Ο ΠΑΟΚ
ολοκλήρωσε με επιτυχία τον πρώτο στόχο
της σεζόν που ήταν να επιστρέψει στην
κανονικότητα. Γιατί «επιστροφή στην
κανονικότητα» συνιστά για τον Δικέφαλο
η συμμετοχή σε όμιλο ευρωπαϊκής
διοργάνωσης, είναι το μίνιμουμ που
πρέπει να πετυχαίνει εκτός συνόρων κάθε
χρόνο, γι’ αυτό άλλωστε και είχε πονέσει
πάρα πολύ πέρυσι που δεν τα κατάφερε
(με τον οδυνηρό αποκλεισμό από την
Λέφσκι που οδήγησε και τον ίδιο τον Λουτσέσκου σε βαθιά αυτοκριτική).
Δεν είναι δα και κάτι τρομερό για ομάδα του μεγέθους του ΠΑΟΚ να ξεπερνά εμπόδια ομάδων όπως η Μπεϊτάρ, η Χάιντουκ και η Χαρτς. Αν υποστηρίζαμε κάτι τέτοιο θα ήταν ασέβεια στην ευρωπαϊκή ιστορία της ομάδας και μεγάλες νίκες και υπερβάσεις του παρελθόντος.
Αυτό, όμως, που συνιστά γεγονός άξιο αναφοράς είναι ο τρόπος με τον οποίο ήρθαν αυτές οι διαδοχικές προκρίσεις. Εν μέσω μίας πολύ ρευστής κατάστασης που ο ΠΑΟΚ έπρεπε να χάνει βασικές μονάδες του, δημιουργώντας την απαραίτητη ρευστότητα για να προχωρά στην μεταγραφική του ενίσχυση και γεμίζοντας το ρόστερ του, μία διαδικασία που είναι ακόμη σε εξέλιξη.
Η επιτυχία, λοιπόν, του ΠΑΟΚ και του Λουτσέσκου ως τιμονιέρη ήταν ότι έχασε διαδοχικά τον Ινγκασον, τον Αουγκούστο και τον Νάρεϊ, τρεις βασικότατες μονάδες πέρυσι και αυτό δεν προκάλεσε ζημιά στην ομάδα, που, μάλιστα, από το δεύτερο ματς με την Χάιντουκ και έπειτα έβγαζε και μία σιγουριά ότι θα παίξει στους ομίλους.
Επίσης, κατάφερε να το πετύχει μη έχοντας πάρει, πλην Εκόνγκ και Μπάμπα ουσιαστικές βοήθειες από τις μεταγραφές του, γιατί οι υπόλοιπες άργησαν να ενσωματωθούν. Αυτή την εξίσωση ο Λουτσέσκου κατάφερε και την έλυσε και αυτό συνέβη γιατί είναι εξαιρετικός... σεφ και κυρίως ψυχολόγος.
Τον άκουγα χθες στην συνέντευξη Τύπου να αναλύει πώς η ομάδα προχώρησε βήμα-βήμα όλο το καλοκαίρι και αντιλαμβανόμουν ακόμη περισσότερο ποιο είναι το μεγαλύτερο ατού του ως προπονητής: η δημιουργία ισχυρών δεσμών και καλού κλίματος στα αποδυτήρια. Ενας προπονητής μαέστρος της ψυχολογίας και της διατήρησης των ισορροπιών στα αποδυτήρια. Εξηγούσε πώς η ομάδα αποκτούσε αυτοπεποίθηση, διαχειριζόταν τις προκρίσεις της χωρίς να ξεστρατίσει από τον δρόμο της, πώς οι νέοι μπολιάστηκαν με τους παλιούς και έφεραν νέο αέρα. Μιλούσε για τον ρόλο κάθε παίκτη ξεχωριστά χωρίς να χάσει το «τόσο, όσο» στις απαντήσεις του (διαβάστε πόσο προσεκτικά απάντησε για Σβαμπ και Τσιγγάρα), για το πώς ο Βιεϊρίνια και ο Τάισον έπαιξαν τον ρόλο των σωματοφυλάκων και αντιλαμβανόμουν πόσο βάρος είχε ρίξει στις λεπτομέρειες που κάνουν την διαφορά.
Επιτέλους το γκάζι πατιέται και το μάτι δεν κουράζεται
Αλίμονο, όμως, αν η πρόκριση του ΠΑΟΚ ήταν μόνο θέμα ψυχολογίας και αυτοπεποίθησης. Σημαντικές έννοιες, όμως δεν παίζουν μπάλα αυτές, αλλά τα πόδια των ποδοσφαιριστών. Και, δόξα τω Θεώ, τα «ασπρόμαυρα» πόδια είναι πολύ γρήγορα φέτος. Ο ΠΑΟΚ του Κωνσταντέλια, του Τάισον, του Μπράντον, του Αντρίγια, του Μπάμπα επιτίθεται πολύ γρήγορα. Και άλλοι παίκτες που έχει αποκτήσει όπως ο Σαμάτα δείχνουν ότι μπορούν να υποστηρίξουν αυτό το στυλ παιχνιδιού και αυτό μπορεί να γίνει και από ποδοσφαιριστές που ίσως δεν έχουν την ταχύτητα των υπολοίπων στα πόδια, αλλά έχουν γρήγορη σκέψη. Για παράδειγμα, ο Βιεϊρίνια δεν είναι βιολογικά ο ταχύς παίκτης που ξέραμε όταν ήταν πιο νέος, όμως, με την ευστροφία που τον διακρίνει μπορεί και προωθεί γρήγορα και σωστά την μπάλα. Το ίδιο συμβαίνει και όταν ο Κοτάρσκι πασάρει καλύτερα από χαφ και είδαμε χθες το παράδειγμα της καταπληκτικής μακρινής μπαλιάς στον Αντρίγια στην φάση του 3-0 του «Ντέλια».
Για να τα λέμε όλα, στο να ανεβάσει ταχύτητα ο ΠΑΟΚ, ίσως να έχει παίξει ρόλο και το γεγονός ότι αποχώρησαν από την ομάδα βαριοί παίκτες, όπως ο Ολιβέιρα, ο Ελ Καντουρί και ο Μπίσεσβαρ.
Σε όλα τα παραπάνω, προσθέστε και την σοβαρή λεπτομέρεια ότι παίκτες όπως ο Μπράντον και ο Τάισον έκαναν πρώτη φορά φέτος προετοιμασία με την ομάδα και όλοι γνωρίζουμε πόσα στοιχεία περνά στους παίκτες του ο Λουτσέσκου στην διάρκεια της προετοιμασίας.
Τα μυστικά της κλήρωσης
Ο ΠΑΟΚ μπήκε, λοιπόν, στην κλήρωση για την φάση των ομίλων του Conference League και στις 15:30 θα μάθει τους αντιπάλους του. Θεωρώ ότι το κρίσιμο μπαλάκι αφορά στον αντίπαλο από το τρίτο γκρουπ δυναμικότητας όπως και το να αποφύγει κάποιες ομάδες που μοιάζουν να έχουν ιδιαίτερη δυναμική παρότι η βαθμολογία τους στην UEFA δεν είναι πολύ υψηλή (ένα τέτοιο παράδειγμα είναι η Νόρτζελαντ που πέταξε εκτός διοργάνωσης την Παρτιζάν με συνολικό σκορ 6-0!). Πάντως, λίγο πριν μπούμε στην διαδικασία αγώνων στο πλαίσιο των ομίλων, πρέπει να υπογραμμίσουμε ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό που έχει το Conference και αυτό αφορά στην πιο μικρή διαφορά στην ποιότητα μεταξύ των ομάδων. Υπάρχουν ισχυρές ομάδες, αλλά όχι μεγαθήρια όπως συμβαίνει στο Champions και ενίοτε και στο Europa League και αυτό δίνει το δικαίωμα σε έναν σοβαρό ΠΑΟΚ και με τις λεπτομέρειες υπέρ του να πιστεύει ότι μπορεί να καταγράψει, όπως και το 2021-22, μία αξιοσημείωτη πορεία.
Καλά κάνει και δεν ανοίγει την κουβέντα για πρωταθλητισμό
Τέλος, δύο λόγια για το Πρωτάθλημα και τον στόχο του ΠΑΟΚ σε αυτό. Προφανώς, ως ομάδα κορυφής, το πόσο σταθερά και σε βάθος χρόνου θα κρατά επαφή με τις δύο πρώτες θέσεις της βαθμολογίας και αν στο τέλος θα κατακτήσει μία από αυτές, θα παίξει ενδεχομένως τον καθοριστικότερο ρόλο στο τελικό πρόσημο της σεζόν. Καλώς, όμως, ο Λουτσέσκου επιμένει να χρησιμοποιεί το μότο «τον επόμενο αντίπαλο να νικήσω», γιατί η ομάδα ανταποκρίνεται καλά σε αυτή την τακτική και γιατί θα πρέπει να δούμε και στην πράξη την ταχύτητα προσαρμογής των νέων μεταγραφικών αποκτημάτων. Και συν τοις άλλοις, ακόμη είναι σε εξέλιξη η μεταγραφική ενίσχυση της ομάδας, ίσως μάλιστα βρίσκεται και στο πιο κρίσιμο σημείο της.
Υ.Γ. Τα καλά αποδυτήρια δεν είναι μόνο δουλειά του προπονητή, αλλά και των χαρακτήρων των παλιοσειρών της ομάδας. Υπό αυτό το πρίσμα, ο ΠΑΟΚ είναι πολύ τυχερός που διαθέτει παίκτες με την προσωπικότητα και την διάθεση να βοηθούν την ομάδα, όπως ο Βιεϊρίνια και ο Τάισον.