Ο Στάθης Βάκος, στενός φίλος του αείμνηστου Μάκη Μανάβη και συνοδοιπόρος του στην “ασπρόμαυρη” κερκίδα, εκφώνησε έναν λόγο αφιερωμένο στην εποχή Μανάβη στην κερκίδα του ΠΑΟΚ.
“Πριν έναν χρόνο έφυγε από τον μάταιο αυτό κόσμο για να βυθίσει σε θλίψη τον κόσμο του ΠΑΟΚ. Από μικρός είχε προσκολληθεί στον ΠΑΟΚ. Από την Ηλιούπολη που ήταν το σπίτι του, στην οδό Ειρήνης που δούλευε στο μανάβικο και μετά στην Τούμπα. Αυτή ήταν η καθημερινότητά του. Στη γειτονιά του και από το 1976 φροντίζετε να μεταλαμπαδεύσει την αγάπη του για τα τέσσερα ιερά γράμματα. Χιλιάδες οπαδοί πήγαιναν στην Τούμπα για να ακολουθήσουν την συνθηματολογία και τις επινοήσεις του.
Η Τούμπα ήταν το σπίτι του και ο ΠΑΟΚ η οικογένειά του. Μάταια προσπαθούσε ο πατέρας του, ο συγχωρεμένος ο κύριος Μιχάλης να τον αποτρέψει να πάει ακόμη και στις προπονήσεις. Αλλά και αυτός ήταν ΠΑΟΚτσής και καταλάβαινε. Ο ΠΑΟΚ έγινε μεγάλος από τον κόσμο του και ο ηγέτης του ήταν ο Στρατηγός. Όρθιος και αγέρωχος στη γνωστή του πάντα θέση, στο καγκελάκι της Θύρας 4, στεκόταν εκεί αγέρωχος, σαν εξωγήινος και πάντα με αγάπη με την ομάδα μπορούσε και έκανε 100 χιλιάδες χέρια να συγχρονίζονται”, είπε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε: “Ήταν πάντα δίκαιος και απέτρεπε τα μικρά παιδιά από τις ουσίες.
Είχα την τιμή να με θεωρεί φίλο του και στις ατέλειωτες συζητήσεις που κάναμε, ειδικά την περίοδο που ήταν στο Διαβαλκανικό και εξήλθε υγιέστατος και αποφάσισε εκείνη την περίοδο να βγαίνει στα ερτζιανά σε δύο παραγωγούς. Στον Κώστα Τσατσαρό, που πρέπει να κάνω ειδική μνεία, γιατί έδωσε 15 φιάλες αίμα για τον Μάκη για όσους δεν ξέρουν και τον Γιώργο τον Συρίγο, προσωπικό φίλο του για πολλά χρόνια. Οικογένειά του ήταν ο ΠΑΟΚ, ο Στρατηγός είχε πολλά παιδιά”. Ανέφερε στο τέλος αρκετά ονόματα ΠΑΟΚτσήδων που ήταν “παιδιά” του Μάκη.
