Το …πουλάκι του Πρωταθλήματος μάλλον, έχει πετάξει! Αυτό είναι το κακό. Είναι επειδή εξ αρχής ουδεμία αρχή της ΠΑΕ είπε: «Δεν πάμε για Πρωτάθλημα»! Και μετά τις αλλεπάλληλες αποτυχίες άρχισε κάτι «περί οικοδόμησης νέας ομάδας» ο Ραζβάν Λουτσέσκου να ψιθυρίζει. Αυτό το… παλαντζάρισμα «χαλά» τον κόσμο του Μέσα δε, σε όλα αυτά ο ΠΑΟΚ έχει και μία πρωτοφανή γκαντεμιά. Δίχως τούτη πάντως, να καλύπτει τον δυσθεώρητο όγκων των ευθυνών όλων, μα όλων ανεξαιρέτως στην ομάδα του ΠΑΟΚ.
Εκείνο όμως, που βγάζει από τα ρούχα τους, τούς φίλους του «δικέφαλου» είναι στασιμότητα στην αγωνιστική του εξέλιξη. Ακόμη και στο «Γ. Καραϊσκάκης» όπου κατήγαγε περιφανή θρίαμβο, ακόμη κι εκεί… Μπάλα καλή ο κόσμος του ΠΑΟΚ δεν είδε.
Αναφερόμαστε σε κόσμο ο οποίος και μετά τον ευτελισμό του ΠΑΟΚ κόντρα στη Λέφσκι Σόφιας χειροκρότησε – κατά πλειοψηφία – δίνοντας του ψυχή από την ψυχή του. Δεν άλλαξε κάτι. Με φωτεινή εξαίρεση τη νίκη κόντρα στον Ολυμπιακό ο ΠΑΟΚ δεν έπεσε ηρωικά μαχόμενος. Για τον ΠΑΟΚ… πέσιμο είναι κι οι ισοπαλίες με ΟΦΗ και Λεβαδειακό. Τούτο δε, πέρα από τη ήττα με Παναθηναϊκό.
Και φθάσαμε στον αγώνα με τον Αστέρα. Για πρώτη φορά ο Ραζβάν Λουτσέσκου επέλεξε για δεύτερη σειρά αγωνιστική υποχρέωση την ίδια ενδεκάδα. Αυτή έδειξε, πως ο ΠΑΟΚ είχε συνέχεια από την ισοπαλία με τον Λεβαδειακό παρακάμπτοντας τον θρίαμβο με τον Ολυμπιακό. Για σαράντα πέντε λεπτά έδειχνε, σα να ήταν άλλη ενδεκάδα. Όχι εκείνη, η οποία πέρασε νικηφόρα από το «Γ. Καραϊσκάκης»!
Ανεξήγητο φαινόμενο… Ο κόσμος του ΠΑΟΚ – κατά πλειοψηφία – χειροκρότησε πάλι, την ομάδα του. Αναγνώρισε πως για τα άλλα σαράντα πέντε λεπτά (ήτοι, το Β΄ ημίχρονο) δεν τα παράτησε. Προσπάθησε. Έσωσε τον ένα βαθμό. Ο κόσμος του ΠΑΟΚ αν κι ομάδα του κατά κανόνα (κι εφέτος…) τον βουτά σε θάλασσες απογοήτευσης, επιμένει να την στηρίζει. Την Κυριακή το βράδυ κι αυτοί που χειροκρότησαν κι οι άλλοι βλέποντας κάποιες σπίθες της ομάδας τους μετά το 0-2… Πιστεύουν πως υπάρχει φωτιά. Και σκαλίζουν τις στάχτες, να την ξανάβρουν οι παίκτες τους.
Για να λέμε τα πάντα, όλα… Ο ένας βαθμός δεν πρέπει να πιστωθεί μόνον στην ομάδα του ΠΑΟΚ. Πρέπει να πιστωθεί στον κόσμο του. Μετά το 1-2 στην Τούμπα έλιωναν σίδερα. Και φυσικά, να πιστωθεί και στη βαριά φανέλα του ΠΑΟΚ. Αυτή κι η έδρα… φόβισαν τον Αστέρα. Έτσι μετά το 0-2 στο Α΄ ημίχρονο (ψιλο)λούφαξε στο Β’ … Κι έγινε ό, τι έγινε. Με την σχετική – κι ουχί απόλυτη – εφαρμογή του «δόγματος Ιβάν»: Ή ταν ή επί τας…
Εδώ, επιτρέψτε μας μία υπόθεση. Εάν είτε ο Νέλσονας Ολιβέιρα, είτε ο Γιάννης Κουλιεράκης ευστοχούσαν σε τετ α τετ - όχι απλά, με τον τερματοφύλακα αλλά με την εστία – ο ΠΑΟΚ θα έκανε την ολική ανατροπή! Για τον απλούστατο λόγο της παρουσίας του στον αγώνα μετά το 45ο λεπτό. Πριν; Ήταν προκλητικά απών!
Όσο για τις ευθύνες εκτός των παικτών και των προπονητών; Αποδώσαμε στον Ρουμάνο τα εύσημα για τη νίκη κόντρα στον Ολυμπιακό. Αποδίδουμε εμμονή (συν τοις άλλοις και…) στο «τσίκι-τσίκι» προχθές, με προοπτική να φθάσει η μπάλα από τον τερματοφύλακα στους φορ. Συνεχίζοντας να κάνει αυτό που έκανε μέχρι τώρα… Θα συνεχίσει, να παίρνει αυτό που έπαιρνε μέχρι τώρα. Κατά κανόνα, έτσι; Εξαίρεση ο αγώνας με τον Ολυμπιακό.
Για να μην τον αδικούμε βέβαια, αναγνωρίζουμε τις ελλείψεις στο ρόστερ και στα περισσεύματα του απουσιολογίου του. Τέτοιο κακό δεν έχει ξαναματαγίνει στον ΠΑΟΚ… Με δυο λόγια; Ο κόσμος στηρίζει την ομάδα; Η ομάδα στηρίζει τον κόσμο;
ΥΓ 1: Τι έγινε; Το «ψάχνεται» τι γίνεται με τη λαίλαπα των τραυματισμών; Μετά τους παλιούς, άρχισαν κι νέοι να τραυματίζονται. Όλα καλά; Φυσιολογικά;
ΥΓ 2: Όλα καλά; Φυσιολογικά με τον Πανθρακικό; Κι οι φωτό με τις τουρκικές σημαίες; Η χορηγία του υιού (φέρεται ως αιχμή του δόρατος των τουρκικών συμφερόντων στη Θράκη) Σαδίκ (βουλευτής με έντονη περί τουρκικής μειονότητας στη Ροδόπη) υφίσταται ή όχι;
ΥΓ 3: Ο δρόμος στον οποίο βρίσκεται το Οικουμενικό Πατριαρχείο (στο Φανάρι) έχει μετονομαστεί σε οδό Αχμέτ Σαδίκ!!!