Λέγαμε λοιπόν, χθες για τον Θόδωρο Ζαγοράκη, τον πρόεδρο της ΕΠΟ σαν …Τσολιά στα Ανάκτορα! Κατά ως λένε στο Γουδί επειδή έτσι τούς βολεύει Με άλλα λόγια; Λένε πως η βιτρίνα μόνο, αλλάζει στην ΕΠΟ. Καλό ή κακό τούτο; Ο χρόνος θα δείξει!
Ουδείς πάντως - λέμε σήμερα - δύναται, να αρνηθεί τη λάμψη του εντός κι εκτός συνόρων. Ακόμη κι εάν αυτή σκιάζεται από τις σκληρότατες αντιδράσεις των οργανωμένων φίλων του «δικέφαλου». Το ειδικό βάρος του Θόδωρου Ζαγοράκη ως «κάπτεν» της πρωταθλήτριας Ευρώπης 2004, εθνικής Ελλάδας, διαμορφώνει εξαιρετικά θετικά το σύνολο των – πρώιμων, φυσικά - εντυπώσεων για τη βιτρίνα της ΕΠΟ. Όσο για την ουσία αυτής της επιλογής κι εκλογής; Και γι’ αυτήν ο χρόνος θα δείξει.
Κρατήστε βέβαια, τον καταποντισμό των υπόλοιπων - στο παρά πέντε - επιλογών του Λευθέρη Αυγένακη. Ναι μεν, ο υφυπουργός εκτέθηκε πάλι (συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια) σε εκλογές Ομοσπονδίας αλλά εξέθεσε και προσωπικότητες του ελληνικού ποδοσφαίρου. Δεν τούς άξιζε αυτός ο (προαναγγελθείς) καταποντισμός. Ας πρόσεχαν κι αυτοί.
Με λίγα λόγια; Ο Θόδωρος Ζαγοράκης επένδυσε στο μέλλον του ως πολιτικού αλλά κι αθλητικού παράγοντα. Αρνήθηκε το παρελθόν του. Θεώρησε λάθος - κατά τον Λευθέρη Αυγενάκη - την τότε, υπέρ της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, αντίδραση του στην απόφαση της ΕΕΑ. Μία απόφαση η οποία τώρα, μετά από σοβαρές δικαστικές εξελίξεις εκτός κι εντός συνόρων, βρίσκεται στο καλάθι των αχρήστων. Αυτή κι εάν εξέθεσε τον υφυπουργό Αθλητισμού! Και για το παρόν του; Τα ζύγισε καλά όλα αυτά κατά πως φαίνεται. Παραμέρισε την αρχή του: Ο ΠΑΟΚ πάνω από όλα κι όλους. Και διάβηκε τον Ρουβίκωνα του ελληνικού ποδοσφαίρου!
Οι επιλογές του καθενός είναι αναφαίρετο δικαίωμα του. Είναι συνάμα υποχρέωση του πως δικό του είναι και το κόστος τους. Όπως και να το κάνουμε βέβαια, δεν δύναται, ο νέος πρόεδρος της ΕΠΟ και την πίτα ακέρια να έχει και τον σκύλο χορτάτο…
Δίχως όμως – κι επιμένουμε σε τούτο – να χωρά συζήτηση πως η ΕΠΟ αποκτά με τον Θόδωρο Ζαγοράκη στην ηγεσία της λαμπρή, ίσως τη λαμπρότερη στην ιστορία της, βιτρίνα. Τι θα γίνει πίσω από αυτήν; Ο Θεός κι η ψυχή όσων (ορατών… κι αοράτων!) είναι εκεί.
Με δεδομένη την ευχή όλων φυσικά, να παράγει έργο προς όφελος του ελληνικού ποδοσφαίρου!
Και να μη ξεχνάμε πως όλοι εκεί, πίσω από τη λαμπρή βιτρίνα της ΕΠΟ, ήταν και χθες, είναι και σήμερα. Αυτοί θα είναι κι αύριο εκεί. Πού θα είναι ο Λευθέρης Αυγενάκης κι ο Θόδωρος Ζαγοράκης; Ο χρόνος θα δείξει...
