Με αφορμή την πέμπτη κατά σειρά κατάκτηση του πανελληνίου πρωταθλήματος πάλης από τα λεβεντόπαιδα του δικέφαλου, έρχονται στο προσκήνιο οι αλλεπάλληλες κορυφαίες διακρίσεις (τίτλοι και τρόπαια) επί σειρά ετών από την εκπληκτική δραστηριότητα του ΑΣ ΠΑΟΚ.
Είναι αλήθεια πως αρκετές φορές στο παρελθόν και στο διάστημα της πολύχρονης δημοσιογραφικής διαδρομής μου, ένιωθα άβολα και με ένα αίσθημα ενοχής απέναντι στα περισσότερα αθλήματα, εθελοντικά εγκλωβισμένος στο ποδόσφαιρο. Το ίδιο αλήθεια είναι πως και το φίλαθλο κοινό με εξαίρεση κάποιες ξεχωριστές περιπτώσεις, έχει επικεντρώσει το ενδιαφέρον του μονόδρομα στο δημοφιλέστερο ομαδικό άθλημα.
Δικαιολογίες δεν ψάχνω. Ίσως να αναζητώ κάποιες ευκαιρίες «αποκατάστασης» αυτής της «άδικης» κατά κάποιο τρόπο προσέγγισης. Είναι αλήθεια και αποδεδειγμένα ότι στη σκιά του ποδοσφαίρου υπάρχουν ή φυτοζωούν κατά περίσταση πολλά ή τα περισσότερα αθλήματα.
Επί του προκειμένου αυτό μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι συμβαίνει και στον ΠΑΟΚ, όπου ο «ρόλος» της Τούμπας παραμένει απόλυτος και κυρίαρχος και δεν αφήνει περιθώρια ενδιαφέροντας, πολύ περισσότερο και υστεροφημίας για τα υπόλοιπα ομαδικά ή ατομικά αθλήματα.
Υπήρξαν κάποιες εξαιρέσεις στον κανόνα και αυτές αφορούσαν την εποχή Βεζυρτζή στο μπάσκετ όπως και την μεγάλη προσπάθεια που κατέβαλλε και συνεχίζει να καταβάλλει ο Θανάσης Χατζόπουλος σήμερα. Από εκεί και πέρα η σιωπή, το σκοτάδι, οι δύο – τρεις μικρές αναφορές σε ότι αποδεδειγμένα εκπληκτικό παρουσιάζει η δράση ενός «άλλου» ΠΑΟΚ. Του Ερασιτέχνη ΠΑΟΚ.
Ο οποίος εδώ και αρκετά χρόνια έχει διαμορφώσει μια εικόνα εκπληκτική, στην σκιά και δίπλα στην αντίστοιχη του ποδοσφαιρικού τμήματος. Ο ΑΣ του δικέφαλου κατά γενική ομολογία σαρώνει στην κυριολεξία πανελλήνιους τίτλους σε πολλά αθλήματα. Ισόβιες πρωταθλήτριες οι κοπέλες του ποδοσφαίρου, νταμπλούχες του Χάντμπολ, πρωταθλήματα σε βόλεϊ, πέντε συνεχόμενες χρονιές τίτλους στην πάλη.
Μεγάλες διακρίσεις σε συλλογικά αλλά και σε ατομικά αθλήματα. Κι όμως όλη αυτή η τεράστια και εκπληκτική συγκομιδή τροπαίων που θα έπρεπε να έχει μια ανάλογη προβολή (ΜΜΕ) αλλά και την αντίστοιχη απήχηση και ανταπόκριση στον κόσμο του δημοφιλέστατου συλλόγου, μένει αφώτιστη από τους προβολείς της δημοσιότητας.
Με δυο λόγια ο «άλλος» ΠΑΟΚ των τίτλων και της περηφάνιας «ζει», κινείται και σπρώχνεται επί μονίμου βάσεως στο περιθώριο. Το συγκεκριμένο σχόλιο έγινε με αφορμή τη νέα κατάκτηση του πανελλήνιου πρωταθλήματος πάλης από τους λεβέντες του Χάρη Μάλλιου. Το ρεπορτάζ αναφέρει:
«Η παντοδυναμία του ΠΑΟΚ στην πάλη συνεχίζεται, ο «Δικέφαλος» ήταν το φαβορί και το έδειξε με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο στο πανελλήνιο πρωτάθλημα πάλης που άρχισε στο γυμναστήριο της Ζοφριάς. Ο ΠΑΟΚ έγινε πρωταθλητής Ελλάδας και για 5η σερί χρονιά στην ελληνορωμαϊκή πάλη, διευρύνοντας την κυριαρχία του. Ο παλαιστές του είχαν απολογισμό 11 μετάλλια, εκ των οποίων τα πέντε χρυσά, ένα αργυρό και έξι χάλκινα.
Η ομάδα συγκέντρωσε 165 βαθμούς και στο τέλος οι πάντες αποθέωσαν την ψυχή του τμήματος και υπεύθυνο των βαρέων αθλημάτων στον ΑΣ, Χάρη Μάλλιο. Οι Δημήτρης Τσεκερίδης, Ηλίας Παγκαλίδης, Λαοκράτης Κεσσίδης, Χρήστος Θεοδωράκης και Κυριάκος Ζουρνατζίδης αναδείχθηκαν πρώτοι στις κατηγορίες τους. Ο Μανρίκος Θεοδωρίδης, ο οποίος ήρθε από την Γερμανία και οδικώς στην συνέχεια στην Αθήνα, τερμάτισε δεύτερος στην κατηγορία.
Τέλος, οι Τοπορτούκης, Σωτηριάδης Δημήτρης, Ραφαήλ Θοδωρής Φωτιάδης, Αρχοντής Ξούρας και ο Κουπλίδης, τερμάτισαν τρίτοι παίρνοντας το χάλκινο μετάλλιο. Στην επιστροφή από το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα στην Αθήνα, το τμήμα πάλης του Ερασιτέχνη ΠΑΟΚ έκανε στάση στα Τέμπη, στο μνημείο των αδικοχαμένων φίλων του Δικεφάλου, αφιερώνοντας τους τον τίτλο».
Δεν χρειάζεται να προσθέσουμε τίποτα πέρα από τα συγχαρητήρια μας στο Θανάση Κατσαρή και στους άξιους συνεργάτες του.
ΥΓ1: Δεν έχουμε λόγο αλλά και διάθεση να ασχοληθούμε με την μεταγραφική δραστηριότητα (ή αν θέλετε στασιμότητα) στον ΠΑΟΚ. Άλλωστε υπάρχουν τα δεύτερα γραφεία Τύπου που σας κρατούν ενήμερους για όλα. Ακόμη και για όλα όσα δεν συμβαίνουν, αλλά πρόκειται να συμβούν καθυστερημένα και απρογραμμάτιστα.
ΥΓ2: Να βάλουν πλάτη όλοι στον Ηρακλή για να δοθεί η ευκαιρία στον ιστορικό και πολύπαθο σύλλογο να σταθεί όρθιος. Οι διχόνοιες δεν βοηθάνε, ούτε και οι εκθέσεις ιδεών που λανσάρουν οι διάφοροι «θεωρητικοί».