Άκουσα με ενδιαφέρον την ανάλυση που έκανε ο Αμπέλ Φερέιρα για το χθεσινό ντέρμπι στο PAOK TV. Ανέφερε δύο πράγματα με τα οποία συμφωνεί το 100% των οπαδών του ΠΑΟΚ:
-Ο Δικέφαλος έχασε δύο βαθμούς, δεν κέρδισε έναν.
-Η ΑΕΚ έπαιζε συνεχώς με πολλούς παίκτες πίσω και ήταν ανάγκη ο ΠΑΟΚ να κάνει τακτική αλλαγή, να εγκαταλείψει το σύστημα με τους τρεις στόπερ, για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις ανάγκες του παιχνιδιού.
Ωστόσο, το δεύτερο σημείο δημιουργεί και μια διαφωνία. Ο προπονητής του ΠΑΟΚ έκανε την αλλαγή συστήματος στο 81', ενώ για πολλούς φαινόταν ότι αυτό θα έπρεπε να είχε γίνει πολύ νωρίτερα, γιατί ήταν αχρείαστο να υπάρχουν τρεις κεντρικοί αμυντικοί για έναν αντίπαλο (με πολλές απουσίες σημειωτέον) που είναι ζήτημα αν έφτασε πέντε φορές στην περιοχή του Ζίβκοβιτς και είχε δύο μόλις τελικές.
Σε κάθε περίπτωση, το γενικότερο συμπέρασμα που "γέννησε" το χθεσινό ντέρμπι είναι ότι ο ΠΑΟΚ έχει το ρόστερ για να μπει δυνατά στην διεκδίκηση του τίτλου. Μπορεί η ομάδα να είναι νέα, το ρόστερ να έχει ανανεωθεί σε μεγάλο βαθμό, να έχουν γίνει αλλαγές σε πρόσωπα, αλλά αυτός ο ΠΑΟΚ έχει ΚΑΙ την ποιότητα ΚΑΙ το βάθος στο υλικό του για να παίρνει τις νίκες και να βρίσκεται σε τροχιά κορυφής.
Αυτός είναι ο λόγος που η πλειοψηφία των οπαδών του ΠΑΟΚ, αν μετρήσουμε τις αντιδράσεις στα social media και τα ερτζιανά, είναι σκασμένοι που ο Δικέφαλος δεν επέστρεψε νικητής από το ΟΑΚΑ και δεν στέκονται στο γεγονός ότι παραμένει επί τρία χρόνια αήττητος εκεί σε ματς με την ΑΕΚ.
Κατανοώ και εκείνους
που θέλουν να προβάλλουν κι αυτή την
πλευρά, το 35-65 στην κατοχή, τις 2-12 τελικές,
αλλά ο ΠΑΟΚ δεν είναι πλέον της εποχής
Μπατατούδη ή και Ζαγοράκη ακόμη. Ο Ιβάν
Σαββίδης έχει φροντίσει να αλλάξει το
στάτους της ομάδας με την επένδυση άνω
των 150 εκατομμυρίων ευρώ που είχε κάνει
και πλέον ο πήχης των απαιτήσεων είναι
πολύ ψηλά: το μέτρο σύγκρισης για τον
ΠΑΟΚ είναι μόνο το πόσο κοντά βρίσκεται
στην κορυφή. Για αυτό και δεν μπορούν
να χωνευτούν οι έξι βαθμοί που έχει
χάσει ο Δικέφαλος σε πέντε αγωνιστικές.
Έτσι εξηγείται ότι μονίμως εστιάζουν όλοι στον Φερέιρα
Από την πιο πάνω ανάλυση
μπορεί να καταλάβει κανείς γιατί μετά
από, σχεδόν, κάθε παιχνίδι, η συζήτηση
περιστρέφεται γύρω από τις επιλογές
του Αμπέλ Φερέιρα. Γιατί, για παράδειγμα,
χθες προτίμησε να αρχίσει το ματς με
τον Τσόλακ βασικό ενώ έλειπε στην εθνική
Κροατίας και δεν έχει προλάβει να κάνει
πολλές προπονήσεις με την υπόλοιπη
ομάδα και όχι με τον Σφιντέρσκι που
ερχόταν από δύο γκολ με τον ΟΦΗ, είχε
δουλέψει με την υπόλοιπη ομάδα στην
διακοπή και εν τέλει φάνηκε πολύ πιο
απειλητικός όταν πέρασε στο παιχνίδι.
Ή γιατί επιμένει στον Εσίτι στο αρχικό σχήμα όταν λείπει ένας εκ των Ελ Καντουρί ή Σβαμπ και, ακόμη, προσπαθεί να πείσει ότι το 3-4-3 μπορεί να η λύση σε όλων των ειδών τα παιχνίδια.
Από στην στιγμή που στη συνείδηση του απλού οπαδού ο ΠΑΟΚ έχει αρκετά ανώτερο υλικό από αυτό ομάδων όπως η ΑΕΚ και μπορεί να μπει σε σοβαρή σύγκριση μόνο με τον Ολυμπιακό, ο Φερέιρα θα είναι πάντα υπόλογος για βαθμούς που χάνονται. Αυτή είναι η μοίρα πλέον κάθε προπονητή στον ΠΑΟΚ και όσο πιο γρήγορα το καταλάβει και ο Φερέιρα, τόσο λιγότερο θα απορεί για την κριτική που του γίνεται.
Μπορεί φέτος ο τίτλος να μην είναι αυτοσκοπός, αλλά αφού ο ΠΑΟΚ μπορεί να τον διεκδικήσει μέχρι τέλους γιατί να πετάξει την ευκαιρία; Άλλωστε, κάθε προπονητής κρίνεται από το πόσο πολύ και σωστά αξιοποιεί όλα τα όπλα του για να παίρνει τις νίκες.
Αυτό ήταν και το μυστικό της επιτυχίας του Λουτσέσκου στον ΠΑΟΚ. Έδειξε ευελιξία, ανακάτεψε την τράπουλα και βρήκε τελικά το σχήμα που του έφερε το μέγιστο αποτέλεσμα.
Ο Φερέιρα έχει ήδη βρεθεί απολογούμενος για λάθη στη διαχείριση του ρόστερ του στα ματς με την Κράσνονταρ (η περίπτωση του Λέο Μάτος είναι η πλέον χαρακτηριστική), καλό είναι να πείσει ότι έχει διδαχθεί από αυτά και πλέον μπορεί και παίρνει από όλη την ομάδα αυτό που μπορεί να του δώσει.
Κοντολογίς, κάθε απώλεια βαθμών από εδώ και στο εξής θα χρεώνεται περισσότερο στον προπονητή και όχι στους παίκτες και αν ο Φερέιρα μπορεί να αντέξει σ' αυτήν την πίεση παρουσιάζοντας έναν πειστικό ΠΑΟΚ τους θα μακροημερεύσει….
Κλείνοντάς, λοιπόν, ας εστιάσουμε και στην πιο μεγάλη σπαζοκεφαλιά που έχει μπροστά του ο Πορτογάλος κόουτς κατά την ταπεινή μου άποψη: Μπορεί ο ΠΑΟΚ να θυσιάζει έναν μέσο για να παίζει με τρεις στόπερ; Προσωπικά, εκτιμώ ότι είναι δύσκολο ο Δικέφαλος να έχει μόνο δύο κεντρικούς μέσους στα παιχνίδια του, ειδικά σε ματς που οι αντίπαλες ομάδες θα παίζουν μονίμως άμυνα. Φοβάμαι μήπως αυτό σημάνει υπερφόρτωση του Ελ Καντουρί και του Σβαμπ με όποια συνέπεια μπορεί να φέρει αυτό…
Υ.Γ. Διέκρινα τσαγανό στον Μουργκ κι αυτό είναι ένα πρώτο, πολύ ενθαρρυντικό στοιχείο για το τι μπορεί να δώσει στον ΠΑΟΚ.