Κωνσταντίνος Ζήκος: «Στόχος μου ένα μετάλλιο στον κλειστό-Σκέφτηκα να τα παρατήσω το 2019»
Επιμέλεια: Γιώτα Μίχου
Ένας εκ των κορυφαίων σπρίντερ που διαθέτει η Ελλάδα, ο Κώνσταντίνος Ζήκος λίγο πριν από μία ιδιαίτερα απαιτητική περίοδο αγώνων, μιλάει στο metrosport.gr σχετικά με την κατάσταση που κλασικού αθλητισμού στη χώρα μας αλλά και για τα όνειρα που έχει για την καριέρα του.
«Όνειρό μου να κάνω μια μεγάλη διάκριση στον κλειστό στίβο», λέει ο Κωνσταντίνος Ζήκος ένας από τους αθλητές που ξεχωρίζουν στα «ταρτάν», στα αγωνίσματα των 60μ, 100μ και της σκυταλοδρομίας 4Χ100μ. Έχει κερδίσει πολλά πανελλήνια πρωταθλήματα σε ανοιχτό και κλειστό στίβο, ενώ έχει πάρει το χρυσό μετάλλιο στο Βαλκανικό Πρωτάθλημα του 2020 και έχει βγει πέμπτος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2019.
Ο 26χρονος σπρίντερ με προσωπικό ρεκόρ τα 6.62 στα 60μ. μίλησε σχετικά με την επιλογή του να ασχοληθεί με τον στίβο, εξομολογείται τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει σε μια χώρα όπου δεν υπάρχει μέριμνα για τους αθλητές της αλλά αναφέρεται και για τις συμβουλές που τον «συνοδεύουν» από την αρχή της πορείας του μέχρι και σήμερα.
Πώς είσαι αυτήν την περίοδο; Έχεις προετοιμασία για κάποιον αγώνα;
«Αυτήν την περίοδο βρίσκομαι σε προετοιμασία για τον ανοιχτό στίβο. Οι αγώνες ξεκινούν με το διασυλλογικό πρωτάθλημα αυτό το Σαββατοκύριακο (27-28/4), μέσα στον Μάϊο, έχω κάποια εγχώρια μίτινγκ και ο στόχος μου είναι να ενταχθώ στην ομάδα της σκυταλοδρομίας για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Ρώμης και στη συνέχεια έρχεται το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου, αν και λίγο δύσκολο σενάριο είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες».
Σε ποια ηλικία ξεκίνησες να ασχολείσαι με τον αθλητισμό, ποιο ήταν το ερέθισμα και πώς τελικά επέλεξες τον στίβο;
«Η αλήθεια είναι πως ξεκίνησα να παίζω ποδόσφαιρο στο γυμνάσιο, γιατί μέχρι τότε ήθελα απλά να βρίσκομαι έξω στις αλάνες. Ο στίβος ήρθε αργότερα, στα 18 μου και ξεκίνησα απευθείας πρωταθλητισμό».
Είσαι μόλις 25 χρονών και έχεις κατακτήσει 4 πανελλήνια πρωταθλήματα ανοιχτού στίβου, 5 κλειστού, ήσουν πρώτος στο Βαλκανικό πρωτάθλημα του 2020 και 5ος στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2019. Χρειάστηκε να θυσιάσεις πολλά για αυτές τις διακρίσεις;
«Γενικά ο πρωταθλητισμός έχει πολλές θυσίες, ειδικότερα σε μικρή ηλικία. Βέβαια, μεγαλώνοντας αυξάνονται οι απαιτήσεις καθώς δεν υπάρχει τόση βελτίωση όσο όταν είσαι νεότερος. Δεδομένου ότι, βρισκόμαστε στην Ελλάδα παίζουν και άλλα πράγματα ρόλο. Ο βιοπορισμός και οι σπουδές είναι λίγο δύσκολο να συνδυαστούν με τον πρωταθλητισμό. Εγώ προσωπικά ήμουν τυχερός, διότι είχα από νωρίς σπόνσορες, ωστόσο είναι απαιτητικό να ακολουθήσεις το «μονοπάτι» του πρωταθλητισμού εάν δεν έχεις κάποιον να σε στηρίζει (π.χ οικογένεια, χορηγοί κλπ.)».
Στην Ελλάδα όπως διαπιστώνουμε δεν υπάρχουν οι κατάλληλες υποδομές και η πολιτεία δεν βοηθάει, παρόλα αυτά δεν είστε λίγοι οι αθλητές που έχετε καταφέρει πολύ σημαντικά πράγματα. Για πόσο πιστεύεις ότι θα πρέπει να το υπομένετε αυτό; Ποιο είναι το μέλλον του ελληνικού στίβου;
«Σίγουρα σε μικρή ηλικία, οι υποστήριξη των γονιών είναι απαραίτητη. Μέχρι το παιδί να αρχίσει να έχει ένα καλό επίπεδο και να βιοπορίζεται από αυτό, η οικογένεια πρέπει να είναι δίπλα στον αθλητή. Η οικονομική δυσκολία είναι και ο λόγος που χάνονται πολλά ταλέντα, διότι εάν κάποιος δεν προέρχεται από ένα οικογενειακό περιβάλλον που έχει τα χρήματα για να τον στηρίξει τότε πρέπει να σκεφτεί τι θα κάνει για τον βιοπορισμό του. Δυστυχώς ο στίβος δεν έχει τα έσοδα που θα έπρεπε στις μικρές ηλικίες. Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια με κάποιες αλλαγές που έχουν γίνει στην ομοσπονδία τα πράγματα είναι ελαφρώς καλύτερα. Βέβαια για να βελτιωθούν τα πράγματα πρέπει να γίνουν και άλλα πράγματα».
Ζεις και προπονείσαι στα Τρίκαλα. Αντιμετωπίζεις επιπλέον προκλήσεις, σε σχέση με έναν αθλητή που προπονείται στην Αθήνα ή στη Θεσσαλονίκη;
«Είμαι τυχερός που βρίσκομαι στα Τρίκαλα. Σίγουρα όταν βρίσκεσαι στην Αθήνα ή στη Θεσσαλονίκη, πέφτει περισσότερη βαρύτητα σε έναν αθλητή και υπάρχουν λίγο καλύτερες υποδομές. Γενικότερα όμως στα Τρίκαλα έχουμε εξαιρετικές εγκαταστάσεις δεδομένου ότι είμαστε στην επαρχία».
Πώς είναι η καθημερινότητά σου; Περιέγραψέ μας μια τυπική ημέρα σου.
«Τα τελευταία δύο χρόνια σπουδάζω φυσικοθεραπεία παράλληλα με τον πρωταθλητισμό. Μέχρι και τον covid-19 ήμουν 100% προσηλωμένος στον στίβο, όμως όσο μεγαλώνω σκέφτομαι και άλλα πράγματα. Δυστυχώς, το άθλημά μου δεν μπορεί να με εξασφαλίσει οικονομικά για όλη μου τη ζωή, οπότε πρέπει να επιλέξω να κάνω κάτι άλλο μετά. Γενικά, κάνω 4-5 ώρες προπόνηση της ημέρα, έχω μάθημα και μετά ξεκουράζομαι».
Όταν διανύεις μια δύσκολη περίοδο τί είναι αυτό που σου δίνει κίνητρο να συνεχίσεις;
«Ήμουν σε πολύ δύσκολη περίοδο το 2019 όταν είχα κάποιους τραυματισμούς και δεν είχα τη βοήθεια που έχω τώρα από χορηγούς. Τότε είχε χρειαστεί να δουλέψω για ένα χρονικό διάστημα και είχα σκεφτεί πως εάν δεν έχω κάποια άμεση επιτυχία τότε θα χρειαστεί να τα παρατήσω και να το κάνω ερασιτεχνικά, για εμένα. Τελικά εκείνη τη χρονιά, βγήκα πέμπτος στο ευρωπαϊκό, άλλαξε το επίπεδό μου, εξελίχθηκα και ήρθαν οι επιτυχίες. Απλά στην Ελλάδα, έχεις βοήθεια όταν βρίσκεσαι στο προσκήνιο κατά τ’άλλα κανείς δεν ενδιαφέρεται. Εάν αγωνιζόμουν πριν μερικά χρόνια ήδη θα είχα εξασφαλίσει το μέλλον μου, με κάποιον διορισμό στο δημόσιο για παράδειγμα. Το κίνητρό μου είναι η αγάπη που διαθέτω για το άθλημα, κάνω το χόμπι μου επάγγελμα και ξέρω ότι δεν θα είναι για πάντα. Επιπλέον, οι εμπειρίες που παίρνω, τα ταξίδια και οι προετοιμασίες που κάνω δεν συγκρίνονται με τίποτα».
Τι θα έλεγες σε ένα νέο παιδί που επιλέγει στην Ελλάδα του σήμερα να ασχοληθεί με τον αθλητισμό και δη με τον πρωταθλητισμό;
«Σίγουρα εάν κάποιος δουλεύει σκληρά και θέλει κάτι πολύ θα πετύχει. Για εμένα σημαντικό ρόλο παίζει και η τύχη σε όλα τα πράγματα, διότι έχουν υπάρξει ταλέντα που είχαν κάποιον σοβαρό τραυματισμό ή δεν μπορούσαν να υποστηρίξουν οικονομικά την προσπάθειά τους».
Ποιες στιγμές από την καριέρα σου δεν θα ξεχάσεις ποτέ;
«Το 2019 ήταν μια κορυφαία στιγμή για εμένα όταν πήρα την πέμπτη θέση στο Ευρωπαϊκό. Μια πολύ δύσκολη στιγμή ήταν το 2021 όταν ο προπονητής μου, Βαγγέλης Κατσιάβας, είχε ένα οικογενειακό πρόβλημα και χρειάστηκε να κάνω μόνος μου προετοιμασία. Ήθελα να τα πάω καλά για να χαρεί. Είναι ο μοναδικός προπονητής που είχα ποτέ και με αυτόν θα τελειώσω την καριέρα μου».
Ποιες είναι οι πολυτιμότερες συμβουλές που έχεις ακούσει μέχρι σήμερα;
«Ο προπονητής μου την πρώτη ημέρα που πήγα στο στάδιο και δεν ήξερε καν το ταλέντο μου, με είχε συμβουλέψει να σπουδάσω κάτι, να σκεφτώ το μέλλον μου και να βάλω σε δέυτερη μοίρα τον στίβο. Δεν είναι από τους ανθρώπους που φουσκώνουν τα μυαλά, θέλει ο αθλητής του να είναι ταπεινός».
Στον ελεύθερό σου χρόνο τι σου αρέσει να κάνεις;
«Γενικά έχω ελεύθερο χρόνο. Πιο παλιά ήμουν πιο δραστήριος, έβγαινα βόλτα για καφέ, να βρω φίλους κλπ. Πλέον είμαι πιο σπιτόγατος, προτιμώ να δω καμία σειρά γιατί κουράζομαι αρκετά και από τις προπονήσεις».
Ποιοι είναι οι στόχοι σου για το μέλλον; Τι είναι αυτό που θέλεις να πετύχεις;
«Θέλω πολύ να κάνω μια μεγάλη διάκριση στον κλειστό στίβο, σε ρεαλιστικό πλαίσιο. Σίγουρα, η συμμετοχή σε μια Ολυμπιάδα θα ήταν πολύ σημαντική».
