Με την υπ. αρ. 239 απόφαση της 19-8-1924, ο «Γυμναστικός Σύλλογος Προσφύγων Βόλου» εν συντομία, «Προσφυγική», καταχωρήθηκε ως πρώτη προσφυγική ομάδα στο βιβλίο Αναγνωρισμένων Σωματείων του Πρωτοδικείου Βόλου.
Σκοπός της ήταν: «Η διάδοσης και επέκτασις της γυμναστικής εις πάσας τας κοινωνίας τάξεις των προσφύγων».
Το πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο αποτελούταν από τους εξής: Πρόεδρος Α. Παπάζογλου, Αντιπρόεδρος Παν. Οικονομίδης, Γεν. Γραμματέας Πρόδρομος Αντώνογλου, Ταμίας Α. Σολωμονίδης, Έφοροι: Παν. Βουρούκος, Σύμβουλοι: Μιλτιάδης Σουγιουλτζόπουλος, Απόστολος Λεμονίδης.
Η επωνυμία «Προσφυγική» δεν είχε καλό άκουσμα, καθώς η λέξη «πρόσφυγας» εξέφραζε απαξίωση και περιφρόνηση στο γενικότερο κλίμα άρνησης της εποχής. Η μετονομασία ήταν πλέον ανάγκη επιτακτική. Μετά από πολλές συζητήσεις και διαφωνίες για την ονομασία και λόγω του ότι η «Νίκη» ήταν το έμβλημα του «Πανιωνίου Σμύρνης» αποφασίστηκε να δοθεί το όνομα «Νίκη» στην ομάδα, που εξέφραζε συνολικά τον ιδεολογικό και ψυχικό κόσμο των προσφύγων.
Η (υπ. αρ. 893) απόφαση τροποποίησης 21-9-1926 και η επίσημη καταχώριση (υπ. αρ. 299) στις 5-10-1926 στα βιβλία του Πρωτοδικείου Βόλου επισημοποίησαν την ονομασία «Γυμναστικός Σύλλογος η Νίκη».
Τα πρώτα γραφεία στεγάζονταν στην παραλία (Αργοναυτών και Αγίου Νικολάου).Τα αποδυτήρια βρίσκονταν στο «Καρτάλιο», γωνία Πολυμέρη και Κασσαβέτη. Παράλληλα καταλείφθηκαν τα βυζαντινά χρώματα και υιοθετήθηκαν τα χρώματα της ελληνικής σημαίας ως επίφαση και επιβεβαίωση της ελληνικότητας του μικρασιατικού κόσμου.
Το 1928 η ομάδα αποκτά σε χώρο της Ν. Ιωνίας ιδιόκτητο γήπεδο, την «Κλούβα» όπως την αποκαλούσαν και δεν ήταν αναγκασμένη να αγωνίζεται στο πάρκο του Αγίου Κωνσταντίνου στον Βόλο.
Το Δ.Σ. και ο πρόεδρος των Αγγελων του Φοίνικα Βασίλειος Βαϊρακταρης εύχονται χρόνια πολλά για τα 100 χρόνια Ζωής, ψυχής και αγάπης στην ομάδα της Νίκη Βόλου.
Συγκεκριμένα αναφέρουν: «Η ΝΙΚΗ είναι η ψυχή, η κληρονομιά, η ταυτότητά μας. Κλείνει μέσα της την διαδρομή των προσφύγων προγόνων μας. Από τον ξεριζωμό, την επανεκκίνηση στον Βόλο, τον αγώνα για την επιβίωση, την ανάγκη να υπερβούν την καταστροφή και να ελπίσουν ξανά. Καμωμένη με ανθρωπιά, ευγένεια, εξωστρέφεια και πρωτοπορία και ρίζες βαθιές στην ιστορία αυτού του τόπου. Γι’ αυτό τον λόγο δεν ευδοκίμησαν οι προσπάθειες όσων επιδίωξαν να σταματήσουν την ιστορία της. Περήφανοι για την ΝΙΚΗ. Περήφανοι για τους Νικιώτες που δεν την αφήνουν ποτέ μόνη. Που κάνουν πράξη την αλληλεγγύη και την συμπαράσταση, αξίες που διαμόρφωσαν αυτή την ομάδα. Δίπλα στην ομάδα και τους
ανθρώπους της και στα επόμενα 100 χρόνια περήφανης και ένδοξης ιστορίας».