Καιρό είχαμε, να εξηγηθούμε, για να μην παρεξηγηθούμε. Σα να το επιθυμήσατε μας φαίνεται; Ε; Ως εκ τούτου ξεκινούμε…
Κατ’ αρχήν, δε θεωρούμε, πως χάθηκε ο κόσμος, επειδή τελικά, δεν δέχθηκε ο Μαουρίσιο την πρόταση του ΠΑΟΚ. Καλός, χρυσός δε λέμε αλλά… Εάν κι εφ’ όσον βρει το κάπου εάν εκατομμύριο ευρώ παρά κάτι χιλιάδες, να μας γράψει! Ο κόσμος για τον ΠΑΟΚ ίσως, χαθεί με τη μη κάλυψη του κενού το οποίο ήθελαν Αμπέλ Φερέιρα κι Όλαφ Ρέμπε να καλύψουν. Ή δεν ήθελαν; Δεν μπορεί πάντως, να σηκώθηκε ένα πρωί ο Ιβάν Σαββίδης. Και να ήθελε διακαώς τον Βραζιλιάνο. Προσφέροντας φυσικά, χρήματα λογικά για την ΠΑΕ. Μπορεί;
Πάμε παρακάτω…
Δεν σπεύδουμε, να συγχαρούμε περιχαρείς Αμπέλ Φερέιρα κι Όλαφ Ρέμπε για τις επιλογές τους. Περιμένουμε, τα αποτελέσματα από την διαχείριση τους. Και θα δούμε. Αν και βαθιά πιστεύουμε πως πρέπει, να περιμένουμε αρκετά. Ελάτε όμως, που ο ΠΑΟΚ δεν έχει χρόνο, για να περιμένει. Τον κατανάλωσε ο Πορτογάλος προπονητής στους αγώνες με τον Ατρόμητο και κυρίως, με τον Βόλο. Ναι, κυρίως με τον Βόλο καθώς από τότε παραμένει μετέωρη η απορία μας: Πώς ένας προπονητής πειραματίζεται σε αγώνα Πρωταθλήματος με μία ενδεκάδα με την οποία δεν πειραματίσθηκε ούτε σε οικογενειακό διπλό. Η απορία μας θα παραμένει μετέωρη καθώς δεν υπάρχει λογικής χώρος, για να σταθεί!
Με άλλη ενδεκάδα ξεκίνησε ο ΠΑΟΚ. Με άλλη συνέχισε. Και με άλλη θα συνεχίσει. Είναι ίδιον των πολλών αλλαγών. Οι πολλές αλλαγές πάντως, δεν βλάπτουν. Η ωφέλεια τους βέβαια, εξαρτάται από το μοντάρισμα τους…
Πάμε στο θέμα επιστροφής του Αντελίνο Βιεϊρίνια… Δε φαίνεται εάν υπάρχει ή όχι στον ορίζοντα του ΠΑΟΚ. Καλώς ή κακώς… Δε φαίνεται. Όσο δε, οι δύο πλευρές τηρούν επιμόνως απόλυτη σιγή ασυρμάτου το πέπλο μυστηρίου θα καλύπτει την αποχώρηση του «κάπτεν» των τίτλων. Αυτή η σιωπή κρατά θολό και τον ορίζοντα, βλέπετε. Κάθε ημέρα δε, που περνά η απόσταση του Αντελίνο Βιεϊρίνια από την ολική του επαναφορά σε τροχιά πλήρους δράσης θα μεγαλώνει. Η σιωπή στο προσκήνιο αμφότερων των πλευρών είναι μεν, κακό γεγονός για τους φίλους του «δικέφαλου». Είναι και καλό συνάμα. Βαριά λόγια δεν βαραίνουν την ατμόσφαιρα. Επιτρέπεται έτσι τυχόν κάλυψη της απόστασης. Το έλεγαν κι οι αρχαίοι ημών πρόγονοι: Ουδεν κακόν αμιγές καλού!
Ακολουθεί η πρόκριση στο Γιουρόπα Λιγκ…
Δεν είναι δα κι η Κολυμβήθρα του Σιλωάμ! Δεν εξαγνίζονται με αυτήν ο Αμπέλ Φερέιρα και παίκτες του υπεύθυνοι κι υπόλογοι για την παταγώδη αποτυχία της παρελθούσας αγωνιστικής περιόδου. Με αυτήν την πρόκριση απλά, πέτυχαν έναν στόχο, έναν κλασσικό στόχο του ΠΑΟΚ. Ίσως, τον ευκολότερο από κάθε άλλο! Αφήστε που την επική πρόκριση στο Γιουρόπα Λιγκ κατάντησαν (με τις εν συνεχεία… πράξεις τους) παρηγοριά εξ αιτίας του ανόητου αποκλεισμού… Ήτοι, την αυτοχειρία του ΠΑΟΚ στο Τσάμπιονς Λιγκ. Με κόστος μάλιστα, τεσσάρων βαθμών στο Πρωτάθλημα. Γεγονός το οποίο καθιστά τον αποκλεισμό… Τραγικό!
Φυσικά, οφείλουμε, να αποδώσουμε τα εύσημα στον Αμπέλ Φερέιρα και στον Όλαφ Ρέμπε (ο Γερμανός κράτησε τον Πορτογάλο στην Τούμπα), για το συγκλονιστικό come back του ΠΑΟΚ στους αγώνες με Μπεσίκτας και Μπενφίκα. Αναθάρρησε ο κόσμος του. Ενθουσιάστηκε. Άνοιξε τα φτερά του μα, προσγειώθηκε ανώμαλα μετά τους αγώνες με Ατρόμητο και Βόλο. Κυρίως όμως, μετά τον – επιμένουμε – ανόητο αποκλεισμό, την αυτοκτονία με την Κράσνονταρ. Την είχε τη ρωσική ομάδα ο ΠΑΟΚ. Έπαιξε καλύτερα. Κι αποκλείστηκε. Τούτο κάνει τον αποκλεισμό οδυνηρότερο…
Μετά όσα συνέβησαν πάντως, την περασμένη αγωνιστική και μετά από την ολοκλήρωση των μεταγραφών (βοά ο τόπος πως ο ΠΑΟΚ θα κάνει άλλη μία ολκής)… Υπάρχουν (φάνηκαν εξάλλου ουκ ολίγες φορές εφέτος) προοπτικές για την φθινοπωρινή αντεπίθεση του και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό «μέτωπο»!