Όπως ακριβώς το προβλέψαμε στον επίλογο του προχθεσινού μας σχολίου. Τι είχαμε γράψει για το παιχνίδι; Διαβάστε το: «Επιστρέφοντας στο βραδινό παιχνίδι είμαστε αισιόδοξοι και ελπίζουμε να ζήσουμε άλλη μια μαγική βραδιά, με τους «αετούς του βορρά» να φανούν και πάλι συνεπείς στο νέο ραντεβού τους με την ιστορία». Νομίζω πως αυτό που είδαμε, ζήσαμε και χαρήκαμε χθες, επιβεβαιώνει τα όσα επιτομικά εκφράσαμε στο συγκεκριμένο χθεσινό επίλογο μας. Ήταν πραγματικά μαγική η προχθεσινή βραδιά.
Οι «αετοί του βορρά» φάνηκαν και πάλι συνεπέστατοι στο νέο ευρωπαϊκό ραντεβού τους με την ιστορία. Τίποτε δεν μπόρεσε να χαλάσει και να διαταράξει το όνειρο τους (το ίδιο και των εκατοντάδων χιλιάδων φίλων τους). Ούτε η γνωστή γκαντεμιά η οποία αποτόλμησε και χθες να εμφανιστεί στην Τούμπα, αλλά τελικά υποχρεώθηκε να γυρίσει με «άδεια χέρια». Και για αυτό φρόντισε ένα λεβεντόπαιδο που είχε μια άτυχη στιγμή, η οποία έφερε και την πολύ φτηνή και άδικη ισοφάριση. Είναι αλήθεια πως ο χθεσινό ΠΑΟΚ είχε μεγάλη ψυχή. Χτύπησε το παιχνίδι ακριβώς εκεί που έπρεπε και όπως έπρεπε. Πειθαρχημένος και συγκροτημένος, αντιμετώπισε μια πολύ επικίνδυνη ομάδα με σωστή τακτική και κατάθεση ψυχής, όπως το επέβαλαν οι περιστάσεις. Ιδιαίτερα μετά το γκολ της ισοφάρισης που ήρθε από το πουθενά. Οι Γερμανοί επεδίωξαν να περάσουν από την Τούμπα με τις λιγότερες δυνατές απώλειες. Μετά το γκολ που δέχθηκαν αλλά και μετά την ισοφάριση, έδειχναν πως τους ικανοποιούσε και η ισοπαλία εκτός έδρας. Δυστυχώς για αυτούς άλλη άποψη είχαν οι γηπεδούχοι και ιδιαίτερα ο νεαρός που προαναφέραμε, που δεν μπορούσε να συγχωρήσει στον εαυτό του, την άτυχη στιγμή του.
Το αποτέλεσμα φέρνει τους γηπεδούχους στην κορυφή του ομίλου, εκτοξεύοντας στα ύψη την ψυχολογία τους και αυξάνοντας κατακόρυφα και σημαντικά τις προοπτικές για τη συμμετοχή τους στην επόμενη φάση. Η χθεσινή τους εικόνα θεωρείται και είναι καλή. Θα την λέγαμε και σε κάποια σημεία εξαιρετική. Κι αυτό γιατί δεν άφησαν ούτε δευτερόλεπτο να είναι σχεδόν αυτοκόλλητοι με τον βασικό στόχο τους που ήταν το τρίβαθμο. Πολέμησαν με γενναιότητα και κέρδισαν αρκετές μάχες. Δεν ήταν λίγες και οι στιγμές που οι ισχυροί αντίπαλοι τους, τα «χρειάστηκαν» στην κυριολεξία.
Το να υποστηρίξει κανείς ότι ο ΠΑΟΚ αυτή τη στιγμή και μετά τη νίκη επί της Άιντραχτ, είναι άξιος της πρωτοκαθεδρίας του ομίλου, δεν είναι υπερβολή. Όπως επίσης και το ότι «τσαλάκωσε» χθες τους υπερόπτες Γερμανούς, οι οποίοι πίστευαν πως θα κάνουν μια απλή βόλτα στην Τούμπα. Το χθεσινό παιχνίδι λόγω του τεράστιου βαθμολογικού ενδιαφέροντος που είχε, σε κάποια σημεία έγερνε πότε από τη «μια» και πότε από την «άλλη». Τα στατιστικά περνούν σε δεύτερη μοίρα όπως και ότι άλλο συνέβη εντός ή εκτός των τεσσάρων γραμμών. Οι βαθμοί και η πρωτοκαθεδρία του ομίλου ήταν το ζητούμενο. Ως εκ τούτου, ο ενθουσιασμός και το πανηγύρι που έγινε, καταθέτουν την δική τους «δύναμη» αλλά και «ουσία», χωρίς αυτό να σημαίνει ότι και κάποιες εντυπώσεις μπορούν να διαγραφούν.
Σε ατομικό επίπεδο σχεδόν όλοι όσοι χρησιμοποιήθηκαν έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους. Θα ήταν παράλειψη βέβαια να μην τονιστεί ιδιαίτερα η εμφάνιση και η προσφορά του Βιεϊρίνια, η ποιότητα του Μεϊτέ, οι αποκρούσεις του Κοτάρσκι, το ενθουσιώδες και γεμάτο παιχνίδι του Μπάμπα, με τον μεγάλο Ζίβκοβιτς να βάζει για μια ακόμη φορά την υπογραφή του. Οι όποιες αδυναμίες και τα λίγα λάθη που εντοπίστηκαν, μπαίνουν αυτή τη στιγμή στην άκρη και αφορούν τον κόουτς. Η νίκη που χαρακτηρίζεται και είναι τεράστια αξίζει να την απολαύσουν με την ψυχή τους όλοι όσοι αγαπούν τον ΠΑΟΚ. Είναι αλήθεια βέβαια πως και κάποιοι στεναχωρήθηκαν. Σήμερα κράτησα σαν επίλογο δύο πράγματα. Το ένα έχει σχέση με τον Κωνσταντίνο Κουλιεράκη. Βαθιά υπόκλιση όλων στο ψυχικό του μεγαλείο πέραν από την αδιαμφισβήτητη ποδοσφαιρική του αξία. Και το δεύτερο ο ΠΑΟΚ για πρώτη φορά στην ευρωπαϊκή του ιστορία, καταφέρνει να πετύχει 5 συνεχόμενες νίκες.
