Παιδιά με μικρή διάμετρο των αρτηριών του αμφιβληστροειδούς είχαν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν υψηλή αρτηριακή πίεση, ενώ εκείνα με υψηλά επίπεδα αρτηριακής πίεσης ήταν πιο πιθανό να αναπτύξουν δυσλειτουργία στα μικροαγγεία του αμφιβληστροειδούς κατά τη διάρκεια της πρώιμης παιδικής ηλικίας, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μιας έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Hypertension, της πρώτης που υποδεικνύει αυτή τη σχέση στα παιδιά.
Η υψηλή αρτηριακή πίεση, βασικός παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη καρδιαγγειακών παθήσεων, μπορεί να εκδηλωθεί στην παιδική ηλικία, φαινόμενο που συνεχίζει να αυξάνεται. Σε προηγούμενες μελέτες, η ανάλυση των αιμοφόρων αγγείων του αμφιβληστροειδούς προσέφερε ελπίδες ως παράγοντας πρόβλεψης του καρδιαγγειακού κινδύνου στους ενηλίκους. Σε αυτή τη μελέτη, λοιπόν, οι ερευνητές προσπάθησαν να προβλέψουν την ανάπτυξη υψηλής αρτηριακής πίεσης σε παιδιά άνω των τεσσάρων ετών, βασιζόμενοι στις μετρήσεις των αιμοφόρων αγγείων του αμφιβληστροειδούς.
«Είναι απαραίτητες βασικές στρατηγικές πρόληψης με στόχευση στον έλεγχο της μικροαγγειακής υγείας του αμφιβληστροειδούς και της αρτηριακής πίεσης στα νέα παιδιά προκειμένου να εντοπίσουμε όσα διατρέχουν κίνδυνο ανάπτυξης υπέρτασης. Όσο πιο νωρίς παράσχουμε τη θεραπεία και ενσωματώσουμε αλλαγές στον τρόπο ζωής για τη μείωση της υπέρτασης, τόσο μεγαλύτερο θα είναι το όφελος για αυτά τα παιδιά», αναφέρει ο Henner Hanssen, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Basel στην Ελβετία.
Οι ερευνητές εξέτασαν 262 παιδιά από έξι έως οκτώ ετών στην αρχή της μελέτης το 2014 και έπειτα ξανά το 2018, διεξάγοντας τυπικές μετρήσεις αρτηριακής πίεσης και των αρτηριών του αμφιβληστροειδούς. Τα αποτελέσματα της ανάλυσης έδειξαν ότι:
Τα παιδιά με μικρότερη διάμετρο αγγείων του αμφιβληστροειδούς στην αρχή της μελέτης είχαν υψηλότερη συστολική αρτηριακή πίεση στον επακόλουθο έλεγχο.
Η διάμετρος των αγγείων του αμφιβληστροειδούς θα μπορούσε να εξηγήσει το 29-31% των αλλαγών στην εξέλιξη της συστολικής αρτηριακής πίεσης μεταξύ 2014 και 2018.
Τα παιδιά με υψηλότερα επίπεδα αρτηριακής πίεσης στην αρχή της μελέτης παρουσίασαν σημαντικά στενότερη αρτηριακή διάμετρο κατά την επανεξέταση, ανάλογα με το βάρος και την καρδιοαναπνευστική τους κατάσταση.
Οι αρχικές μετρήσεις της αρτηριακής πίεσης εξηγούσαν το 66-69% των αλλαγών στην αρτηριακή διάμετρο του αμφιβληστροειδούς από την αρχή της μελέτης μέχρι την επανεξέταση.
«Οι πρώιμες αξιολογήσεις της μικροαγγειακής υγείας του αμφιβληστροειδούς και ο έλεγχος της αρτηριακής πίεσης κατά την παιδική ηλικία μπορεί να βελτιώσει την κατηγοριοποίηση του καρδιαγγειακού κινδύνου. Οι έγκαιρες στρατηγικές πρόληψης για παιδιά με κίνδυνο ανάπτυξης υπέρτασης θα μπορούσαν ενδεχομένως να αντισταθμίσουν το αυξανόμενο βάρος της κατάστασης αυτής για γονείς και παιδιά», τονίζουν οι επιστήμονες.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να σημειωθεί ότι στους περιορισμούς της μελέτης περιλαμβάνεται το γεγονός ότι οι ερευνητές δεν μπόρεσαν να επιβεβαιώσουν τις μετρήσεις της αρτηριακής πίεσης κατά τη διάρκεια ενός μεμονωμένου 24ώρου, επομένως δεν έλαβαν υπόψη τους την «υπέρταση λευκής μπλούζας», κατάσταση στην οποία η αρτηριακή πίεση του ασθενούς είναι υψηλότερη κατά τις μετρήσεις στο ιατρείο σε σχέση με άλλες συνθήκες. Επίσης, στη μελέτη δεν λήφθηκε υπόψη το αναπτυξιακό στάδιο (η εφηβεία του κάθε παιδιού), όπως επίσης και γενετικοί παράγοντες ή το βάρος γέννησης, δηλαδή μεταβλητές που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την ανάπτυξη της αρτηριακής πίεσης και την μικροαγγειακή υγεία. Τέλος, προς το παρόν δεν υπάρχουν τιμές αναφοράς για την ιδανική αγγειακή διάμετρο του αμφιβληστροειδούς στα παιδιά, άρα χρειάζονται και μελλοντικές μελέτες που θα προσδιορίσουν τις φυσιολογικές τιμές στα παιδιά ανάλογα με την ηλικία.
Πηγή: ygeiamou.gr
