Τον Στέλιο πίσω από τον Καζαντζίδη προσπαθεί να αναδείξει η πολυαναμενόμενη ταινία «Υπάρχω», που ρίχνει φως στην προσωπικότητα και την πορεία του γεννήτορα του λαϊκού τραγουδιού.
Η ταινία ξεκινά από τη Νέα Ιωνία Αττικής και από τα δύσκολα παιδικά και νεανικά χρόνια του Στέλιου Καζαντζίδη, τον οποίον ερμηνεύει άκρως πειστικά ο Χρήστος Μάστορας, μέχρι τη στιγμή που φτάνει στο απόγειο της δόξας του, περνώντας από χίλια κύματα στην προσωπική και επαγγελματική του ζωή.
Οικογένεια, έρωτες, φανατικοί θαυμαστές, διεκδικήσεις, μπράβοι της νύχτας, ιστορικοί καυγάδες... Ό,τι είχε η ζωή του σπουδαία Στέλιου Καζαντζίδη, τα τραγούδια του οποίου εξακολουθούν να μαγεύουν τις νεότερες γενιές.
Ρόλο-κλειδί στην ταινία κρατά η κυρά Γεσθημανή, η μητέρα του τραγουδιστή, την οποία υποδύεται η Αγορίτσα Οικονόμου. Επί της ουσίας, πρόκειται για τον άνθρωπο που με μεγάλες δυσκολίες μεγάλωσε τον Στέλιο Καζαντζίδη και εκείνη που πίστεψε πρώτη στο ταλέντο του, μαθαίνοντάς του να διεκδικεί με πείσμα αυτά που αξίζει.
«Δυο πράγματα κοιτούσα στη γυναίκα: Να της αρέσει το ψάρεμα και να τα πηγαίνει καλά με τη μάνα μου», ακούγεται να λέει ο Χρήστος Μάστορας στην ταινία, αποδεικνύοντας την επίδραση που είχε η μορφή της κυράς Γεσθημανής στην προσωπική ζωή του γιου της.
Στο πλευρό του Χρήστου Μάστορα βλέπουμε, επίσης, την Κλέλια Ρένεση, που υποδύεται την Καίτη Γκρέυ, με την οποία ο τραγουδιστής μοιράστηκε μια παθιασμένη ερωτική σχέση, αλλά και την Ασημένια Βουλιώτη, που ενσαρκώνει τη Μαρινέλλα.
Οι δυο τραγουδίστριες παρουσιάζονται να διεκδικούν διαφορετικά πράγματα από τον τραγουδιστή: η μεν Γκρέυ τον Στέλιο, τον οποίο εκτιμά ότι κρατά «σιδηροδέσμιο» η μητέρα του, η δε Μαρινέλλα, που παρουσιάζεται ως Κίτσα, την καλλιτεχνική της υπόσταση, καθώς ένιωθε ότι βρίσκεται στη σκιά του Καζαντζίδη.
«Θέλω να δοκιμάσω κι εγώ τη δύναμή μου. Τόσο κακό είναι;», δηλώνει η Μαρινέλλα, τη στιγμή που ο Στέλιος τη φαντάζεται σε ένα μεγάλο κτήμα να μεγαλώνει τα παιδιά τους.
Το σενάριο υπογράφει η Κατερίνα Μπέη και τη σκηνοθεσία ο Γιώργος Τσεμπερόπουλος.
«Θέλω να αγγίξω την ψυχή του ανθρώπου»
«Σε αυτήν την ταινία θα προσπαθήσω να αγγίξω την ψυχή του ανθρώπου που με τα τραγούδια του μίλησε σε εκατομμύρια άλλες. Με τη δύναμη και τη μαγεία της φωνής του άνοιξαν όλες οι πόρτες για τον ίδιο και για τους γύρω του. Όμως η οικογένεια, οι έρωτες, οι διεκδικήσεις, η τεράστια απήχησή του, δεν άφηναν περιθώρια ευτυχίας για τον ίδιο.
Στην ταινία βλέπουμε να γεννιούνται μερικά τραγούδια ορόσημα για τους Έλληνες, που ακόμα τα τραγουδάμε και τα χορεύουμε στις παρέες και τα γλέντια μας. Παράλληλα βλέπουμε τη χώρα να αναπτύσσεται και να μεταλλάσσεται, τον κόσμο να περνάει από τη φτώχεια σε μια καινούργια εποχή που ξεφεύγει χωρίς μέτρο, προσφέροντας μια ματιά στις αρχές της σημερινής μας εξέλιξης.
Κινηματογραφικά, η ταινία είναι κυρίως πάνω στους χαρακτήρες και την αλήθεια τους. Καθώς περνούν τα χρόνια, τα ντεκόρ και τα ρούχα αλλάζουν ραγδαία και χωρίς να τα περιγράφουμε, τα αισθανόμαστε να γεμίζουν αντικείμενα, νέα υλικά και χρώματα.
Θα μπούμε σε χώρους και καταστάσεις που όλοι έχουμε δει στις κλασικές ασπρόμαυρες ταινίες, και θα κινηματογραφήσουμε με όλα τα μέσα του σήμερα τα παρασκήνια της γένεσης των πρώτων μεγάλων τραγουδιστών του ελληνικού σταρ-σύστεμ.
Η μεγάλη πρόκληση του εγχειρήματος βέβαια, είναι να αγαπηθεί ξανά ο Στέλιος Καζαντζίδης σαν ήρωας της συγκεκριμένης ταινίας», αναφέρει στο σημείωμά του ο σκηνοθέτης.