Το 75ο έτος της ηλικίας του “κλείνει” ο Μεγαλέξανδρος του ελληνικού ποδοσφαίρου, ο ηγέτης του ΠΑΟΚ επί σειρά ετών και ένας από τους κορυφαίους Ελληνες ποδοσφαιριστές των τελευταίων δεκαετιών.
Γεννημένος στις 23 Νοεμβρίου του 1946 στον Άγιο Παύλο, ο Γιώργος Κούδας δεν άργησε να καταλάβει το ταλέντο του στο ποδόσφαιρο. Άλλωστε, εκείνες τις εποχές, που ακόμα και τα παπούτσια ήταν πολυτέλεια, παιδιά με τόσο ταλέντο, ξεχώριζαν αμέσως σε αλάνες και σε όποια γήπεδα υπήρχαν.
Το 1950, τον ΠΑΟΚ είχε αναλάβει ο Αυστριακός προπονητής, Βίλλυ Σέβτσικ, ο οποίος σε συνεργασία με τον τότε πρόεδρο, Απόστολο Χαραλαμπίδη, δημιουργούν τα πρώτα τμήματα υποδομής του ποδοσφαίρου, τα θρυλικά «τσικό του Βίλλυ».
Το πρώτο μεγάλο ταλέντο, που βγαίνει από εκεί είναι ο επίσης σπουδαίος Λέανδρος Συμεωνίδης, αλλά όλη η Θεσσαλονίκη, έχει ξεκινήσει να συζητάει, για έναν άλλο μικρό, που ήταν γραφτό του, να γίνει μεγάλος. Ο Κούδας έχει αρχίσει ήδη να δημιουργεί το «μύθο» του και το 1963, κατακτάει τον πρώτο του πανελλήνιο τίτλο με τον ΠΑΟΚ.
Η εφηβική ομάδα, με τον 17χρονο τότε, Κούδα, με προπονητή τον Νίκο Γκολεμά, κάνει περίπατο στο πρωτάθλημα του βόρειου ομίλου και στον τελικό, αντιμετωπίζει την πρωταθλήτρια του νοτίου ομίλου, AEK. Ο ΠΑΟΚ κερδίζει έχοντας στην ενδεκάδα του, εκτός του Κούδα, τον Αποστολίδη, τον Μακρή, τον Κοντογιώργη, τον Βαλτσάνη, που έπαιξαν άμεσα και στην πρώτη ομάδα.
Τον Σεπτέμβριο του 1965 έπαιξε και σκόραρε στο πρώτο ευρωπαϊκό παιχνίδι του ΠΑΟΚ, ο οποίος στο τότε Κύπελλο Πόλεων Διεθνών Εκθέσεων αντιμετωπίζει την αυστριακή Βίνερ. Ο Κούδας ισοφάρισε σε 1-1, ο Μουρατίδης έκανε το 2-1, αλλά στη ρεβάνς ο άπειρος τότε ΠΑΟΚ, έχασε με 6-0 και αποκλείστηκε.
Εκείνη η χρονιά, η οποία δεν ήταν και η καλύτερη για τον ΠΑΟΚ (αποκλεισμός στην κλήρωση από τον… Εθνικό Πυλαίας στο κύπελλο, αλλαγές προπονητών), ο Κούδας πετυχαίνει 13 γκολ, σε ηλικία 19 ετών και ο Ολυμπιακός των εκατομμυρίων του Γουλανδρή, τον έχει βάλει στο μάτι…
Η παραλίγο κλοπή από τον Ολυμπιακό
Toν Ιούλιο του 1966, ξεκινάει ίσως το μεγαλύτερο «σίριαλ» στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Οι φήμες για μετακόμιση του Γιώργου Κούδα στον Ολυμπιακό, έχουν αναστατώσει τη Θεσσαλονίκη και στις 22 Ιουλίου, ο ίδιος ο παίκτης, με επιστολή του ζητάει από τον ΠΑΟΚ να του δώσει την «ελευθέρας» του! Ο γενικός γραμματέας του ΠΑΟΚ τότε κι ένας εκ των κορυφαίων παραγόντων του συλλόγου, Γιώργος Παντελάκης, αρνείται με κάθε τρόπο την «απαγωγή» του παίκτη, ο οποίος έχει μετακομίσει στον Πειραιά κι έχει ξεκινήσει προπονήσεις με τον Ολυμπιακό!
Ο ΠΑΟΚ έχει «παγώσει» τα πάντα, ο Κούδας δεν έχει δικαίωμα συμμετοχής με τον Ολυμπιακό και τον Οκτώβριο του 1967, κατατάσσεται στο λιμενικό σώμα ως εθελοντής, για να εκπληρώσει τη στρατιωτική του θητεία και να μπορεί να παίξει ποδόσφαιρο, με την Εθνική Ενόπλων.
Η τότε ΕΠΟ έχει στο συμβούλιο της, το μισό Δ.Σ. του Ολυμπιακού (δείτε συμπτώσεις…) και προσπαθεί με κάθε τρόπο να εκβιάσει τον ΠΑΟΚ, με αφορμή την υπόθεση Κούδα, ο οποίος παραμένει ανενεργός. Παρόλα αυτά, τον Δεκέμβριο του 1967, ο γενικός γραμματέας Αθλητισμού, Κωνσταντίνος Ασλανίδης, ανακοινώνει ότι ο παίκτης ανήκει στον ΠΑΟΚ! Τον Ιούλιο του 1968, δόθηκε οριστική λύση και στις 2 Αυγούστου του ίδιου χρόνου, ο Κούδας επέστρεψε εκεί που ανήκει, μετά από δύο χρόνια.
Η ώρα της καταξίωσης
Ο Κούδας παίζει για πρώτη φορά μετά την επιστροφή του στις 22 Σεπτεμβρίου του 1968, στη νίκη του ΠΑΟΚ επί του ΟΦΗ στην Τούμπα, σκοράροντας τα δύο πρώτα γκολ της ομάδας του. Εκείνη τη σεζόν, ο «Δικέφαλος» τερματίζει πέμπτος, αλλά ο Κούδας έχει 20 γκολ.
Ο ΠΑΟΚ έχει αρχίσει να δημιουργεί τη δεκαετία του 1970 τη σπουδαιότερη ομάδα της ποδοσφαιρικής του ιστορίας, με Κούδα, Σαράφη, Τερζανίδη, Ιωσηφίδη, Παρίδη, Ασλανίδη και άλλους. Μια από τις χειρότερες στιγμές στην καριέρα του Κούδα, ήταν το χαμένο πέναλτι στον τελικό κυπέλλου του 1970 που έγινε στο Καυτανζόγλειο στις 28 Ιουνίου του 1970 κόντρα στον Άρη.
Ο ΠΑΟΚ έχανε με 1-0, αλλά ο Κούδας, έστειλε άουτ τη μπάλα από το σημείο του πέναλτι στο 32ο λεπτό του τελικού και το 1-0 έμεινε ως το τέλος… Με τον Λες Σάνον να έχει έρθει στον πάγκο, ο ΠΑΟΚ χάνει και στον τελικό Κυπέλλου του 1971 από τον Ολυμπιακό στο «Γ. Καραϊσκάκης», αλλά την επόμενη χρονιά, έρχεται ο πρώτος πανελλήνιος τίτλος.
Ο Γιώργος Κούδας ήταν αρχηγός και ο σκόρερ και των δύο γκολ στον τελικό Κυπέλλου με τον Παναθηναϊκό στο «Γ. Καραϊσκάκης», όπου ο ΠΑΟΚ νίκησε με 2-1 στις 5 Ιουλίου του 1972 και σήκωσε το πρώτο του Κύπελλο Ελλάδας! Και βέβαια, μετά στη «Φαντασία» υπό τους ήχους των τραγουδιών ενός μεγάλου ΠΑΟΚτσή, του Στράτου Διονυσίου, ο Κούδας και ο ΠΑΟΚ, γιόρταζαν την κατάκτηση του Κυπέλλου… Την επόμενη σεζόν, ο ΠΑΟΚ φτάνει μια ανάσα από την κατάκτηση του πρωταθλήματος, αλλά σε εκείνο το αλήστου μνήμης 3-5 από την Παναχαϊκή μέσα στην Τούμπα, δεν τα καταφέρνει.
Η ομάδα φτάνει για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά στον τελικό Κυπέλλου, ο οποίος παρότι είναι με τον Ολυμπιακό, ορίζεται στο «Γ. Καραϊσκάκης» με τους Πειραιώτες να κερδίζουν με 1-0. Στις 14 Φεβρουαρίου του 1973, στο χορτάρι της Τούμπας, πάτησαν ταυτόχρονα οι δύο κορυφαίοι.
Ο Γιώργος Κούδας με τον Γιόχαν Κρόιφ στο φιλικό του ΠΑΟΚ με το μεγάλο Άγιαξ, που έληξε ισόπαλο με 1-1, με τον μετέπειτα προπονητή του ΠΑΟΚ, Άρι Χάαν να ισοφαρίζει για τον «Αίαντα» στο τέλος. Το 1974, ο Γιώργος Κούδας σηκώνει το δεύτερο Κύπελλο της ιστορίας του ΠΑΟΚ και μάλιστα και πάλι, στον ουρανό της Αθήνας.
Στο γήπεδο της ΑΕΚ, αντίπαλος είναι και πάλι ο Ολυμπιακός, ο ΠΑΟΚ βρίσκεται πίσω στο σκορ με 0-1, αλλά ο Κούδας δίνει στον Παρίδη για να ισοφαρίσει σε 1-1. Ο «Δικέφαλος» κάνει το 2-1, με πέναλτι του Ασλανίδη, αλλά ο Ολυμπιακός ισοφαρίζει σε 2-2. Στην παράταση δεν αλλάζει κάτι, αλλά στα πέναλτι ο ΠΑΟΚ είναι ο νικητής με 4-3 και ο Κούδας, που το πέναλτι του είχε αποκρουστεί από τον Πουπάκη, σηκώνει το δεύτερο Κύπελλο ως αρχηγός της ομάδας. Ο ΠΑΟΚ είναι κατά γενική ομολογία η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα, ο Σάνον φεύγει, αλλά ο Γκιούλα Λόραντ έρχεται. Το 1976, έρχεται η απόλυτη καταξίωση για τον ΠΑΟΚ και τον Κούδα!
Ο «Μεγαλέξανδρος» σκοράρει δύο φορές στο 0-4 επί του Ολυμπιακού μέσα στο «Γ. Καραϊσκάκης», ο ΠΑΟΚ κερδίζει την ΑΕΚ με εκείνο το ιστορικό γκολ του Γκουερίνο, σε μια Τούμπα που είχε 45.000 κόσμο, και η ομάδα είναι πρωταθλήτρια και τυπικά, την επόμενη αγωνιστική, μέσα στο Καυτανζόγλειο, νικώντας με 1-3 τον Ηρακλή, με τον Κούδα να σκοράρει το τρίτο γκολ.
Ο ΠΑΟΚ είναι πρωταθλητής, οι στιγμές που ζει ο σύλλογος είναι πρωτόγνωρες και μοναδικές και φυσικά, ο Γιώργος Κούδας είναι το μεγάλο αστέρι της ομάδας και του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ο «Δικέφαλος» έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου και το 1977, που τον έχασε με «σφαγή» από τον Παναθηναϊκό κι έχασε στο τέλος το πρωτάθλημα από την ίδια ομάδα. Στον τελικό του ’78, ηττήθηκε με 2-0 από την ΑΕΚ, συνεχίζοντας τις παρουσίες του σε τελικούς Κυπέλλου.
Στο «Hall of Fame» του ΠΑΟΚ
Ο «Μεγαλέξανδρος», έπαιξε για τελευταία φορά στις 2 Νοεμβρίου του 1983 στο 0-0 κόντρα στη Μπάγερν Μονάχου και ολοκλήρωσε την καριέρα του, έχοντας 504 συμμετοχές με 133 γκολ (δεύτερος στην ιστορία του ΠΑΟΚ). Στην Ευρώπη είχε 33 συμμετοχές με 4 γκολ, ενώ στο Κύπελλο, αγωνίστηκε σε 69 παιχνίδια σκοράροντας 28 φορές.
Μάλιστα, το καλύτερο γκολ της καριέρας του, σύμφωνα με μαρτυρίες, το πέτυχε στην τελευταία του χρονιά, όταν στο ιστορικό 4-0 του ΠΑΟΚ επί του Ολυμπιακού, στο «ουδέτερο» των Σερρών, πέρασε τη μπάλα με τακουνάκι πάνω από τον Μίχο και με τη μπάλα στον αέρα, πάλι με τακουνάκι, έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα του Σαργκάνη! Μάλιστα, ο Γιώργος Σιδέρης, που ήταν στην κερκίδα τότε, φέρεται να έλεγε: «Πάμε να φύγουμε.
Τα είδαμε όλα» αμέσως μετά την επίτευξη αυτού του γκολ! Στις 20 Σεπτεμβρίου, στο φιλικό που έγινε προς τιμήν του στην Τούμπα, η εθνική Ελλάδας, αντιμετώπισε την αντίστοιχη της Γιουγκοσλαβίας, αποκαλύφθηκε η προτομή του Κούδα μέσα στο γήπεδο. Τότε, ο «Μεγαλέξανδρος» δάκρυσε από συγκίνηση, σε μια πολύ δυνατή στιγμή για τον ίδιο. Έξι χρόνια μετά, το 2001, οι «επιστήμονες» του Ολυμπιακού, την κατέστρεψαν… Ο Κούδας ήταν κάτι παραπάνω από ένα ποδοσφαιρικό «αστέρι».
Ηταν ο άνθρωπος που ακόμα και τώρα, κάνει τα μάτια αυτών που είχαν την τύχη να τον δουν από κοντά, να λάμπουν, κάθε φορά που αναφέρονται στο όνομα του. Ο «Μεγαλέξανδρος» έγινε ακόμα και στίχος από τον τεράστιο Μανώλη Ρασούλη και τραγουδήθηκε από τον αείμνηστο, Νίκο Παπάζογλου, σε αυτό το «πότε Βούδας, πότε Κούδας» που σχεδόν όλοι μας, κάποτε έχουμε σιγοτραγουδήσει.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news.
Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook