Η ήττα από τον ΠΑΟΚ δεν αλλάζει κάτι βαθμολογικά για τον Άρη, ούτε τον εκτροχιάζει από κάποιον στόχο του. Πέρα βέβαια απ’ ότι πληγώνει το γόητρο των φιλάθλων του, οι οποίοι μέσα σε διάστημα λίγων ημερών βίωσαν δύο βαριές απώλειες, τον αποκλεισμό σοκ από την ΑΕΚ και την χθεσινή ήττα στο διαχρονικά παραδοσιακό ντέρμπι της πόλης.
Αγωνιστικά οι «κιτρινόμαυροι» πλήρωσαν ξανά και ξανά την ποδοσφαιρική αφέλεια που τους διακρίνει σαν σύνολο τη φετινή σεζόν. Από αφέλεια έμεινε εκτός τελικού, από αφέλεια δέχτηκε δύο γκολ από τον ΠΑΟΚ και θα μπορούσε κάλλιστα να δεχτεί κι άλλα, αν ο Κουέστα δεν είχε τουλάχιστον τέσσερις σωτήριες επεμβάσεις. Το θέμα είναι άλλο. Ότι το χθεσινό ντέρμπι έστειλε πολλαπλά μηνύματα για τη νέα σεζόν. Με δεδομένο ότι τα περισσότερα από τα 14 συμβόλαια που λήγουν αύριο δεν θα ανανεωθούν, ο Άρης θα κοιτάξει με περιορισμένο ρόστερ να τελειώσει με αξιοπρέπεια τα play off και μετά να φτιαχτεί ξανά από την αρχή. Έχει πολλά κενά σαν ρόστερ.
Για παράδειγμα, το κενό του Βέλεθ από το κέντρο της άμυνας, ελλείψει επιλογής στα δεξιά, είναι μεγάλο. Ο Αμπού Μπα εξ αρχής δεν πατούσε καλά, ασχέτως αν δεν είναι αυτή η θέση του. Δεν έδειξε σε κανένα σημείο ότι μπορεί να βρει χημεία με τον Δεληζήση με αποτέλεσμα σε κάθε γρήγορη ανάπτυξη του ΠΑΟΚ η άμυνα του Άρη να έχει κενά. Ακόμα και δεξί μπακ που τον πέρασε ο Ένινγκ στο δεύτερο ημίχρονο δεν απέδωσε.
Η απόφαση να μη χρησιμοποιηθεί ο Φετφατζίδης, για τελευταία φορά με την «κιτρινόμαυρη» φανέλα, ανήκει (κυρίως) στον προπονητή. Προτίμησε να τον προφυλάξει ενόψει της μεταγραφής του στην Αλ Αΐν. Μόνο που η απουσία του φάνηκε από το… πρώτο 90άλεπτο. Ο Άρης δεν παρουσίασε μόνον προβλήματα στην άμυνα, αλλά και επιθετικά έλειπε η ενέργεια του «Φέτφα». Κακά τα ψέματα η ομάδα έμοιαζε «γυμνή». Οι όποιες ενέργειες των Γκάμα, Μαντσίνι «έπεφταν» στο κενό ή έμεναν ημιτελείς αφού δεν υπήρχε ο παίκτης που θα κρατήσει μπάλα, θα δημιουργήσει ρήγματα, θα τραβήξει πάνω του αμυντικούς. Ως εκ τούτου η όποια απειλή στον Πασχαλάκη να είναι κυρίως προϊόν ατομικής ενέργειας ή από στημένη μπάλα. Ο Άρης έμοιαζε «γυμνός» επιθετικά.
Σαφώς όμως το σημαντικότερο μήνυμα το έστειλε ο Ένινγκ. Η απόφαση του Γερμανού να τελειώσει το ματς με τους ίδιους 11 που ξεκίνησε, πλην του Δεληζήση ο οποίος αποβλήθηκε και δημιουργείται ακόμη ένα μεγάλο πρόβλημα ενόψει του αγώνα της Τετάρτης με τον Παναθηναϊκό, μπορεί να μεταφραστεί ποικιλοτρόπως. Ακόμα κι όταν είδε την ομάδα του να ξεμένει από ενέργεια, δεν άλλαξε τρόπο σκέψης. Στις δηλώσεις του απέφυγε να αναλύσει τους λόγους της απόφασής του, είναι όμως προφανές ότι σχετίζεται με το γεγονός ότι το μέλλον αρκετών παικτών είναι ακόμη εξαιρετικά αμφίβολο, ενώ κι αυτούς που είχε στον πάγκο (από τους οκτώ, οι δύο ήταν τερματοφύλακες), δεν τους… εμπιστεύεται (βλ. Σούντγκρεν, Ντουάρτε). Πόσο πιο ξεκάθαρο να το κάνει ο Γερμανός, ότι ο Άρης υπό αυτές τις συνθήκες και με τους περισσότερους να είναι φευγάτοι, χρειάζεται ριζικές αλλαγές για να ξαναγίνει ομάδα;