Ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης που ανακοινώθηκε σήμερα, επανέφερε για την Θεσσαλονίκη ένα ζήτημα το οποίο συζητιόταν και το προηγούμενο διάστημα, έστω κι αν κανείς από τους ενδιαφερόμενους δεν έδειχνε την διάθεση να το... ανεβάσει.
Το ζήτημα είναι η μη αξιοποίηση των 9 από τους 10 -συνολικά- βουλευτών της Α' και Β' Περιφέρειας Θεσσαλονίκης, καθώς, όπως στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο, από τον Ιούλιο του 2019 έως και σήμερα, υπήρχε ένας μόνο βουλευτής στην κυβέρνηση, ο Θόδωρος Καράογλου, έτσι και στο νέο σχήμα πάλι ένας θα υπάρχει, ο Σταύρος Καλαφάτης, με το ίδιο ακριβώς χαρτοφυλάκιο: του υφυπουργού Εσωτερικών, αρμόδιου για θέματα Μακεδονίας-Θράκης.
Θέλω να ξεκαθαρίσω κάτι: το θέμα δεν τίθεται με τοπικιστικά κριτήρια. Τίθεται στη βάση της δυναμικής των νομών που ο καθένας από τους βουλευτές εκπροσωπεί στο ελληνικό κοινοβούλιο, αφενός, και στη βάση, ασφαλώς, των προσόντων, των δυνατοτήτων, του βιογραφικού που διαθέτει ο καθένας, αφετέρου.
Δικαίως, νομίζω, πολλοί αναρωτιούνται αν το πρόβλημα είναι πως οι βουλευτές του νομού Θεσσαλονίκης στερούνται προσόντων, ή αν δεν μετράει καθόλου η Θεσσαλονίκη, αν δεν υπολογίζεται ιδιαίτερα στους συσχετισμούς και στις ισορροπίες μιας κυβέρνησης.
Πάντως, αν στερούνται προσόντων οι βουλευτές του νομού Θεσσαλονίκης, τότε υπάρχει πρόβλημα και με τις κομματικές επιλογές, αλλά, ακόμη περισσότερο, με τις επιλογές των πολιτών.
Αν δεν είναι πρόβλημα προσόντων των βουλευτών και συνιστά άδικη αξιολόγηση η μη αξιοποίησή τους, ή υποτίμηση της -όποιας- δυναμικής της Θεσσαλονίκης, τότε δική τους δουλειά είναι (των βουλευτών) να αντιδράσουν κάποια στιγμή και να ορθώσουν το ανάστημά τους.
Οπως και να 'χει, πάντως, όποιο κι αν είναι το πρόβλημα, η Θεσσαλονίκη δεν εκπροσωπείται στην κυβέρνηση κι αυτό είναι πολύ αρνητικό. Κακά τα ψέματα, ελάχιστα πράγματα μπορεί να κάνει ένας βουλευτής σε σχέση με έναν υπουργό. Είναι πολύ μικρές οι δυνατότητες παρέμβασής του.
Εδώ η πόλη δεν έχει ούτε καν... υπουργείο, πλέον, τι να λέμε... Οχι ότι της έδινε καμία φοβερή δυναμική όσο ήταν υπουργείο το Μακεδονίας-Θράκης, αλλά, σκεφτείτε πόσο πιο υποβαθμισμένο είναι από την ώρα που ανήκει στο υπουργείο Εσωτερικών και εδώ έχουμε... υφυπουργό, όχι υπουργό.