανηγύρια, τους χορούς και αυτό το επαναστατικό χαρακτηριστικό που έχει ο Πόντος. Οι επισκέψεις μου στην Παναγία της Σουμελά. Η μνήμη μου είναι γεμάτη με αυτές τις εικόνες. Καταλαβαίνω το πάθος τους. Σε κάθε περίπτωση όταν ο άνθρωπος αδικείται ή πνίγεται μέσα στο αίμα ή ξεριζώνεται από την εστία του υπάρχει ένα εσωτερικό άδειασμα. Είναι μεγάλο το ζήτημα».

Για την αυξημένη προβολή της γενοκτονίας των τελευταίων ετών: «Πολύ καλά κάνουν. Σε κάθε τι που κάνει την ψυχή πιο μαλακή και θα τους φέρει μια γαλήνη ψυχική είμαι υπέρ. Αλλά εάν είναι αγώνες είναι θέμα εγωισμού δεν υπάρχει κανένας σκοπός. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι που ζητούν μια δικαίωση έχουν κάθε λόγο να κάνουν κάθε αγώνα και εμείς έχουμε κάθε λόγο να τους υποστηρίξουμε. Ο άνθρωπος πρέπει να ζει για τον συνάνθρωπο. Εάν είμαι μόνη μου σε ένα σύνολο και δηλώνω ευτυχισμένη δεν είμαι ευτυχισμένη είμαι μόνη μου. Εάν είμαστε συνολικά ευτυχισμένοι, τότε είμαστε. Κάθε σπίτι ελληνικό κρύβει μια τραγωδία. Είτε έχει να κάνει με την Κύπρο είτε τον Πόντο είτε την Μικρά Ασία. Οφείλουμε να το ξεπεράσουμε και να πάμε μπροστά. Να υπάρχει ιστορία, να μείνει και να τιμάται. Υπάρχουν και άλλες πατρίδες. Έχουμε πολλά πράγματα ως πολιτισμός να δημιουργήσουμε για να αμβλυνθούν τα μίση. Είναι κρίμα να αισθάνονται αδικημένοι αυτοί οι άνθρωποι».

Για τη συμμετοχή της στην εκδήλωση: «Ήταν μια εκδήλωση που θα μείνει μέσα μου. Βίωσα κάτι πρωτόγνωρο. Όπου και εάν έχω παίξει το αίσθημα της παλάμης που κλείνει και τους αγκαλιάζει όλους είναι δύσκολο να το βρεις. Η τελευταία πρόταση «Χάραξε η Ανατολή» είναι το φινάλε μιας ιστορίας προσωπικής μεν αλλά αισθάνθηκα ότι ήμουν εκεί και έβλεπα την αυγή αυτή και να χαράζει. Θα ήθελα να χαράξει και να μην είχε συμβεί αυτό. Αγαπώ το ποντιακό στοιχείο και τους Ποντίους».