Παίζεις με ενδεκάδα που δεν μπορεί να δημιουργήσει. Παρ' όλα αυτά, χάνεις τις ευκαιρίες που σου παρουσιάζονται. Στο τέλος σε “χτυπάει” πάλι η ατυχία, με ένα δοκάρι. Και ο Παναθηναϊκός, όπως ακριβώς και η ΑΕΚ, σε λαβώνει με ένα από τα δικά σου όπλα. Εναν ωραίο συνδυασμό που φέρνει και το νικητήριο γκολ.
Κακά τα ψέματα. Μαθαίνοντας τους 11 που θα “κατεβάσει” ο Λουτσέσκου, ελάχιστοι πίστευαν ότι ο ΠΑΟΚ θα τα καταφέρει. Ο Οτο ακόμη προσαρμόζεται, ο Ράφα Σοάρες ποτέ δεν φορμαρίστηκε φέτος, Μιχαηλίδης και Κεντζιόρα ελάχιστες φορές έπαιξαν μαζί, ο Τσιγγάρας και ο Σβαμπ θα ήταν εύκολη λεία για τους ταχείς και μπαλαδόρους χαφ του Παναθηναϊκού, ο Μάρκος Αντόνιο προσπαθεί, μάταια μέχρι στιγμής, να κάνει το 10άρι και ο Μπράντον ήταν βέβαιο ότι θα χαθεί ανάμεσα στους στόπερ του Παναθηναϊκού. Ο ΠΑΟΚ ήταν καταδικασμένος να προσπαθήσει να φτάσει στη νίκη στηριζόμενος κυρίως, αν όχι αποκλειστικά, στον Ζίβκοβιτς και τον Ντεσπόντοφ.
Η σημαντική διαφορά, που αποτυπώθηκε και στο τελικό σκορ, είναι ότι ο Λουτσέσκου κράτησε μόνο τρεις παίκτες από αυτούς που έπαιξαν με την ΑΕΚ, ενώ ο Τερίμ κράτησε εννιά παίκτες από αυτούς με τους οποίους αντιμετώπισε τον Ολυμπιακό στο Πρωτάθλημα. Ο Παναθηναϊκός, αυτονότητα, ήταν πιο έτοιμος, πιο ομοιογενής, πιο ποιοτικός και, φυσιολογικά, αποδείχτηκε και πιο αποτελεσματικός.
Xάρη στα κλεψίματα της μπάλας και τις ταχείς κινήσεις του Ζίβκοβιτς και του Ντεσπόντοφ, ο ΠΑΟΚ έχει στο πρώτο ημίχρονο πέντε καλές στιγμές. Σε δύο αντεπιθέσεις, ο Ζίβκοβιτς δεν προσέχει όσο θα έπρεπε τη σέντρα και την πάσα, ο Ντραγκόφσκι σε εξ επαφής σουτ σε σύγχυση αποκρούει την μπάλα με τα πόδια χωρίς και ο ίδιος να καταλάβει πώς, ο Μπράντον παίρνει φανταστική ασίστ από τον... Κοτάρσκι και φεύγει μπροστά αλλά τον προλαβαίνει ο Μλαντένοβιτς πριν επιχειρήσει να σουτάρει και μετά πάλι ο Μπράντον, πάλι σε φάση διαρκείας, προσπαθεί με εναέριο πλασέ να στείλει την μπάλα στα δίχτυα, αλλά τη στέλνει άουτ.
Ο Παναθηναϊκός είναι κινητικός, κυκλοφορεί την μπάλα, αλλά είναι φλύαρος. Δεν μπορεί να “πατήσει” περιοχή, αναλώνεται σε ακίνδυνα μακρινά σουτ και έχει μόνο μία καλή στιγμή με κοντινό σουτ του Μπερνάρ που προλαβαίνει να κοντράρει και να βγάλει σε κόρνερ ο Κεντζιόρα.
Στο δεύτερο ημίχρονο, ο Μιχαηλίδης σώζει τον ΠΑΟΚ σε ένα σουτ του Αράο, αλλά λίγο μετά “κοιμάται” όλος ο ΠΑΟΚ και γίνεται το 0-1. Με 10 πάσες. Με την πρώτη να γίνεται από τον τερματοφύλακα. Και με ένα ριμπάουντ που κερδίζει ο Σπόραρ μετά την απόκρουση του Κοτάρσκι, καθώς ούτε την ύστατη στιγμή βρίσκεται κάποιος συμπαίκτης του να απομακρύνει την μπάλα.
Πάλι ο Κοτάρσκι αποκρούει στη συνέχεια εντυπωσιακά ένα κοντινό σου του Σπόραρ, λίγο αργότερα ένα ακόμη του Μαντσίνι και μέχρι το τέλος ο ΠΑΟΚ πιέζει, αλλά το άγχος και ο εκνευρισμός “πνίγει” τους παίκτες του και δεν μπορούν να δημιουργήσουν την κλασική ευκαιρία. Παρ' όλα αυτά, στέκονται πάλι άτυχοι στο σουτ του Μειτέ, το οποίο κάνει καραμπόλα σε σώματα δύο παικτών του Παναθηναϊκού, ο Ντραγκόφσκι ακινητοποιείται, αλλά, αντί η μπάλα να πάει στα δίχτυα του, πάει και αποκρούεται από το αριστερό δοκάρι. Είπαμε: Πρέπει να σε “θέλει” λίγο και η μπάλα.
Τώρα ο ΠΑΟΚ είναι υποχρεωμένος να πάει στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, να θριαμβεύσει και να πάρει εκεί την πρόκριση. Μπορεί; Φυσικά μπορεί. Γιατί όχι; Αλλά πρέπει να μείνει ήρεμος, με ψηλά το ηθικό, μακριά από την εσωστρέφεια και, κυρίως, με αίσθημα ευθύνης για την αυτοκριτική που πρέπει να κάνουν και οι παίκτες και ο Λουτσέσκου, ώστε στη ρεβάνς να δούμε έναν... κανονικό ΠΑΟΚ, ο οποίος, φυσικά, θα έχει πρώτα φροντίσει να νικήσει τον Ολυμπιακό, αν το ματς γίνει κανονικά την Κυριακή. Αν δεν γίνει, ακόμη καλύτερα. Θα έχει ολόκληρη την εβδομάδα για να προετοιμαστεί για το δεύτερο ματς με τον Παναθηναϊκό.
ΥΓ. Απαράδεκτος ο Τάσος Μπακασέτας. Για την “κοκορομαχία” με τον Τάισον αυτός δίνει την αφορμή προκαλώντας τον. Αλλά ο Βραζιλιάνος, που του έχει κρατημένα από το θέατρο με το οποίο κέρδισε το πέναλτι στο ματς του Πρωταθλήματος, φέρεται τουλάχιστον αντρίκεια. Εκείνος τι κάνει; “Θυμάται” ξαφνικά να ξανακάνει θέατρο, πέφτει κάτω σαν κεραυνοβολημένος και παριστάνει τον ψόφιο. Αν δεν ντρέπεται για τη γελοία συμπεριφορά του, είναι πρόβλημά του.
