Διάβαζα τις προτάσεις της ΕΠΣΜ προς την
κυβέρνηση και την Τοπική Αυτοδιοίκηση
α' και β' βαθμού (δήμος Θεσσαλονίκης,
Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας) για
το γηπεδικό πρόβλημα που έχει εξελιχθεί
σε εφιάλτη για την πόλη μας, την
Θεσσαλονίκη.
Ένιωσα,
για άλλη μια φορά, την αγωνία των ανθρώπων
της ΕΠΣΜ, χρόνια τώρα την μοιράζομαι
μαζί τους. Ειδικά τα τελευταία 7-8 χρόνια
που ο Σάββας Δημητριάδης και ο Παναγιώτης
Γιουρούκαλης έχουν κινήσει γη και ουρανό
για να βρουν λύσεις, αλλά, δυστυχώς γι'
αυτούς, πέφτουν, μονίμως, σε... τοίχο.
Είδα
και την αναφορά στην επιστολή τους στον
αθλητικό τουρισμό και πόσο στερείται
η πόλη μας τη δυνατότητα ανάπτυξης σε
αυτό τον τομέα εξαιτίας της τραγικής
έλλειψης υποδομών, όπως τονίστηκε και
στο πρόσφατο συνέδριο για τον αθλητικό
τουρισμό στο πλαίσιο της διεθνούς
έκθεσης Philoxenia 2022.
Βρέθηκα
την προηγούμενη εβδομάδα στο Ηράκλειο,
όπου φιλοξενήθηκε από την Περιφέρεια
Κρήτης και το δήμο Ηρακλείου το 33ο
Συνέδριο Αθλητικών Συντακτών Ελλάδας
και Κύπρου.
Ένα
από τα θέματα που απασχόλησαν τις
εργασίες του Συνεδρίου ήταν ο αθλητικός
τουρισμός. Έμεινα άφωνος παρακολουθώντας
τις παρουσιάσεις του αντιπεριφερειάρχη
Κρήτης, Γιώργου Πιτσούλη και του
αντιδημάρχου Ηρακλείου, Κώστα Βαρδαβά.
Δεν
θέλω να χρησιμοποιήσω την γνωστή έκφραση
για το... πόσα χρόνια είμαστε πίσω από
την Κρήτη, εμείς, ως Θεσσαλονίκη εννοώ,
η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας,
θυμίζω...
Στο
Ηράκλειο, όπως και σε πολλά άλλα πράγματα,
επικρατεί στον αθλητισμό και στις
προϋποθέσεις για την ανάπτυξη του
αθλητικού τουρισμού... οργασμός.
Διοργανώσεις, events, σε ανοιχτές
εγκαταστάσεις, σε κλειστές εγκαταστάσεις,
στη θάλασσα, στο βουνό, παράκτια. Όπου
μπορεί να φανταστεί κάποιος.
Μιλάμε
για μια πόλη, το Ηράκλειο, για ένα νησί,
την Κρήτη, που εννιά, σχεδόν, μήνες το
χρόνο τζιράρει απίστευτα ποσά από τον
τουρισμό. Κανείς, όμως, από τους ανθρώπους
του επιχειρείν στην Κρήτη δεν κάθεται
πάνω σ' αυτά τα λεφτά τους άλλους τρεις
μήνες του χρόνου. Αντιθέτως, ψάχνουν να
βρουν πώς θα φέρουν κόσμο στο Ηράκλειο
και τους μήνες που θεωρούνται... «νεκροί».
Το επιχειρούν, μεταξύ άλλων, και μέσω
του αθλητικού τουρισμού.
Κι
ας μην βιαστεί κάποιος να πει ότι «μα
έχουν τον Αυγενάκη, αυτός είναι υπουργός...
Ηρακλείου, όχι Αθλητισμού», γιατί η
Θεσσαλονίκη και υπουργούς Αθλητισμού
είχε στο παρελθόν και υπουργούς με
απείρως πιο βαριά χαρτοφυλάκια από του
Αθλητισμού, αλλά, τα βλέπουμε τα χαϊρια
μας...
Σε
αντίθεση με το Ηράκλειο, όπου η αγάπη
για τον τόπο τους και την ανάπτυξη της
τοπικής οικονομίας αποδεικνύεται στην
πράξη. Με έργα...
