Εάν κι εφ’ όσον – μία υπόθεση επιχειρούμε – είχαν κτηματικές διαφορές, δε θα τον πολεμούσαν τόσο. Για αμπελοχώραφα δηλαδή, λιγότερο δηλητήριο θα έχυναν. Εάν κι εφ’ όσον τους έκλεβε την κόρη ή τη γυναίκα τέτοια κακία δε θα έδειχναν. Για ένα θηλυκό δηλαδή, μικρότερο μένος τους θα καταγραφόταν...
Τι συμβαίνει πραγματικά; Ο Θεός κι η ψυχή τους. Η ψυχή όλων όσων καταδιώκουν ανηλεώς τον Γιώργο Βασιλακόπουλο. Από τότε κυρίως που έγινε κύριος στόχος της «λαίλαπας Αυγενάκη» στις Ομοσπονδίες. Μέχρι και στα στοιχήματα παίζουν την στέρηση του δικαιώματος του να είναι υποψήφιος ως πρόεδρος στις επερχόμενες εκλογές της ΕΟΚ. Ναι, ναι. Ορθά διαβάζετε. Ακόμη και στα στοιχήματα παίζουν προβλέψεις για τον επόμενο πρόεδρο της ΕΟΚ!
Κι αναρωτιόμαστε: Μήπως λαθεύουν; Και μπερδεύουν την Ομοσπονδία μόνον με τον ηγήτορα της; ΕΟΚ δεν είναι μόνον ο Γιώργος Βασιλακόπουλος. Είναι (δοκιμασμένοι και πετυχημένοι) συνεργάτες του κι εξαιρετικά στελέχη της. Κι ΕΟΚ δεν είναι μόνον οι Εθνικές μας ομάδες, δεν είναι η Α1 κι η Α2. Ελλάδα δεν είναι μόνον η Αθήνα, γενικά. Και τα χιλιόμετρα της εμπειρίας καθενός δεν γράφονται στο δικό τους περιβάλλον. Γράφονται στο περιβάλλον του εθνικού μας αθλήματος!
Πόσοι από όσους προωθούνται με πάθος ως υποψήφιοι «αντ’ αυτού» γνωρίζουν – εάν γνωρίζουν – το μπάσκετ στην Αλεξανδρούπολη, στην Ορεστιάδα, στην Κομοτηνή, στην Ξάνθη, στις Σέρρες, στην Καβάλα; Στην Κεφαλονιά, στη Χίο, στη Ρόδο, στη Σάμο, στη Σαντορίνη; Πόσοι από αυτούς βρέθηκαν μία φορά σε έναν αγώνα σε αυτές τις περιοχές; Πότε και πως έγιναν κοινωνοί των θεμάτων και των προβλημάτων τους;
Φυσικά και ζούμε σε μία δημοκρατικά κι ευνομούμενη χώρα. Φυσικά κι υπάρχουν δημοκρατικές διαδικασίες εκλογής διοικήσεων Φυσικά κι ο καθείς δικαιούται να εμπλακεί σε αυτές. Ουδείς έχει το δικαίωμα και τη δύναμη βεβαίως, βεβαίως (λίγη υπομονή και θα αποδειχθεί του λόγους μας το αληθές), να διαμορφώσει το αποτέλεσμα τους.
Ο Λευθέρης Αυγενάκης κόντρα σε όλες τις Ομοσπονδίες αλλά και στην Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή πέρασε νόμο στη Βουλή για να επιβάλλει αλλαγές στις διοικήσεις. Με επιχείρημα; Τόπο στα νιάτα...
Όλοι όσοι μάχονται λυσσωδώς τον Γιώργο Βασιλακόπουλο πιπιλίζουν την καραμέλα της παρουσίας θρύλων του μπάσκετ στις ηγεσίες της Ρωσίας και της Τουρκίας. Θα μπορούσαν, να αναφέρουν πότε και πως αναδείχθηκαν αυτοί οι θρύλοι επικεφαλής των Ομοσπονδιών τους θα μπορούσαν επίσης, να αναφέρουν ποιο είναι το παραχθέν έργο τους;
Μακάρι να υπήρχε... Μακάρι να υπάρξει αντιπολίτευση σε οποιαδήποτε διοίκηση της ΕΟΚ. Μακάρι να υπάρξει εμπλοκή κι ουχί απλά, εμπλοκή αλλά έργου παραγωγή από θρύλους του ελληνικού μπάσκετ. Το καθιστούμε σαφές. Παραγωγή έργου. Θα ωφελήσει σοβαρά την υγεία της ΕΟΚ.
Για την εμπλοκή απαιτείται εκλογή, Για την εκλογή απαιτείται δουλειά. Πολλή δουλειά. Ποιά δουλειά προβάλλουν οι υποψήφιοι; Σε ποια Ένωση ποιου νόμου της χώρας βρέθηκαν τελευταία. Και πέρα από την υπέρλαμπρη τους λάμψη ως παίκτες… Πότε έλαμψαν ως παράγοντες;
Στο κάτω κάτω της γραφής κουβάλησαν στους ώμους το εθνικό μας άθλημα αλλά… Αμείφθηκαν για τα επικά τους κατορθώματα. Και με το παραπάνω. Διαφωνείτε;
Από τούτο όμως, μέχρι να προσβάλλουν και να κατασυκοφαντούν – εμμέσως πλην σαφώς δια... υποστηρικτών τους - τον Γιώργο Βασιλακόπουλο λόγω ηλικίας και μόνον δεν υπάρχει απόσταση. Χάος υπάρχει. Και βέβαια, ρατσισμός! Με τόσο μίσος, τόσο πάθος και τόσο μένος...
Ακολουθούν πάντως, και γνωστή τακτική. Καλός, χρυσός αλλά πρέπει να φύγει. Να σε κάψω Γιάννη, να σε αλείψω μέλι, να γιάνει!
Κι επιμένουμε: ΕΟΚ δεν είναι οι Εθνικές ομάδες, η Α1 και η Α2... ΕΟΚ είναι το μπάσκετ από άκρου σε άκρο της Επικράτειας. Πόσοι από αυτούς έχουν διαβεί αυτή την απόσταση; Πόσοι έχουν παράγει μπασκετικό έργο απ’ άκρου σε άκρο του τόπους μας;
Στο κάτω κάτω της γραφής – ακόμη και με τις πλάτες του Λευθέρη Αυγενάκη – ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα...