Οι φανατικοί των «θρησκειών» κι ο καιροσκοπισμός τον καιρό της πανδημίας

Δημήτρης Κανελλάκης16 Νοεμβρίου 2020

Από τη μία, τα αρνητικά ρεκόρ της πανδημίας του κορωνοϊού το Νοέμβριο: σε δύο εβδομάδες 34.954 κρούσματα, 480 θάνατοι (μεταξύ των οποίων και δύο γιατροί), αύξηση της τάξεως του 72% στον αριθμό των διασωληνωμένων (από 228 έφτασαν μέσα σε μία εβδομάδα στους 392), τα νοσοκομεία, ιδιαίτερα στη Θεσσαλονίκη και την Κεντρική Μακεδονία ευρύτερα, στα όριά τους.

Από την άλλη, οι φανατικοί των διαφόρων “θρησκειών”, οι οποίοι αδιαφορούν για την κατάσταση, αδιαφορούν για τους νοσούντες, τους νοσηλευόμενους στις ΜΕΘ, αυτούς που καταλήγουν, δεν ενδιαφέρονται για το κοινό καλό, παρά μόνο αν θα πάνε στην εκκλησία για να κοινωνήσουν, αν θα τιμήσουν με πορεία και εκδηλώσεις την επέτειο του Πολυτεχνείου, αν είναι συνταγματική ή όχι η υποχρεωτική χρήση μάσκας, αν είναι αντιδημοκρατική ή όχι η απαγόρευση κυκλοφορίας. Κι ας διπλασιάζονται κάθε δέκα μέρες οι διασωληνωμένοι κι οι νεκροί...

Από τη μία, η Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων που αυτοαναιρείται: όταν πρόκειται για τις αίθουσες των δικαστηρίων, κρίνει ότι ο ιός είναι μεταδοτικός και άρα πρέπει να σταματήσει η λειτουργία της δικαιοσύνης (μη τυχόν και κινδυνέψει η δική τους υγεία), όταν όμως έχουμε απαγόρευση συναθροίσεων για να προστατευτεί η υγεία του συνόλου των πολιτών την κρίνει (ως ένα συνδικαλιστικό σωματείο που είναι, όχι ως ένα δικαστήριο της χώρας -να μην μπερδευόμαστε) ως αντισυνταγματική, ενώ δεν υπάρχει κανένα δικαστήριο στη χώρα που να έχει αποφανθεί σχετικά, ούτε είναι αρμοδιότητά της παρά μόνο του συμβουλίου της Επικρατείας.

Από την άλλη, δύο κορυφαίοι συνταγματολόγοι της χώρας, ο Αντώνης Μανιτάκης και ο Νίκος Αλιβιζάτος, οι οποίοι αποφαίνονται ότι δεν τίθεται κανένα θέμα νομιμότητας της απόφασης, ότι το Σύνταγμα προβλέπει ρητά σε τρεις διατάξεις ειδικά μέτρα για την προστασία της υγείας, ενώ σε ισχύ βρίσκεται και η πράξη νομοθετικού περιεχομένου του περασμένου Μαρτίου, την οποία έχει από καιρό κυρώσει η Βουλή (άρθρο 68§2 ν. 4683/2020) και κανένα δικαστήριο της χώρας δεν την έχει κηρύξει αντισυνταγματική.

Από τη μία, όσοι λένε ότι πρέπει να είσαι τρελός για να ζητάς, σε καιρό πανδημίας, συγκεντρώσεις και πορείες.

Από την άλλη, τρία κοινοβουλευτικά κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΜΕΡΑ25) καταγγέλουν την απαγόρευση συνάθροισης, ώστε να αποφευχθούν οι εκδηλώσεις, πορείες, επεισόδια και να προστατευτεί η δημόσια υγεία, την χαρακτηρίζουν “πραξικοπηματικού χαρακτήρα, χουντικής έμπνευσης” κι ένα σωρό άλλα.

Είναι φοβερό αυτό που συμβαίνει στην καταταλαιπωρημένη χώρα μας. Ακόμη και στις πιο δύσκολες περιόδους, ακόμη κι όταν βρίσκεται ενώπιον των μεγαλύτερων κινδύνων (υγειονομικών, οικονομικών, κοινωνικών), ο λαϊκισμός, ο καιροσκοπισμός, η ψηφοθηρία, τα μικροκομματικό συμφέρον να τίθεται πάνω από το γενικό συμφέρον.

Για πόσον καιρό ακόμη θα γίνονται ανεκτές και δεν θα αποδοκιμάζονται -ακόμη περισσότερο απ' όσο ήδη έχουν, εν τοις πράγμασι, αποδοκιμαστεί- αυτές οι πρακτικές; Πότε, επιτέλους, θα ξεμπερδέψουμε απ' όλα αυτά;

Πότε θα φτάσουμε κι εμείς στο σημείο να μπορούμε να ξεχωρίσουμε τα μείζονα από τα ελάσσονα, τον λαϊκισμό από τον ορθό λόγο, την συνθηματολογία από την επιχειρηματολογία; Πότε...

Προτείνουμε
This page might use cookies if your analytics vendor requires them.