Ο Χρήστος Ζαφείρης είναι ένας ταλαντούχος Έλληνας ποδοσφαιριστής που αγωνίζεται στην τσέχικη Σλάβια Πράγας και εκπροσωπεί την Εθνική Νορβηγίας στις ηλικίες κάτω των 21. Ο 20χρονος μέσος μίλησε στο Metrosport.gr σε μια εκ βαθέων συνέντευξη για όλους και για όλα. Σε ηλικία 10 ετών μετακόμισε με την οικογένειά από την Αθήνα στο Όσλο της Νορβηγίας και ουσιαστικά μεγάλωσε εκεί.
Στην Ελλάδα είχε προλάβει να παίξει στις ακαδημίες του Παναθηναϊκού, όμως η Νορβηγία του έδωσε την ευκαιρία να μάθει το ποδόσφαιρο μέσω των Βαλερένγκα, Γκρόρουντ και Χάαγκεσουντ. Πριν μερικούς μήνες μετακόμισε έναντι τριών εκατομμυρίων ευρώ στο τσέχικο πρωτάθλημα και τη Σλάβια Πράγας, όπου έγινε αμέσως βασικός.
Ο Χρήστος μας μίλησε για την Κ21 της Νορβηγίας, στην αποστολή της οποίας βρίσκεται για το Euro U21 που διεξάγεται σε Ρουμανία και Γεωργία, τις πρώτες του εντυπώσεις από τη Σλάβια Πράγας, τις κορυφαίες στιγμές του και απαντάει αν θα ερχόταν στο ελληνικό πρωτάθλημα. Επίσης, μας εξιστόρησε πως έγινε επαγγελματίας ποδοσφαιριστής στη δεύτερη κατηγορία της Νορβηγίας στα 16 του και στα 18 ήταν έτοιμος ποδοσφαιριστής όταν μετακόμισε στη Χάαγκεσουντ.
-Πως αισθάνεσαι που είσαι στην αποστολή της Κ21 της Νορβηγίας για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα;
«Είναι η πρώτη μου μεγάλη διοργάνωση με την Εθνική, είμαι πολύ χαρούμενος και περήφανος. Είναι κάτι μεγάλο, είναι κάτι που ανυπομονώ πολύ, θα είναι κάτι μεγάλο για όλα τα παιδιά που είναι στην αποστολή της Νορβηγίας. Ο στόχος μας ήταν να προκριθούμε και στο Παγκόσμιο Κ20 του Μουντιάλ, αλλά αποκλειστήκαμε».
-Ο όμιλος φαντάζει δύσκολος, με τα μεγαθήρια Ιταλία και Γαλλία. Είναι όμως έτσι;
«Για την Ιταλία δεν γνωρίζουμε κάτι, δεν τους έχω δει ποτέ δεν έχουμε παίξει ακόμη εναντίον τους. Η Γαλλία είναι πολύ δυνατή, έχουμε παίξει τον Νοέμβρη (σ.σ. 1-1), ήμασταν τυχεροί και είναι πολύ καλή ομάδα. Με την Ελβετία παίξαμε τον Σεπτέμβριο και κερδίσαμε 3-2. Και οι τρεις είναι πολύ καλές ομάδες. Στις λεπτομέρειες θα κριθεί ποιος θα περάσει. Εμείς πάμε για την 2η
θέση, αλλά αν τα καταφέρουμε πάμε και για την 1η θέση αν πάρουμε το τρίποντο στην αρχή με την Ελβετία. Το σημαντικό είναι πως θα πάρουμε το πρώτο τρίποντο στην πρεμιέρα για να μπούμε καλά στον όμιλο».
-Είναι μια ευκαιρία για σένα να δείξεις τι μπορείς να κάνεις σε διεθνές επίπεδο;
«Σίγουρα είναι μια ευκαιρία για μένα. Πρέπει να είμαι έτοιμος, δεν έχω άγχος αλλά πρέπει να παίξω καλά. Παίζω σε μια καλή ομάδα στην Τσεχία αλλά θέλω να κάνω το επόμενο βήμα. Αυτό το τουρνουά είναι σημαντικό, σε βλέπουν πολλά μάτια. Στη συνέχεια να κάνω μια σταθερή χρονιά στην Τσεχία, να παίξω και στην Ευρώπη και μετά το επόμενο καλοκαίρι δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί».
-Όταν ήσουν 16 ετών είχες κληθεί και στην Εθνική Ελλάδας Παίδων, αν δεν κάνω λάθος. Τι διαφορές βρίσκεις στις δύο εθνικές ομάδες; Ο Ελληνας έχει περισσότερο ταλέντο και ο Νορβηγός έχει περισσότερη οργάνωση γύρω του;
«Εγώ συνάντησα την ομάδα στην Πολωνία για τα φιλικά, στον τρόπο αντιμετώπισης της ομάδας, τα πλάνα της ημέρας, δεν είχε πολλές διαφορές με τη Νορβηγία. Δεν θυμάμαι πολλά. Στη Νορβηγία τελευταία υπάρχουν αρκετοί ποδοσφαιριστές που έχουν πολύ ταλέντο και ανεβαίνουν. Είναι πολύ καλοί, τώρα παίζω με παιδιά που παίζουν στη Σίτι και στη Γιουνάιτεντ. Στην Κ16 της Εθνικής είχα παίξει συμπαίκτης με τον Κουλιεράκη και τον Κωνσταντέλια, περίμενα ότι θα φτάσουν ψηλά, ξεχώριζε από τότε ο Κωνσταντέλιας και ο Παπαδάκος. Δύο χρόνια νωρίτερα τους είχα αντιμετωπίσει και με την Κ14 της Βαλερένγκα, μας είχε βάλει δύο γκολ σε ένα τουρνουά στη Σουηδία, θα συνεχίσει να πηγαίνει ακόμη ψηλότερα ο Κωνσταντέλιας, δεν νομίζω να φοβάται κανείς πως δεν θα πάει πολύ ψηλά. Ο Κουλιεράκης ήταν αρχηγός και ηγέτης από τότε. Είχαμε κρατήσει κάποιες επαφές με τα παιδιά».
«Η ελευθερία που μου έδωσαν στη Χάαγκεσουντ με εκτόξευσε»
-Μετακόμισες με την οικογένειά σου σε μικρή ηλικία στη Νορβηγία. Πως σε υποδέχθηκαν εκεί και που ήταν τα πρώτα σου ποδοσφαιρικά βήματα;
«Τα πρώτα βήματα ήταν στη Βαλερένγκα, ήταν διαφορετικά, παίζαμε ποδόσφαιρο για να περάσουμε καλά, ενώ στον Παναθηναϊκό που ήμουν στην Ελλάδα ήταν σοβαρά ακόμη και στην Κ9. Στη συνέχεια πήγα στο Φόρνεμπου, ήταν πιο σοβαρά τα πράγματα, προσπαθούσαν να εξελίξουν τα παιδιά».
-Η συνέχεια σε έφερε στις ακαδημίες της Βαλερένγκα. Εκεί κατάλαβες πως θέλεις να γίνεις επαγγελματίας ποδοσφαιριστής;
«Όταν επέστρεψα στη Βαλερένγκα είχαν γίνει τα πράγματα πιο σοβαρά, είχε έρθει Πορτογάλος προπονητής στην Κ14 και πήγα και εγώ. Πάντα ήθελα να γίνω επαγγελματίας απλά τότε κατάλαβα πως είναι πιο σοβαρά τα πράγματα, μεγαλώνεις και μπορείς στη συνέχεια να μπεις σε μια πρώτη ομάδα».
-Επειτα πήρες μεταγραφή στη Γκρόρουντ και στη Χάαγκεσουντ. Φαντάζομαι η τελευταία ήταν η ομάδα που σε βοήθησε περισσότερο για να κάνεις το βήμα εκτός Νορβηγίας.
«Στη Γκρόρουντ έπαιζα στη 2η κατηγορία, προσπαθούσα να πάρω μεταγραφή σε μια ομάδα πρώτης κατηγορίας. Στα 16 μου ήθελα να παίξω σε πρώτη ομάδα αλλά στη Βαλερένγκα δεν ήξερα αν θα μπορούσα να πάρω την ευκαιρία. Νομίζω πως ήταν πολύ σωστό βήμα να πάω στη Γκρόρουντ. Όταν έκανα το βήμα στην πρώτη κατηγορία ήμουν έτοιμος για να παίξω σε όλα τα παιχνίδια. Στη Χάαγκεσουντ ήταν πολλοί παράγοντες που τα πήγα καλά. Πήγα στην προετοιμασία νωρίτερα και είδα πως έχουν πιο γρήγορους παίκτες, ήταν πιο καλοί με την μπάλα. Δούλεψα με έξτρα προπονήσεις για να γίνω πιο δυνατός. Όταν ξεκινήσαμε ξαφνικά δεν είχαν παίκτες, μπήκα αποφασισμένος να παίξω και να δείξω πως ήμουν καλός. Μετά κατάλαβα πως είμαι από τους καλύτερους παίκτες, χρειάζονται το κάτι έξτρα από μένα. Εφυγα από τον ρόλο του 6αριού, άρχισα να κάνω ντρίμπλες, να παίζω ένας εναντίον ενός, προσπαθούσα να κάνω τις πάσες μου, να είμαι aggressive. Η ελευθερία που μου έδωσαν στη Χάαγκεσουντ μέσα στο γήπεδο με εκτόξευσε».
-Στο διάστημα που ήσουν στη Νορβηγία, υπήρξε κάποια πρόταση από ομάδα του εξωτερικού που δεν τελεσφόρησε;
«Εχω κάνει προπονήσεις με τη Λέστερ και με την Τσέλσι, έκανα δοκιμαστικά, ήταν το διάστημα που είχα υπογράψει με τη Γκρόρουντ. Αλλά σκέφτηκα γιατί να κάτσω σε ακαδημία παρότι ήταν μεγάλης ομάδας, αλλά προτίμησα να παίξω ανδρικό ποδόσφαιρο και είμαι χαρούμενος που έκανα αυτή την επιλογή».
-Σκέφτεσαι ποτέ πως αν είχες μείνει στην Ελλάδα και συνέχιζες στις ακαδημίες του Παναθηναϊκού, πως θα ήταν η καριέρα σου;
«Λίγο ναι το έχω σκεφτεί, πιστεύω πως δεν θα ήμουν εδώ που είμαι τώρα. Δεν θα είχα την εξέλιξη που είχα τώρα. Στην Ελλάδα είναι πιο δύσκολα για τους νεαρούς παίκτες».
«Είμαι πολύ χαρούμενος στη Σλάβια, το Κύπελλο η κορυφαία στιγμή μου»
-Μετά από έξι μήνες στην Πράγα, ποιες είναι οι εντυπώσεις σου στη Σλάβια;
«Η Σλάβια είναι μια τοπ ομάδα, είμαι πολύ χαρούμενος που είμαι εκεί. Είμαι σε ομάδα που κυνηγάει τίτλους ενώ στη Νορβηγία έπαιζα σε ομάδες με στόχους σωτηρίας, πλέον χρειάζεται περισσότερη ένταση. Είναι διαφορετικό πρωτάθλημα από τη Νορβηγία, μου ταιριάζει και μπορώ να εξελιχθώ».
-Τι διαφορές βλέπεις μεταξύ τσέχικου και νορβηγικού πρωταθλήματος;
«Σίγουρα η φυσική κατάσταση είναι καλύτερη στο τσέχικο, το τέμπο των παιχνιδιών, οι παίκτες που κάνουν τη διαφορά αντέχουν το ξύλο και τρέχουν πολύ. Η Σλάβια είναι μια ομάδα που έχει ξένους ποδοσφαιριστές, εξελίσσει τους παίκτες της και τους πουλάει μετά. Μετά τις πωλήσεις της Σλάβια, πολλές ευρωπαϊκές ομάδες κοιτάνε προς τα εδώ».
-Το νούμερο 10 το ζήτησες εσύ ή σου το έδωσαν; Σε άγχωσε το γεγονός πως πήρες αυτό το νούμερο;
«Μου έστειλαν τέσσερα νούμερα για να επιλέξω, το 7, το 10, 16 και το 19. Ήταν επιλογή μου, το είχαμε συζητήσει όταν πήγα για πρώτη φορά και μου είπαν πως δεν το έχει κάποιος. Πήγα να δω τις εγκαταστάσεις, έκανα μίτινγκ με τον προπονητή και τον τεχνικό διευθυντή. Δεν με άγχωσε το νούμερο, είναι ωραίο συναίσθημα να φοράς το νούμερο 10, έχω παραπάνω μάτια πάνω μου».
-Ηδη έχεις προλάβει να κάνεις αρκετά καλές εμφανίσεις και να δώσει το στίγμα σου στην ομάδα και να πάρεις φανέλα βασικού. Ο κόουτς Τρπισόφσκι μιλάει με τα καλύτερα λόγια για σένα. Ποια είναι η σχέση σας;
«Έχουμε καλή σχέση, καλή χημεία. Δεν μιλάμε και πάρα πολύ, γιατί δεν μιλάμε την ίδια γλώσσα, αλλά προσπαθεί να με προσεγγίσει, με ρωτάει πως είμαι».
-Τι διαφορές βλέπεις σε εκείνον σε σχέση με άλλους προπονητές σου; Παλιότερα τον είχαν αποκαλέσει τον Τσέχο Κλοπ και είναι προπονητής που δοκιμάζει τους παίκτες του σε πολλές θέσεις.
«Ο κάθε προπονητής είναι διαφορετικός, του αρέσει το man to man, μου λέει να τολμάω να κάνω ντρίμπλες. Στην προπόνηση παίζουμε πολύ 11 εναντίον 11, του αρέσει να παρακολουθεί από απόσταση τι κάνουν οι παίκτες του και να διορθώνει όταν χρειάζεται. Δεν είναι προπονητής που θα φωνάξει στην προπόνηση, θα σου εξηγήσει τι θέλει. Του αρέσει να δοκιμάζει όλους τους παίκτες σε διαφορετικές θέσεις».
-Ποια είναι η καλύτερη στιγμή σου μέχρι στιγμής με τη φανέλα της Σλάβια; Το γκολ με τη Μλάντα σε αγώνα που ήταν και η οικογένειά σου στο γήπεδο ή το Κύπελλο κόντρα στη Σπάρτα;
«Το Κύπελλο σίγουρα. Ωραίο και το γκολ με τη Μλάντα, αλλά δεν θα το ξεχάσω το Κύπελλο. Ήταν η ατμόσφαιρα, το συναίσθημα που ένιωσα».
Στο 1.20 του βίντεο το γκολ του Χρήστου Ζαφείρη κόντρα στη Μλάντα
Στο 12.52 του βίντεο η αποθέωση του Χρήστου από τους οπαδούς της Σλάβια και οι αγκαλιές με την οικογένειά του
-Η εφημερίδα Sport σε είχε χαρακτηρίσει φαινόμενο στο πρωτοσέλιδό της λίγες ημέρες μετά το γκολ με τη Μλάντα.
«Ήταν ωραίο συναίσθημα. Εκείνη την εβδομάδα μετά το παιχνίδι με τη Μλάντα είχαμε το ματς με τη Σπάρτα αλλά δεν έπαιξα γιατί ήμουν άρρωστος. Έκατσα στο σπίτι όλη την εβδομάδα, αλλά αυτό που ήθελα ήταν να γίνω καλά και να ξαναπαίξω άμεσα και να τους δείξω τι αξίζει. Μου έδωσε ψυχολογία».
-Ακούγονται ήδη φήμες για μεταγραφή σου. Είναι πολύ νωρίς για να αφήσεις τη Σλάβια και να κάνεις το επόμενο βήμα;
«Εγώ δεν έχω ακούσει κάτι. Είμαι λίγο καιρό στην ομάδα. Αυτή τη στιγμή δεν σκέφτομαι να φύγω το καλοκαίρι. Αν έρθει μια πρόταση που δεν θα μπορώ να πω όχι και μου ταιριάζει, θα το σκεφτώ, αλλά δεν νομίζω πως μπορεί να έρθει μια πρόταση για κάπου αλλού ενώ έχω κάνει μόνο μισή σεζόν στη Σλάβια. Ωστόσο εγώ θέλω να μείνω στη Σλάβια τουλάχιστον για ακόμη μία χρονιά».
-Σε ποιο πρωτάθλημα θα ήθελες να παίξεις μετά το τσέχικο; Θεωρείς πως κάποιο σου ταιριάζει περισσότερο ως στυλ παιχνιδιού;
«Δεν ξέρω. Μου αρέσει η Ισπανία, η Ιταλία και η Αγγλία, σε ένα από αυτά τα τρία θα ήθελα να πάω. Νομίζω το αγγλικό θα μου ταίριαζε».
-Στην ελληνική Σούπερ Λιγκ θα ερχόσουν αν υπήρχε πρόταση; Σε έχει προσεγγίσει ποτέ κάποια ομάδα;
«Αυτή τη στιγμή δεν θα ήθελα να παίξω στο ελληνικό πρωτάθλημα. Δεν με έχει προσεγγίσει καμιά ομάδα, μόνο ο Ολυμπιακός στα 14 για να κάνω προπονήσεις όταν ήταν να φύγω από τη Βαλερένγκα».
-Με ποιους συμπαίκτες σου κάνεις περισσότερο παρέα στη Σλάβια;
«Με τους ξένους πιο πολύ, με τον Ούσου, τον Όγκμπου και τον Οσκαρ. Με όλους κάνουμε πλάκα, κυρίως με τον Μάσοπουστ και τον Ντάβιντ Γιούρασεκ. Είναι πολύ καλό το κλίμα στα αποδυτήρια».
-Πιστεύεις πως κάποιος ή κάποιοι εξ αυτών θα ταίριαζαν στο ελληνικό ποδόσφαιρο; Ή πιστεύεις πως κάποιος από αυτούς είναι έτοιμος να παίξει σε μεγαλύτερο πρωτάθλημα από το τσέχικο. Γιατί αν μη τι άλλο, οι Τσέχοι ποδοσφαιριστές δεν έρχονται συχνά στην Ελλάδα.
«Πολλοί από τους συμπαίκτες μου θα μπορούσαν να παίξουν στο ελληνικό πρωτάθλημα. Τον Γιούρασεκ τον θέλουν πολλές ομάδες, μπορεί να πάω και σε ομάδα από τα πέντε κορυφαία πρωταθλήματα».
«Ήταν ωραίος ο ανταγωνισμός για τον τίτλο μέχρι τέλους στην Ελλάδα»
-Εχεις παίξει σε πολλές θέσεις στην καριέρα σου. Ποια είναι αυτή που σου αρέσει περισσότερο και ποια πιστεύεις πως σου ταιριάζει;
«Μου αρέσει περισσότερο το 8άρι και μου ταιριάζει να παίζω ως 8άρι. Αλλά έχω παίξεις σε πολλές θέσεις. Στη Βαλερένγκα έγινα εξάρι από έναν Πορτογάλο προπονητή, ενώ πιο μικρός έπαιζα και πιο μπροστά. Μπορώ να παίξω και ως εξάρι και ως 8άρι και ως δεκάρι».
-Πόσο συχνά έρχεσαι στην Ελλάδα. Σου λείπει η χώρα μας, γιατί λείπεις από την ηλικία των 9-10 ετών;
«Τις τελευταίες δύο χρονιές έχω έρθει το καλοκαίρι, αλλά για λίγο χρονικό διάστημα. Φέτος ήρθα μόνο για δύο ημέρες για να πάω σε ένα γάμο και μετά γύρισα στη Νορβηγία για να κάνω ατομικές προπονήσεις για να προετοιμαστώ για το Euro U21. Στη Νορβηγία μεγάλωσα και εδώ είναι οι φίλοι μου, οπότε δεν είναι κάτι που μου λείπει στην Ελλάδα, ίσως θα ήθελα κάποια στιγμή να πάω σε ένα νησί να κάνω τις διακοπές μου.
-Παρακολουθείς ελληνικό ποδόσφαιρο;
«Φέτος είδα λίγο, τα προηγούμενα χρόνια όχι και τόσο. Μερικά ντέρμπι είδα και τον Παναθηναϊκό έβλεπα. Το καλοκαίρι είδα και τα παιχνίδια με τη Σλάβια αν και δεν σκεφτόμουν ότι θα πάω τον Γενάρη με μεταγραφή εκεί. Εμένα μου άρεσε πως ο ανταγωνισμός για τον τίτλο έφτασε μέχρι τέλους, η ΑΕΚ έπαιξε ωραίο ποδόσφαιρο. Φαίνεται να ανεβαίνει πάλι το ελληνικό ποδόσφαιρο.
-Ποιο είναι το ποδοσφαιρικό σου είδωλο;
«Ο Μέσι. Αν όμως μιλήσουμε για τη θέση μου, μου άρεσε ο Μπούσκετς, μετά ο Κασεμίρο, ο Ινιέστα, ο Τσάβι. Αν είναι να επιλέξω έναν θα πω τον Μέσι παρότι δεν παίζει στη θέση μου».