Είναι απόλυτα ανεξήγητη η εικόνα μιας κακής ομάδας μετά από μία καλή προετοιμασία. Με ευθύνη φυσικά, προπονητών και παικτών περί τούτου!
Και βέβαια, η ήττα από την απλά, μαχητική ομάδα της Ιρλανδίας δεν έφερε δα και την καταστροφή. Έφερε σύννεφα ανησυχίας, λαχτάρας κι αγωνίας στον κόσμιο τού ΠΑΟΚ. Μάλιστα από εκεί, που η καλή προετοιμασία είχε καθαρίσει τον ουρανό του Κυπελλούχου. Ίσως γι’ αυτό και προκάλεσε μεγάλη θλίψη.
Ακόμη και μετά την ήττα με 2-1 – με γκολ προσφορές Μιχαηλίδη και Πασχαλάκη αλλά λοιπής αμυντικής γραμμής – ο ΠΑΟΚ έχει το πάνω χέρι. Είναι σαφώς ανώτερη ομάδα. Στη θεωρία δεδομένο. Στην πράξη; Χρειάζεται απόδειξη. Και μόνον με απόδειξη θα προκριθεί ο ΠΑΟΚ. Απόδειξη στον αγωνιστικό χώρο πως η απόσταση – σε παρασάγγες μετριέται – των δυο προϋπολογισμών δεν είναι τυχαία.
Απάντηση στο «γιατί και πως», ουδείς θα δώσει. Επί του παρόντος, τουλάχιστον. Και τούτο καθώς προπονητές και παίκτες δεν έχουν απαντήσεις. Είναι – ειλικρινά σας το λένε – ανεξήγητη αυτή η αλλαγή από τον ΠΑΟΚ της προετοιμασίας στον ΠΑΟΚ του Δουβλίνου.
Η απόδοση ευθύνης κατ’ αρχήν στον Ραζβάν Λουτσέσκου είναι εύκολη. Κι εύλογη είναι. Για τον προπονητή πρόκειται. Λέγονται πολλά περί των αρχικών του επιλογών. Δε λέγονται άνευ λόγους κι αιτίας. Εξάλλου οι αλλαγές κάπου στο 66ο ενώ έπρεπε να έχουν γίνει (εκ του αποτελέσματος κρίνουμε) στο 46ο αποδεικνύουν πως οι πρώτες επιλογές ήταν λαθεμένες.
Ουδεμία διάθεση έχουμε για συνηγορία προπονητών και παικτών του Κυπελλούχου. Αρνούμαστε όμως, να στήσουμε σε μια γωνιά τον προπονητή για τις επιλογές αντί των παικτών οι οποίοι επιλέχθηκαν. Για να επιλέξει Ελ Καντουρί και Σέντζει Καγκάβα... Δεν το είδε στο όνειρο του. Στο γήπεδο το έβλεπε ημέρες.
Ως εκ τούτων είναι τεράστια η ευθύνη και των παικτών. Και μπορεί να έπεσε πολύ ανάθεμα σε Μιχαηλίδη και Πασχαλάκη για τα προσωπικά τους λάθη αλλά... Επιτρέψτε μας να θεωρούμε λίγα – κι μας μέτρησαν για γκολ σε βάριος του ΠΑΟΚ – μπροστά στα πολλά, στα πάρα πολλά ομαδικά.
Είναι εντελώς απαράδεκτα κακή η εικόνα του ΠΑΟΚ. Ακόμη κι όταν οι αλλαγές την βελτίωσαν – γιατί να το κρύψομεν άλλωστε – δεν έφθασε έστω και σε μέτρια επίπεδα η απόδοση ισχύος του. Ούτε στα δάκτυλα του ενός χεριού δε μετριούνται οι ευκαιρίες τις οποίες δημιούργησε, όταν πίεσε. Αφήστε που κινδύνεψε κιόλας με τρίτο γκολ...
Όλα αυτά πάντως, προς γνώση και συμμόρφωση καταγράφονται. Το προβάδισμα της ομάδας της Ιρλανδίας είναι απόλυτα αναστρέψιμο. Όχι από τον ΠΑΟΚ του Δουβλίνου αλλά από τον προσδοκώμενο ΠΑΟΚ της Θεσσαλονίκης. Στην Τούμπα ο Κυπελλούχος οφείλει για πολλούς και διαφόρους λόγους... Αγωνιστικούς, οικονομικούς κι άλλους... Οφείλει κυρίως, να σβήσει τις κακές εντυπώσεις του κόσμου του στη ρεβάνς για την ήττα του πρώτου αγώνα.
Να διαλύσει με άνεμο πολλών μποφόρ αισιοδοξίας τα σύννεφα ανησυχίας, αγωνίας και λαχτάρας για το αύριο...
Γι' αυτό σάς λέμε. Χρειάζονται εδώ και τώρα απαντήσεις για το αύριο τού Κυπελλούχου! Πως και γιατί οι δυνατότητες οι οποίες φάνηκαν στην Ολλανδία, χάθηκαν στην Ιρλανδία. Ποιος θα απαντήσει;
