Αρθρογραφεί ο Γρηγόρης Ιωαννίδης
Οι μεγάλοι θρύλοι του Βρετανικού ποδοσφαίρου, Τζοκ Στάιν και Σερ Ματ Μπάσμπι, είχαν πει ότι το ποδόσφαιρο είναι ένα τίποτα χωρίς τους φιλάθλους.
Αυτό το γνωμικό έρχεται να βρει πλήρη εφαρμογή στο Ελληνικό ποδόσφαιρο, αν προσέξει κανείς τα τραγελαφικά με τα άδεια γήπεδα, τις συνεχείς διαμαρτυρίες ομάδων για τους ορισμούς μη ικανών διαιτητών, τις εκθέσεις οργανισμών για χειραγωγημένα παιχνίδια, τις ύβρεις ποδοσφαιρικών παραγόντων εκατέρωθεν και την έλλειψη συμφωνίας για σωστή, ικανή και αποδεκτή διοίκηση στα κέντρα λήψης αποφάσεων.
Όλοι αυτοί οι παράγοντες τείνουν να εκδιώξουν (και έχουν εκδιώξει) τους φιλάθλους από τα γήπεδα, καθώς το ποδόσφαιρο δεν είναι πλέον ένας παράγοντας διασκέδασης και ευχαρίστησης, αλλά μάλλον ένας παράγοντας που καταδεικνύει την έλλειψη παιδείας και πολιτισμού αυτών που κυβερνούν το άθλημα. Ευτυχώς αυτοί οι παράγοντες διοίκησης αποτελούν την μειονότητα. Δυστυχώς όμως, στερούν την ευχαρίστηση που προσφέρει το άθλημα από την πλειοψηφία. Αυτό φυσικά δεν αποτελεί την εξαίρεση του κανόνα στην Ελλάδα, αλλά μάλλον τον κανόνα. Άλλωστε είναι γνωστό ότι στην Ελλάδα επιπλέουν κυρίως οι φελλοί, υπερισχύουν οι ανίκανοι και διοικούν οι άσχετοι. Το ποδόσφαιρο δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση.
Με αυτές τις μίζερες και απαξιωτικές σκέψεις, θα πρέπει να συλλογισθούμε ότι η δυσφήμηση του ποδοσφαίρου στην Ελλάδα δεν έχει γεωγραφικά σύνορα και περιορισμούς εξόδου από την χώρα. Η Παγκόσμια Ομοσπονδία, για παράδειγμα, γνωρίζει ‘από πρώτο χέρι’ όλες τις εξελίξεις και τηρεί αρχείο για οτιδήποτε γίνεται που θα φέρει το ποδόσφαιρο σε ανυποληψία. Δεν θα είναι ούτε παράλογο ούτε παράξενο, αν σύντομα η Παγκόσμια Ομοσπονδία εγκαταλείψει το δόγμα του ‘σεβόμαστε τις αποφάσεις σε εθνικό επίπεδο’, και εφαρμόσει το δόγμα του ΄θα επέμβουμε για να προστατέψουμε το άθλημα.΄ Η σημερινή νοοτροπία και συμπεριφορά των διοικούντων του Ελληνικού ποδοσφαίρου οδηγεί την Παγκόσμια Ομοσπονδία στο συμπέρασμα ότι αυτοί οι διοικούντες πρέπει να πιστεύουν ότι έχουν ανοσία στην παρεμβατική και πειθαρχική ικανότητα της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας.
Ο Κώδωνας Κινδύνου κρούεται συνεχώς τα τελευταία δύο χρόνια και στους διαδρόμους στην Ζυρίχη ηχούν οι φωνές αγανάκτησης για το ‘Ελληνικό Πρόβλημα.’ Οι νέοι κανόνες του Πειθαρχικού Κώδικα της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας, οι οποίοι τέθηκαν σε ισχύ αυτόν τον μήνα, δίνουν ξεκάθαρα στην Παγκόσμια Ομοσπονδία το δικαίωμα να επέμβει στα εσωτερικά θέματα μιας εθνικής Ομοσπονδίας, ειδικά όταν η τελευταία δεν έχει ενεργήσει ούτως ώστε να σταματήσει την δυσφήμηση του Αθλήματος.
Ένας ογκώδης φάκελος με στοιχεία για την υπόθεση του ‘Κυβερνητικού Μητρώου,’ με στοιχεία για την προβληματική εξέλιξη της ΣΛ2, για τον παραβατικό ρόλο των πειθαρχικών/δικαστικών οργάνων της εθνικής Ομοσπονδίας και την έλλειψη σεβασμού προς τις αποφάσεις του Ανώτατου Αθλητικού Δικαστηρίου της Λοζάνης, στοιχεία για την έλλειψη συνεννόησης στα θέματα διαιτησίας, καθώς επίσης και στοιχεία για την έμμεση και άμεση κυβερνητική επέμβαση σε θέματα ποδοσφαιρικών ενώσεων και εκλογών, σχηματίζεται ήδη και όλα αυτά μαζί συνθέτουν ένα κατηγορητήριο το οποίο τείνει να πλήξει άμεσα το μέλλον του Ελληνικού ποδοσφαίρου με απροσδιόριστες συνέπειες.
Κατά συνέπεια, η ιστορία του Κικέρωνα για τον αυλοκόλακα Δαμοκλή και τον Τύραννο των Συρακουσών Διόνυσο, ίσως να εφαρμοσθεί άμεσα στον χώρο του Ελληνικού ποδοσφαίρου. Όταν η
‘Δαμόκλειος Σπάθη΄ πέσει στα κεφάλια αυτών που κυβερνούν το Ελληνικό ποδόσφαιρο, τότε θα είναι πολύ αργά για συλλογισμούς. Η κάθαρση όμως θα έχει ξεκινήσει…
* Ο Γρηγόρης Ιωαννίδης είναι δικηγόρος και καθηγητής Αθλητικού Δικαίου στο Sheffield Hallam University. Είναι γιος του αείμνηστου δημοσιογράφου της ΕΡΑ ΣΠΟΡ και του Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων, Γιάννη Ιωαννίδη. Οι απόψεις του δεν συνδέονται επαγγελματικά με τρίτα μέρη, αλλά ούτε και αποτελούν απόψεις του ιστοτόπου