Ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου αναμένεται να ξεκινήσει σήμερα η δίκη των έξι κατηγορουμένων, δύο επιχειρηματιών και τεσσάρων αστυνομικών, για την πολύκροτη υπόθεση δολοφονίας του Ζακ Κωστόπουλου το μεσημέρι της 21ης Σεπτεμβρίου 2018 στην οδό Γλάδστωνος στο κέντρο της Αθήνας.
Στο ειδώλιο, λοιπόν, αναμένεται να βρεθούν τόσο οι δύο πολίτες, ο κοσμηματοπώλης και ένας μεσίτης, όσο και οι τέσσερις αστυνομικοί, από τους τουλάχιστον οκτώ αστυνομικούς, που είχαν σπεύσει στο σημείο για το συλλάβουν.
Όλοι κατηγορούνται για θανατηφόρα σωματική βλάβη και όχι της ανθρωποκτονίας από δόλο, όπως ζητούσε η οικογένεια του θύματος, με αποτέλεσμα να πέφτουν «στα μαλακά» όσοι κλοτσούσαν με μανία τον Ζακ Κωστόπουλο.
Θάνατος σε δημόσια θέα
Ο θάνατος του 33χρονου είχε συγκλονίσει την κοινή γνώμη λόγω της σκληρότητας των χτυπημάτων που δέχθηκε ο ακτιβιστής της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας από τους κατηγορούμενους.
Το οπτικοακουστικό υλικό που καταγράφηκε και μεταδόθηκε στα ΜΜΕ με τον 33χρονο να λιντσάρεται από τους δύο πρώτους κατηγορούμενους αλλά και από τους αστυνομικούς που προσπαθούσαν στη συνέχεια να του περάσουν χειροπέδες, την ώρα που ήταν ανήμπορος κι αιμόφυρτος στο έδαφος.
Η άγρια δολοφονία είχε προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων και διαμαρτυριών σε όλη την Ελλάδα, ενώ χαρακτηρίστηκε από την Πολιτική Αγωγή της υπόθεσης ως «θάνατος σε δημόσια θέα».
Σημειώνεται ότι η επίσημη ιατροδικαστική έκθεση αναφέρει ως αιτία θανάτου «ισχαιμικού τύπου αλλοιώσεις του μυοκαρδίου σε έδαφος πολλαπλών τραυμάτων σώματος», ενώ οι τοξικολογικές εξετάσεις είχαν βγει απολύτως καθαρές.
Τι υποστηρίζει το βούλευμα
Σύμφωνα με το παραπεμπτικό βούλευμα ο 33χρονος στις 21 Σεπτεμβρίου 2018 και ώρα 2:30 μ.μ., «εισήλθε για άγνωστη αιτία» στο κοσμηματοπωλείο του πρώτου κατηγορούμενου του οποίου η πόρτα ήταν ανασφάλιστη από τον ιδιοκτήτη λόγω της ολιγόλεπτης απουσίας του, όπως ο ίδιος ισχυρίστηκε.
Ο Κωστόπουλος, σύμφωνα με τη δικογραφία , ήταν σε υπερδιέγερση και όταν αντιλήφθηκε πως δεν μπορεί να εξέλθει, άρχισε να χτυπά με πυροσβεστήρα αρχικά την γυάλινη θύρα και στην συνέχεια το κατώτερο επίπεδο της βιτρίνας που θρυμματίστηκε. Όταν το θύμα επιχείρησε να συρθεί για να βγει από εκεί δέχθηκε αλλεπάλληλα σφοδρά χτυπήματα στο κεφάλι και το σώμα από τον κοσμηματοπώλη και τον μεσίτη. Στη συνέχεια οι αστυνομικοί, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, ενώ ήδη ήταν αιμόφυρτος και σε αδυναμία συγκέντρωσης των δυνάμεων του και εμφάνιζε δυσχέρειες στην αναπνοή, «έδρασαν με υπερβάλλοντα ζήλο» και με άσκηση έντονης βίας τον ακινητοποίησαν.
Το βούλευμα αναφέρει πως οι δύο καταστηματάρχες αν και λόγω της ηλικίας τους και της στοιχειώδους κοινωνικής εμπειρίας που είχαν θα μπορούσαν να προβλέψουν το θανατηφόρο αποτέλεσμα των χτυπημάτων εν τούτοις «από έλλειψη της προσήκουσας προσοχής ...έδρασαν απερίσκεπτα μη προβλέποντας το επελθόν αποτέλεσμα».
Συγκέντρωση διαμαρτυρίας
Έξω από το δικαστήριο (Δέγλερη 4) πραγματοποιείται σήμερα συγκέντρωση στην οποία καλούν κόμματα, σωματεία, ενώσεις, οργανώσεις και συλλογικότητας, μεταξύ των οποίων το δίκτυο των ΛΟΑΤΚΙ+ οργανώσεων, ο Σύνδεσμος Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών (1967-1976) και η Πρωτοβουλία για Ένα Πολύμορφο Κίνημα στην Ψυχική Υγεία.
Οι άνθρωποι με υγιή αντανακλαστικά, εκείνο το μεσημέρι της 21ης Σεπτεμβρίου του 2018, σοκαρίστηκαν βλέποντας το βίντεο που δημοσιεύτηκε και στο οποίο φαίνεται πεντακάθαρα κάποιος να λιντσάρεται σε δημόσια θέα, ανάμεσα σε μια αρένα παρατηρητών που βιντεοσκοπούσαν το ‘’θέαμα’’ χωρίς να αντιδρούν. Πριν ακόμη μάθουν πως στον πεζόδρομο αυτό ήταν ο Ζακ, η Zackie.
Σοκαρίστηκαν γιατί τα βίντεο που δημοσιεύτηκαν ήταν η οπτικοποίηση της βαρβαρότητας. Μιας βαρβαρότητας που διέψευσε τους αρχικούς ισχυρισμούς του ενός δολοφόνου που εμφανιζόταν μπροστά στις κάμερες ώστε να περιγράψει ψευδώς πώς ‘’κάποιος που μπήκε να τον κλέψει έκοψε μόνος του τον λαιμό του με τα γυαλιά μιας τζαμαρίας που ο ίδιος έσπασε’’. Ενός ανθρώπου που παρουσιάστηκε την ίδια μέρα ατάραχος στα κανάλια, σαν τον μεροκαματιάρη βιοπαλαιστή που σκουπίζει μπροστά στο μαγαζί του γυαλιά και αίματα, ενώ λίγες ώρες πριν είχε εμπλακεί στη δολοφονία ενός ανθρώπου.
Ο δεύτερος κατηγορούμενος δολοφόνος, θεωρώντας πως δεν θα βρεθεί ποτέ, αμέσως μετά τη δολοφονία, επιδόθηκε σε μια άνευ προηγουμένου ενοχοποίηση του θύματος μέσω των κοινωνικών δικτύων. Τον αποκάλεσε "χρήστη", "ληστή", "έναν άνθρωπο σε αμόκ" αναφέροντας και πάλι ψευδώς πως ήταν αυτόπτης μάρτυρας του περιστατικού, αλλά όχι την εμπλοκή του στη δολοφονία. Ο ίδιος άνθρωπος δυο χρόνια μετά τη δολοφονία, και ενώ βρίσκεται στη θέση του κατηγορούμενου, συνεχίζει με την ίδια τακτική να παρουσιάζεται σαν αυτόκλητος τιμωρός που θέλησε να προστατεύσει τον κόσμο από κακοποιά στοιχεία. Σκυλεύει τη μνήμη ενός νεκρού αμετανόητος, με την ίδια μανία.
Οι Αστυνομικοί που έσπευσαν στο σημείο ολοκλήρωσαν επιτυχώς αυτό που ξεκίνησαν οι δυο πρώτοι δολοφόνοι. Έδωσαν τα τελευταία χτυπήματα και πέρασαν δεματικά σε έναν ημιθανή άνθρωπο που άφησε στα χέρια τους την τελευταία του πνοή. Το ΕΚΑΒ που παρέλαβε ένα σώμα χωρίς σφυγμό, δέχτηκε να τοποθετηθεί εντός του ασθενοφόρου δεμένος πισθάγκωνα, κάτι που απέτρεψε μια ενδεχόμενη πετυχημένη ανάνηψη.
Οι διωκτικές αρχές χωρίς να διερευνήσουν το περιστατικό, άφησαν αυτόπτες μάρτυρες να φύγουν χωρίς να λάβουν καταθέσεις, δεν σφράγισαν τον χώρο ώστε να διερευνηθεί σαν τόπος εγκλήματος, επέτρεψαν στους δολοφόνους να εξαφανίσουν τα όποια ενοχοποιητικά στοιχεία υπήρχαν, και στη συνέχεια δέχτηκαν την πλήρη συγκάλυψη από τους ανωτέρους τους και τους εκπροσώπους της Αστυνομίας που δήλωναν πως "χρησιμοποίησαν νόμιμη βία", αποδεικνύοντας πως είτε πρόκειται για τον Αλέξη, είτε για τον Παύλο, είτε για τον Ζακ, αυτό που συνέβη θα ξανασυμβεί, αν δεν αλλάξει η θεσμική ατιμωρησία που έχουν συνηθίσει να απολαμβάνουν.
Η εικόνα των βίντεο, αλλά και οι μαρτυρικές καταθέσεις ανθρώπων που εξήγησαν πως τον άκουσαν να φωνάζει ‘’βοήθεια’’ πολύ πριν εισέλθει στο κοσμηματοπωλείο, εξήγησαν λεπτό προς λεπτό την απάθεια, τον κοινωνικό ρατσισμό, τις σκέψεις του φασίστα της διπλανής πόρτας που μπορεί σε ένα δευτερόλεπτο να γίνουν πράξη. Ο όχλος δεν ενοχλήθηκε που πέθαινε μπροστά του ένας άνθρωπος, θεωρώντας πως είναι ‘’κλέφτης, χρήστης, μετανάστης’’. Θεώρησε τις ζωές όλων αυτών των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων κάτι παραπάνω από ανεπιθύμητες. Τις θεώρησε ξεγραμμένες. Ζωές ανάξιες να βιωθούν. Γι’ αυτό και στην πλειοψηφία του, επέλεξε να μην αντιδράσει.
Ο Ζακ, η Zackie άφησε μια τελευταία ανάσα σε εκείνο τον πεζόδρομο της Γλάδστωνος που μια τζαμαρία πληρώνεται με μια ζωή. Άφηνε όμως την τελευταία του ανάσα σε κάθε προσπάθεια απενοχοποίησης του λιντσαρίσματος στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Κάθε φορά που δημοσιογράφοι δημοσίευαν τρομολαγνικά "ρεπορτάζ" που ήταν στην πραγματικότητα δελτία τύπου της Αστυνομίας. Σε κάθε γκάλοπ που στήθηκε για να μπορέσει κάποιος από τον καναπέ του να ψηφίσει για το "αν θεωρεί σωστή τη δολοφονία ενός γκέι οροθετικού". Άφηνε την τελευταία του πνοή κάθε φορά που κάποιος εξέφραζε κυνικά την άποψη "δεν έγινε και τίποτα".
Και ξαναζωντάνευε μέσα από τους συλλογικούς αγώνες που δόθηκαν μετά. Σε κάθε πορεία, σε κάθε συγκέντρωση, μέσα από κάθε άνθρωπο που αρνήθηκε να ταυτιστεί με την αποκτήνωση εκείνων που στέρησαν εν ψυχρώ τη ζωή ενός ανθρώπου που θεώρησαν ‘’περιθωριοποιημένο’’. Ο αγώνας που ξεκίνησε για τη δικαίωση του ήταν και είναι μια έκφραση του συλλογικού πένθους που βιώσαμε όλα μέσα μας. Ενός πένθους που κουβαλάμε χρόνια στις μνήμες και τις συνειδήσεις μας όταν πεισματικά αρνούμαστε να αφήσουμε στη λήθη το αίμα των δολοφονημένων αδελφών μας. Του Αλέξη, του Σαχζάτ, του Παύλου, της Ελένης και τόσων άλλων.
Αυτός ο Οκτώβρης χάρισε στο αντιφασιστικό κίνημα μια μεγάλη νίκη. Οι χιλιάδες άνθρωποι που γέμισαν τους δρόμους γύρω από το Εφετείο την ημέρα που η Χρυσή Αυγή καταδικάστηκε σαν εγκληματική οργάνωση, οι χιλιάδες που άφησαν τα δάκρυα τους ελεύθερα μετά την καταδίκη της συμμορίας των μαχαιροβγαλτών, δικαιώθηκαν μετά τη δικαστική απόφαση, που αποτέλεσε μια πρώτη δικαίωση για τα θύματα του Ναζισμού.
Αυτός ο Οκτώβρης, αυτή η μάχη που κερδήθηκε, θα μας οπλίσει με δύναμη για ακόμα μια δικαστική μάχη ενάντια στον φασίστα της διπλανής πόρτας. Εκείνον που δεν διστάζει να κλωτσήσει και να βασανίσει μέχρι θανάτου έναν ανυπεράσπιστο άνθρωπο, εκείνον που θα παρακολουθήσει αυτή τη βαρβαρότητα σαν "θέαμα", εκείνον που θεωρεί πως οτιδήποτε δεν χωράει στην καταπιεστική κανονικότητα του, θα πρέπει να εξοντωθεί.
Ο κόσμος της αλληλεγγύης, της ανθρωπιάς, τώρα καλείται να αγωνιστεί ξανά για να εκπληρώσει τα όνειρα των δολοφονημένων αδερφών μας. Ο Ζακ, η Zackie, δολοφονήθηκε από όσα προσπαθούσε να αλλάξει σε αυτή την κοινωνία: από την τοξικοφοβία, την ομοφοβία, τον κοινωνικό εκφασισμό και την απάθεια. Υπήρξε αντιφασίστας, μαχητής, περήφανα queer, περήφανα οροθετικός, περήφανη τσούλα, δίπλα σε όποιο είχε ανάγκη.
Στις 21 Οκτωβρίου 2020, στη συμπλήρωση δύο χρόνων και ενός μήνα ακριβώς από τη βάρβαρη δολοφονία του Ζακ, ορίστηκε η δίκη των δολοφόνων του στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας. Θα είμαστε εκεί για να ακουστεί η φωνή του, για να συνεχίσει να υπάρχει η ακαταμάχητη λαχτάρα για τη ζωή που κατάφερνε να εμφυσήσει σε όποιον/α/ο περπατούσε δίπλα του.
Θα είμαστε εκεί για να φτιάξουμε έναν κόσμο που θα μας χωράει όλες και όλους ελεύθερους και ελεύθερες.
Έναν κόσμο που δεν θα χωράει ο φόβος, τα στερεότυπα και τα "κουτάκια" της τοξικής κανονικότητας.
"Εάν με ρωτούσες τι θα ήθελες να αλλάξεις στην κοινωνία, επειδή οι φασίστες δε θα πάψουν να είναι φασίστες, θα ήταν όταν βλέπεις να επιτίθενται σε κάποιον να μην κοιτάς από την άλλη. Δε λέω να παίξεις ξύλο, γιατί ούτε εγώ το έχω με το ξύλο, αλλά μπορείς να βάλεις μια φωνή. Να κάνεις κάτι, να αντιδράσεις με κάποιον τρόπο" – Zackie Oh.
Efsyn.gr
