Τι ψάχνεις;

Τζόσουα Ζίρκζεϊ: Ο νέος Λεβαντόφσκι πλάθεται

A generic square placeholder image with rounded corners in a figure.

Δείτε το φωτογραφικό υλικό

Ένας Ολλανδός με ρίζες από τη Νιγηρία πλάθεται ως διάδοχος του Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι. Ο Τζόσουα Ζίρκζεϊ διανύει το 20^ο έτος της ηλικίας του αλλά ήδη τον έχουν συγκρίνει με τον Πολωνό επιθετικό και με τον Ολιβιέ Ζιρού. Εκείνος μένει προσγειωμένος και κυνηγά το όνειρο με πάθος.

Οι γονείς του θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα ικανοποιημένοι καθώς ο μικρός είναι ένας άνθρωπος με αρχές και αξίες, δεν κάνει επίδειξη του πλούτου του (προτιμά το ποδήλατο από ένα ακριβό αυτοκίνητο) και έχει μάθει να ακούει και να μην τα παρατά ποτέ.

Σίγουρα το να διεκδικήσει χρόνο στο αρχικό σχήμα της Μπάγερν Μονάχου είναι δύσκολο όταν εκεί υπάρχει ο Λέβα και για αυτό ταξίδεψε στο Βέλγιο για να πάρει ευκαιρίες και να βελτιωθεί. Η Άντερλεχτ τον περίμενε και δεν θα το μετανιώσει…

Τα πρώτα βήματα

Είναι παιδί μιας μικροαστικής οικογένειας και δεν χρειάστηκε ποτέ να ανησυχήσει για τα χρήματα. Οι γονείς του είχαν τη δουλειά τους και φρόντιζαν να μην λείψει τίποτα σε εκείνον και τον μικρότερο αδερφό του.

Μόλις στα τρία του χρόνια άλλαξαν πόλη και μετακόμισαν στο Ρότερνταμ. Εκεί, ο αθλητισμός ήταν κανόνας και ο μικρός Τζος, όπως ήταν το παρατσούκλι του, άρχισε να ξετυλίγει το ταλέντο του.

Τα δείγματα τα είχε ήδη δείξει. Έπαιζε με την μπάλα όχι μόνο εκτός αλλά και εντός του σπιτιού. Δεν δίσταζε να σουτάρει στο σαλόνι και να κάνει πάσες με τον τοίχο σε κάθε δωμάτιο. Οι γονείς του έβαψαν πολλές φορές τους τοίχους αλλά δεν του παραπονέθηκαν ποτέ. Μάλιστα, τον έγραψαν στις ακαδημίες της Hekelingen μόλις στα πέντε του χρόνια.

Εκεί, ξεχώρισε αμέσως και άφησε πολλές υποσχέσεις. Ήταν καλός και γρήγορος παίκτης και άκουγε τις συμβουλές των προπονητών του. Ο πατέρας του, όμως, δεν ήταν ικανοποιημένος με το επίπεδο της ακαδημίας και αναζητούσε κάτι καλύτερο για το παιδί του. Για αυτό και τον έστειλε στην Spartaan ´20.

Τα επόμενα τρία χρόνια βελτίωσε την τακτική του και εντάχθηκε στην ΑΝΤΟ Ντεν Χάαχ, όπου αγωνιζόταν στην Κ16, παρότι ήταν μόλις 14. Υπήρξε ένα από τα παιδιά με τη μεγαλύτερη επιρροή στις τάξεις της ομάδας και έκανε πολλούς από τους συμπαίκτες του να τον θαυμάζουν και άλλους να τον στραβοκοιτάζουν.

Δούλευε σκληρά και βελτιωνόταν συνεχώς. Δεν άφηνε ευκαιρία να πάει χαμένη και οι προπονητές του δε δίστασαν να παραδεχθούν ότι η βελτίωση του οφείλεται κατά 95% στη δική του προσπάθεια.

Το ταξίδι στο Μόναχο

Οι σκάουτερ της Φέγενορντ τον έβαλαν στα μπλοκάκια τους και σύντομα, ο μικρός Τζος έγινε μέλος του συλλόγου. Την αμέσως επόμενη χρονιά, όταν η Μπάγερν Μονάχου έκρουσε την πόρτα του, η απάντηση δεν θα μπορούσε να είναι αρνητική.

Στο ντεμπούτο του με την πρώτη ομάδα ενθουσίασε συμπαίκτες και οπαδούς καθώς η παρουσία του ήταν εξαιρετική και σημείωσε χατ τρικ. Ο Ζερόμ Μπόατενγκ τον χειροκρότησε και έσταζε μέλι για τις ικανότητες του μικρού. Όντας μέλος των Βαυαρών είχε το προνόμιο να κερδίσει πολλά τρόπαια και βραβεία.

Φυσικά, όταν στην ομάδα υπάρχει ο Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι, δεν είναι εύκολο να πάρεις ευκαιρίες και να βρεις χρόνο συμμετοχής. Έτσι, οι Γερμανοί αποφάσισαν να τον δώσουν δανεικό στην Πάρμα αλλά ο μικρός Τζος κατέγραψε μόλις τέσσερα παιχνίδια και πήρε το δρόμο της επιστροφής. Η Άντερλεχτ άνοιξε την αγκαλιά της και τον υποδέχθηκε. Οι ιθύνοντες δεν μετάνιωσαν αυτή την κίνηση καθώς ήδη έχει βρει δίχτυα τρεις φορές και έχει δημιουργήσει άλλο ένα γκολ σε 363 λεπτά συμμετοχής.

Οι κινήσεις του στο χορτάρι

Μπορεί να θεωρηθεί ως ένα παραδοσιακό εννιάρι που βασίζεται στην τοποθέτηση στο τελευταίο τρίο για να σκοράρει. Συχνά παρασύρεται για να δημιουργήσει στη μεσαία γραμμή αλλά και για να ανακτήσει την μπάλα. Έχει έντονη την αίσθηση του γκολ και αρέσκεται στο παιχνίδι αναμονής ώστε να βοηθήσει τους συμπαίκτες του.

Του αρέσει να αρχίζει από θέση οφσάιντ. Κάτι που λειτουργεί σαν παγίδα για τους αντιπάλους του καθώς ξέρει ποια είναι η κατάλληλη στιγμή για να τρέξει, να καλυφθεί και να κλέψει την μπάλα ή να σκοράρει.

Όταν η ομάδα του έχει την κατοχή, ανοίγεται στο γήπεδο, τραβά έναν αμυντικό πάνω του και δημιουργεί χώρο για τον συμπαίκτη του. Ξέρει καλά πώς να δέχεται το τόπι και να το κρατά στα πόδια του. Συνεργάζεται με τους μπακ ή χαφ δημιουργώντας τρίγωνα και τεντώνοντας την αντίπαλη άμυνα.

Ακόμη, και όταν είναι εκτός περιοχής, πιέζει τους αμυντικούς και συχνά, τους αναγκάζει να διώξουν την μπάλα μακριά χωρίς να κοιτάξουν ή να την βγάλουν πλάγιο.

Παρά το ύψος του (1,93), οι εναέριες μονομαχίες δεν είναι το φόρτε του, αφού έχει κερδίσει μόλις 33.3% αυτών στα μέχρι τώρα παιχνίδια του με την Άντερλεχτ.

Μπορεί να ντριμπλάρει με ευκολία. Έχει εξαιρετικά έντονη στροφή, αλλάζει γρήγορα το ρυθμό του και η επιτάχυνση του αφήνει τον αντίπαλο παίκτη πίσω.

Έχει μια φυσική αίσθηση για τη χρήση της δύναμης και της θέσης, κάτι που τον βοηθά να κρατά τον παίκτη που τον μαρκάρει και να δημιουργεί και χώρο για τον συμπαίκτη του.

Ο 20χρονος αρέσκεται να παίζει με την πλάτη στο τέρμα. Φτάνει αργά στο κουτί και βρίσκει χώρους ανάμεσα στους αμυντικούς και απειλεί την εστία.

Φυσικά, βοηθά και στο αμυντικό κομμάτι. Δεν είναι από τους παίκτες που θα πρεσάρουν ασφυκτικά για να κερδίσουν την μπάλα αλλά έχει την ικανότητα να ανακτήσει την κατοχή σε ευνοϊκές θέσεις και να ξεκινήσει την αντεπίθεση.