Αγαπητή Metrosport
Το έγραψα προχθές, λίγες ώρες πριν συμβεί. Δεν ήθελε ιδιαίτερη εξυπνάδα. Ηταν το αναμενόμενο για όσους είναι ρεαλιστές και δεν πετούν στα σύννεφα ζώντας με ψειδαισθήσεις. Η κερκίδα της Τούμπας ήταν εντυπωσιακή. 20.000 οπαδοί του ΠΑΟΚ ήταν εκεί, εν μέσω καύσωνα, δεν έπαψαν ούτε δευτερόλεπτο να “σπρώχνουν” την ομάδα, αλλά εκείνη ήταν ανίκανη να επωφεληθεί.
Αποδείχτηκε για πολλοστή φορά: Καμία κερκίδα και καμία Τούμπα δεν μπορεί να νικήσει αν η ομάδα δεν είναι σε θέση να ανταποκριθεί. Και κανένας αντίπαλος, όσο μικρός κι αν είναι, δεν κάμπτεται μόνο από την πίεση της κερκίδας και την ατμόσφαιρα που δημιουργείται στο γήπεδο.
Αλήθεια το λέω, συγκινήθηκα από τη συμπαράσταση του κόσμου του ΠΑΟΚ.
Ολοι αυτοί οι άνθρωποι δεν έβλεπαν τίποτε, δεν τους ικανοποιούσε η ομάδα, τους κούραζε, τους βασάνιζε με τις αδυναμίες και τα κενά της και όμως έβγαλαν τα λαρύγγια τους, λες και πίστευαν ότι είναι ικανή να κατακτήσει το Κόνφερενς Λιγκ. Φοβερό όπλο για τον ΠΑΟΚ είναι αυτός ο κόσμος, αλλά, δυστυχώς, μένει αναξιοποίητο από την ανημπόρια της ομάδας.
Ξέρετε, μετά το νταμπλ του 2019, συνέλαβα αρκετές φορές τον εαυτό μου να σκέφτεται μήπως είναι προτιμότερο να έχει ο ΠΑΟΚ κάποιες κρυγαλέες αποτυχίες, για να “ξυπνήσει” όλο το σύστημα, από τον Ιβάν μέχρι και τον τελευταίο υπάλληλο στην ΠΑΕ και την ομάδα, ώστε να ξαναδούμε σύντομα τον ΠΑΟΚ των τίτλων. Φυσικά, δεν το “σήκωνε” η συνείδησή μου, αλλά δεν χρειάστηκε να το ευχηθώ. Συνέβη από μόνο του. Συνέβη νομοτελειακά.
Η μία αποτυχία διαδέχτηκε την άλλη, με μοναδικές εκλάμψεις την κατάκτηση του Κυπέλλου το 2021 και την καλή πορεία στο Κόνφερενς Λιγκ το 2022. Ειδικά η περσινή σεζόν ήταν τραγική από κάθε άποψη. Και όμως. Δεν άλλαξε τίποτε. Η αφύπνιση δεν έγινε ποτέ. Ούτε φέτος το καλοκαίρι. Μέχρι στιγμής τουλάχιστον.
Ετσι, η ομάδα, έχοντας τεράστια ελλείμματα ποιότητας και πολλά κενά στο ρόστερ της, κινδυνεύει να αποκλειστεί πρόωρα στα προκριματικά του Κόνφερενς Λιγκ, όπως έγινε και πέρσι, κινδυνεύει να μείνει χωρίς την ενίσχυση που χρειαζόταν, κινδευνεύει, στην καλύτερη περίπτωση, να πάρει καθυστερημένα παίκτες που θα αργήσουν να προσαρμοστούν και να “δέσουν” με τους υπόλοιπους, άρα κινδυνεύει να αρχίσει με αποτυχίες και το Πρωτάθλημα, μένοντας πολύ σύντομα εκτός διεκδίκησης του τίτλου.
Κινδυνεύει, με μια κουβέντα, να οδηγηθεί σε μια σεζόν γεμάτη προβλήματα, χιερότερη ακόμη και από την περσινή. Κι αν πω ότι μια τέτοια εξέλιξη θα είναι άδικη για τον ΠΑΟΚ του Ιβάν Σαββίδη και όχι τον φτωχούλη, καταχρεωμένο, φουκαρά ΠΑΟΚ των υπηρεσιακών διοικήσεων, ποιος θα βρεθεί να μου απαντήσει ότι έχω άδικο;
Αυτή την απάντηση την περίμενα και εξακολουθώ να την περιμένω από τον ίδιο τον Ιβάν. Την περιμένω από τον επιχειρηματικό, τον ποντιακό και τον ΠΑΟΚτσήδικο εγωϊσμό του.
Δεν θέλω και δεν μπορώ να πιστέψω ότι… “τα έχει παρατήσει”, όπως λένε πολλοί. Δεν μου κάθεται λογικό να προδώσει τον ίδιο τον εαυτό του ο μαξιμαλιστής, κατά δήλωσή του, Ιβάν, που είχε εξαγγείλει ότι σκοπεύει να κάνει τον ΠΑΟΚ ένα από τα κορυφαία 20 ποδοσφαιρικά κλαμπ της Ευρώπης…
ΥΓ. Ναι, υπάρχουν οι δυνατότητες να κατακτηθεί η πρόκριση στο Ισραήλ. Γιατί όχι; Και θα είναι μια καλή τονωτική ένεση ηθικού για όλους. Αλλά δεν θα λύσει το πρόβλημα της φτώχειας του ρόστερ. Επομένως, μεταγραφές, μεταγραφές, μεταγραφές.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news.
Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook
