Δεν αντιλέμε. Ο ΠΑΟΚ στα ζόρικα αντιδρά… ζόρικα, κατά πως λέγαμε χθες. Τα αποτελέσματα του χθες όμως, δεν εγγυώνται για του αύριο. Το αυτό ισχύει και για την παράδοση μακράς ή μικρής διάρκειας. Ο ΠΑΟΚ έπαιξε καλή, πολλή καλή μπάλα έπαιξε κι εφέτος εκτός έδρας με τον Παναθηναϊκό. Αν και το γεγονός – επειδή περί γεγονότος πρόκειται – σε δυο περιπτώσεις ήταν δώρον άδωρον. Στην πρώτη, ο αγώνας με τον Παναθηναϊκό για το Πρωτάθλημα ολοκληρώθηκε ισόπαλος. Στην δεύτερη, ο αγώνας με τον Παναθηναϊκό πήγε στη παράταση. Και χάθηκε για τον ΠΑΟΚ.
Για να καταλήξουμε. Ο γέγονε, γέγονε. Τι μέλλει γενέσθαι, είναι το ζητούμενο αύριο για τον ΠΑΟΚ Και το αύριο , τη φορά, είναι περισσότερο δύσκολο από κάθε άλλη…
Ο ΠΑΟΚ θα παίξει αύριο το τελευταίο του χαρτί. Με νίκη μένει στην παρτίδα. Με κάθε αγώνα πλέον, να είναι σαν τελευταίο του χαρτί. Με την έννοια της έλλειψης άλλου χαρτιού σε περίπτωση ήττας.
Δεν αντιλέμε, επίσης. Πολλά – ουχί όλα – εξαρτώνται στα πλέι οφ, από τα αποτελέσματα των άλλων ομάδων. Μετά την ήττα στην πρεμιέρα και των απώλεια της πρωτιάς στη βαθμολογία όλα εξαρτώνται από τα αποτελέσματα του ΠΑΟΚ. Με άλλα λόγια; Αυτός έχει το περίσσιο άγχος καθώς αυτός το φορτώθηκε.
Θα έχει άγχος κι ο Παναθηναϊκός. Με κάθε απώλεια του θα πάει στράφι ο θρίαμβος του στην πρεμιέρα εκτός έδρας, επί του Ολυμπιακού. Συνάμα θα μείνει μακριά από την κορυφή. Ανάλογα… Ναι, δεν αντιλέμε κι εδώ… Με το αποτέλεσμα στον αγώνα ΑΕΚ-Ολυμπιακός. Η έννοια του Παναθηναϊκού των 59 βαθμών όμως, είναι να νικήσει τον ΠΑΟΚ των 60 βαθμών. Έτσι να προσδοκά ταυτόχρονα περισσότερα οφέλη, με ήττα της ΑΕΚ των 62 βαθμών από τον Ολυμπιακό των 57 βαθμών. Όπως ακριβώς δηλαδή κι ο ΠΑΟΚ…
Ως εκ τούτων επιμένουμε καιρό τώρα. Ελάχιστη σημασία έχει το αποτέλεσμα του αγώνα ΑΕΚ-Ολυμπιακός (Κυριακή στις 20:30) για τον ΠΑΟΚ εάν κι εφ’ όσον ο ΠΑΟΚ δε νικήσει τον Παναθηναϊκό (18:00). Τελεία και παύλα.
Για να νικήσει ο ΠΑΟΚ τον Παναθηναϊκό οφείλει, να παίξει καλή, πολλή καλή μπάλα. Για να παίξει καλή πολλή καλή μπάλα οφείλει, να απομακρυνθεί από τον κακό του εαυτό… Την ουσιαστική αιτία – με ευθύνη προπονητών και παικτών - της ήττας στην πρεμιέρα. Και να προσεγγίσει τον καλό του… Την ουσιαστική αιτία – με ευθύνη προπονητών και παικτών – του θριάμβου με την Ντινάμο Ζάγκρεμπ. Τόσο απλά.
ΥΓ 1: Μην ακούσατε, μην είδατε οτιδήποτε περί του «ποτέ ξανά» στη συζήτηση μετά οχλαγωγίας, επί της πρότασης δυσπιστίας; Μην είδατε, μην ακούσατε οτιδήποτε στη συζήτηση με ατμόσφαιρα χάβρας, πρόταση ή προτάσεις περί του «ποτέ ξανά»;
ΥΓ 2 : Οι εθνικές τραγωδίες των τελευταίων χρόνων - κι εν καιρώ ειρήνης - ουδόλως άλλαξαν τρόπο σκέψης και πράξης των πολιτικών μας. Εδώ δεν άλλαξαν των πολιτών, θα πείτε. Και θα έχετε δίκιο βουνό. Δυστυχώς…
ΥΓ 3 : Οτιδήποτε λέγεται κι ακούγεται δε φέρνει πίσω στη ζωή τις ψυχούλες οι οποίες (γιατί Θεέ μας…) χάθηκαν. Θα μπορούσαν όμως, να λεχθούν και να ειπωθούν πολλά για «ποτέ ξανά».
ΥΓ 4 : Δε λέχθηκαν. Δεν ειπώθηκαν…
ΥΓ 5 : Πότε κράτησαν άραγε, ενός λεπτού σιγή οι 300 της Βουλής για προσευχή στην μνήμη των χαμένων ψυχών στις εθνικές τραγωδίες των τελευταίων χρόνων; Κι εν καιρώ ειρήνης, μάλιστα; Ε;