Οπως εξελίσσεται η πανδημία οι κοινωνίες μοιάζουν να βρίσκονται μέσα σε κινούμενη άμμο. Μπορεί να ακούγονται κάποιες αισιόδοξες φωνές και τα μέτρα να έχουν ως ορίζοντα στην καλύτερη περίπτωση το Ιούνιο, αλλά αυτό μοιάζει περισσότερο ως άσκηση επί χάρτου παρά ένα πραγματικό σενάριο.
Η στόχευση παγκοσμίως είναι να σπάσει η αλυσίδα της μετάδοσης του ιού και ως βασικό μέτρο επιλέχθηκε ο εγκλεισμός στο σπίτι.
Η ανθρωπότητα δίνει τώρα τη μάχη κατά του υιού, αλλά στο μυαλό όλων έχει φωλιάσει και ο προβληματισμός για την επόμενη ημέρα.
Ο λόγος; Οτι όλοι φοβούνται και τον ιό της οικονομίας ο οποίος περιμένουν να τους χτυπήσει την πόρτα. Η επερχόμενη ύφεση είναι δεδομένη. Το ζήτημα είναι το βάθος της. Δυστυχώς η εκτίμηση των οικονομολόγων είναι ότι οι κοινωνίες θα βιώσουν στιγμές χειρότερες από αυτές που βιώσαν την εποχή των μνημονίων.
Οι οικονομικές δραστηριότητες έχουν πάει στα τάρταρα, ο τουρισμός θεωρείται χαμένο στοίχημα, οπότε από την ελληνική οικονομία εκτιμάται ότι θα λείψουν περισσότερα από 30 δισ.
Το αισιόδοξο σενάριο μιλάει για υποχώρηση του ΑΕΠ κατά 5% ενώ το ρεαλιστικό για 15%, το οποίο αν επιβεβαιωθεί θα μιλάμε για καταστροφή. Οπότε τέλος τα όνειρα για καλύτερες ημέρες, μετά τα σκληρά μνημόνια. Το χειρότερο; Η αναβολή θα είναι επ’ αόριστον, για μία χώρα η οποία λόγω των μνημονίων δεν έχει ισχυρά αποθέματα που θα μπορούσαν να είναι χρήσιμα εργαλεία στην εποχή της πανδημίας.
Η εικόνα της εγχώριας οικονομίας θα αλλάξει θεαματικά, τα νοικοκυριά θα περάσουν δύσκολες ώρες κι ένα τσουνάμι προβλημάτων θα σαρώσει την ελληνική κοινωνία.
Η Ε.Ε. εξακολουθεί να συζητάει σκληρή γραμμή ενίσχυσης για τα κράτη με αποτέλεσμα να προκύπτει για την Ελλάδα ένα ποσό που δεν θα ξεπερνάει τα 3,5 δισ. Αν κυριαρχήσει αυτή η γραμμή η χώρα μας θα πάρει κάτι… ψιλά, βοήθεια η οποία δεν θα μπορέσει να δημιουργήσει ανάχωμα στο οικονομικό τσουνάμι.
Αρα το στοίχημα για την χώρα είναι να κερδίσει δύο πολέμους: Της υγείας των πολιτών και της οικονομικής επιβίωσης τους.