Η ανάλυση των Ιταλών ειδικών Gabriele Marchionna και Gaetano Mauro Potenza, συμβούλων ασφαλείας, για τα αληθινά σχέδια της Τουρκίας στην περιοχή της Μεσογείου, πρέπει να αφυπνίσουν τον ελληνισμό ακόμα πιο πολύ για έναν και μοναδικό λόγο, αυτόν που μας λέει ότι το ελληνικό κράτος ( όχι τόσο η Αίγυπτο, ή το Ισραήλ, κά) είναι το κύριο εμπόδιο των Τούρκων στην νεο-οθωμανική πορεία τους.
Οι ίδιοι σε βαρυσήμαντη ανάλυση για τα ενεργειακά σχέδια στην Ανατολική Μεσόγειο αναφέρουν ότι : “Οι τουρκικές φιλοδοξίες να γίνει η χώρα τους περιφερειακή δύναμη στην περιοχή της Μεσογείου έχουν τη μορφή τριών θεμελιωδών κατευθυντήριων γραμμών:
1. Να επεκτείνει και να εδραιώσουν την δική τους αποκλειστική οικονομική ζώνη (ΑΟΖ).2. Να αποκτήσουν τον ρόλο του σημείου εισόδου για τις παραδοσιακές πηγές ενέργειας στη Μεσόγειο.3. Ταυτόχρονα να επιστρέψουν μέσω της Ελλάδας στην κατάκτηση των Βαλκανίων ως νέο “αυτοκινητόδρομο” μεταφοράς αερίου”.
Ποιο είναι το ύποπτο σχέδιο των νεο-οθωμανών Τούρκων Για να γίνουν όμως όλα αυτά η Τουρκία θα πρέπει να εδραιώσει τα συμφέροντα της με επιβολή στρατιωτικής επιρροής, αλλιώς δεν πρόκειται αυτά να λάβουν χώρα, ενώ η Άγκυρα θα πρέπει να ελέγχει πολιτικά ένα σωρό χώρες της περιοχής μας.
Οι Ιταλοί ειδικοί τονίζουν με μεγάλη έμφαση ότι "όλα αυτά αφορούν “ ένα σχέδιο που βρίσκεται στο επίκεντρο της τουρκικής πολιτικής από την εποχή του Μωάμεθ Β', του κατακτητή της Κωνσταντινούπολης.Στην πραγματικότητα, η έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, η Άγκυρα ενίσχυσε την κεντρική θέση του Νότιου Διαδρόμου Φυσικού Αερίου.
Τα πρόσφατα “ατυχήματα” που αφορούσαν τον αγωγό φυσικού αερίου Nord Stream στη Βαλτική Θάλασσα και το Amber Grid στη βόρεια Λιθουανία, προσφέρουν στην Άγκυρα σημαντικές ευκαιρίες για να μπορέσει να διεκδικήσει τον ρόλο της ως ενεργειακού κόμβου, και να μπορέσει να αποκόψει τους κύριους ενεργειακούς ανταγωνιστές της, τη Ρώμη και την Αθήνα.
Στην πραγματικότητα, και οι δύο χώρες παρουσιάζονται ως δυνητικοί κόμβοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με διαφορετικές ιδιαιτερότητες, αλλά που, εάν συνδυαστούν, προς το συμφέρον του ευρωπαϊκού πλαισίου ενεργειακής ασφάλειας, θα μπορούσαν να αναπτύξουν ένα κοινό όραμα για τον νότιο διάδρομο φυσικού αερίου, ανεξάρτητο από την Τουρκία".
Η στοχοποίηση της Ελλάδος από την Άγκυρα που δεν αφορά προεκλογική καμπάνια μόνοΉδη αγωγοί φυσικού αερίου περνούν από την Ελλάδα προς την Ευρώπη, χάρη στον αγωγό Tap και το Igb.
Ωστόσο, το σχέδιο RePowerEU προβλέπει τον διπλασιασμό των αζέρικων προμηθειών φυσικού αερίου έως το 2027, μέσω Tanap, καθιστώντας την Τουρκία ξανά κεντρικό άξονα στην όλη προσπάθεια.
Αθήνα και Άγκυρα, ήδη ανταγωνιστές για τον έλεγχο των ΑΟΖ σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, γνωρίζουν ότι το παιχνίδι παίζεται στη διαχείριση του εφοδιασμού φυσικού αερίου προς τα Βαλκάνια.
Μόλις επιτευχθεί μελλοντική συμφωνία στην Ουκρανία, θα καταστεί σημαντικό να επανεξεταστεί η διαχείριση της εισόδου των υποδομών αγαθών και ενέργειας που διέρχονται από τη Μεσόγειο στα Βαλκάνια για να φτάσουν στο ανατολικό μέτωπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η Αθήνα μάλιστα, έχει μπλοκάρει την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης που θεωρείται σχετική για το νέο στρατηγικό όραμα της χώρας.
Η περιοχή, εκτός από το ότι έχει γίνει κόμβος στρατιωτικής επιμελητείας για το ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, επηρεάζεται από τη διέλευση του αγωγού φυσικού αερίου Tap και τη σύνδεση του ελληνικο-βουλγαρικού αγωγού αερίου, ενώ αποτελεί τον άξονα των νέων ελληνικών ενεργειακών στρατηγικών λόγω των δύο κοιτασμάτων φυσικού αερίου, στην Αλεξανδρούπολη και στο κοντινό λιμάνι της Καβάλας, καθώς και στο έργο του μελλοντικού τερματικού σταθμού επαναεριοποίησης.
Όλα αυτά είναι σημαντικά πλεονεκτήματα για τον ενεργειακό ρόλο της Αθήνας, ειδικά αν τη θεωρήσουμε ως εναλλακτικό σημείο εισόδου για το ισραηλινό αέριο που θα πρέπει να φτάσει στην Ευρώπη χάρη στην αιγυπτιακή υποδομή LNG.
Και όλα αυτά είναι επίσης μια βοήθεια για τον αγωγό φυσικού αερίου EastMed, εάν αυτή η στρατηγική διασταυρωθεί σε ένα κοινό πολιτικό όραμα με τη Ρώμη.
Ωστόσο, τα ενεργειακά δίκτυα στην Ελλάδα θα έπρεπε να αναβαθμιστούν για να μπορέσουν να παρακάμψουν την Τουρκία.
Σε αυτό το σενάριο, η Ρώμη θα μπορούσε να παράσχει την τεχνογνωσία που αποκτούν οι εταιρείες διανομής φυσικού αερίου για την ψηφιοποίηση δικτύων, η οποία μεταμορφώνει βαθιά τα ιταλικά δίκτυα εν όψει της μεγάλης κλίμακας χρήσης ανανεώσιμων αερίων, όπως το υδρογόνο και το βιομεθάνιο, καθώς και των χρήσιμων τεχνολογία στην αντίστροφη ροή.
Ελληνο-ιταλλικός αμυντικός και ενεργειακός άξονας στην Ανατολική ΜεσόγειοΟ ελληνο-ιταλικός άξονας είναι απαραίτητος για την κατασκευή ενός ανανεωμένου οράματος του Νότιου Διαδρόμου Φυσικού Αερίου.
Η ιταλική ηγεσία θα πρέπει να λάβει τη μορφή της αμυντικής εγγύησης στο ενεργειακό ζήτημα με τις χώρες που ήδη συμμετέχουν στον EastMed, προκειμένου να καινοτομήσουν το όραμά τους υπό το φως ενός πιθανού ευαίσθητου πλαισίου ενός ολοκληρωτικού πολέμου.
Επίσης και με την Αίγυπτο, θα μπορούσε να ξεκινήσει μια επανεκτίμηση του LNG της Μεσογείου στην ΕΕ.
Η πρόσφατη ανακάλυψη της ENI στην αιγυπτιακή περιοχή Nargis οδηγεί προς αυτή την κατεύθυνση, η οποία θα μπορούσε να συμβάλει στη διαφοροποίηση των πηγών από τη βόρεια Ευρώπη, εάν μπορούσε να αξιοποιηθεί η υπάρχουσα ενεργειακή υποδομή μεταξύ Ιταλίας και Ελλάδας.
Επιπλέον, η κλιματική αλλαγή στη λεκάνη της Μεσογείου, μαζί με επενδύσεις για την εισαγωγή άλλων αερίων - βιομεθάνιο και υδρογόνο - θα μπορούσαν να βοηθήσουν στη στήριξη των τιμών του LNG.
Η ΕΕ κινείται πλέον μεθοδικά στην Ανατολική ΜεσόγειοΣτο περιθώριο της έβδομης συνάντησης του Φόρουμ για το φυσικό αέριο της Ανατολικής Μεσογείου, η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ursula von der Leyen προήδρευσε της υπογραφής μνημονίου κατανόησης για συνεργασία στο εμπόριο, τις μεταφορές και τις εξαγωγές φυσικού αερίου μεταξύ Ισραήλ, Αιγύπτου και Ευρώπης.
Η συμφωνία προβλέπει ότι το ισραηλινό αέριο θα διέρχεται από την Αίγυπτο, όπου θα υγροποιείται και στη συνέχεια θα εξάγεται στην Ευρώπη, με την ΕΕ να υποστηρίζει ευρωπαϊκές εταιρείες σε νέα ερευνητικά έργα τόσο στο Ισραήλ όσο και στην Αίγυπτο.
Η συμφωνία θα μπορούσε να καταστήσει το Κάιρο περιφερειακό ηγέτη στις εξαγωγές υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG), ακόμη και αν -όπως υπενθυμίζει η βιομηχανική αναλύτρια Martina Finocchiaro- η συμφωνία πρέπει να αντιμετωπίσει σημαντικά εμπόδια, όπως η απόσυρση των ΗΠΑ από το έργο και το υψηλό κόστος και τα κατασκευαστικά προβλήματα”, καταλήγουν οι ίδιοι μεταξύ άλλων.
Ελλάδα, Ιταλία, Αίγυπτος, Ισραήλ, Κύπρος και Γαλλία, αποτελούν τον νέο άξονα συνεργασίας στην Μεσόγειο, και για αυτό θα πρέπει πριν ξεκινήσει οτιδήποτε μνα δημιουργηθεί μια αμυντική ένωση με ειδικές συμφωνίες, για την ασφάλεια όλων των ενεργειακών σχεδίων που αφορούν τις χώρες αυτές και την ΕΕ, αύριο το πρωί εάν είναι δυνατόν.
www.Enoplos.gr
