Το χθεσινό ντέρμπι και η μεγάλη και σημαντική νίκη, από κάθε άποψη, του Αρη περνάει σε δεύτερη μοίρα. Η ομάδα έκανε ένα πολύ σοβαρό παιχνίδι και με τη γκολάρα του Σάκιτς αποδόθηκε απλά ποδοσφαιρική δικαιοσύνη. Χαρακτηρισμός άγνωστος γενικά στο... λεξιλόγιο του Αρη τα τελευταία χρόνια.
Εχω ξεχάσει πότε ήταν η τελευταία φορά που ο Αρης λυτρώθηκε με δικό του γκολ στις καθυστερήσεις ενός αγώνα. Συνήθως με τέτοια γκολ πικραίνεται. Αλλά χθες ήταν η δική του στιγμή. Μια στιγμή ευτυχίας μέσα στην οδύνη και στο πένθος των τελευταίων ημερών για τη στυγερή δολοφονία του Άλκη, στον οποίο αφιέρωσαν τη νίκη οι ποδοσφαιριστές και ο κόσμος της ομάδας. Το ελάχιστο που μπορούσαν να κάνουν, το έκαναν.
Κάποιοι άλλοι τύποι, όπως ο Γιώργος Τζαβέλλας δε σεβάστηκαν ούτε τη μέρα, ούτε τη στιγμή. Ακόμα κι αν προκλήθηκες και προσβλήθηκες από τον κόσμο, κράτα τον θυμό μέσα σου. Δεν δικαιολογείται αυτή η συμπεριφορά για επαγγελματία αθλητή, πόσω μάλλον διεθνή. Μία τέτοια μέρα, με το κλίμα να είναι από πριν περίεργο και τεταμένο.Γιατί έτσι φάνηκε ότι δεν σεβάστηκες τη μνήμη ενός 19χρονου που δολοφονήθηκε επειδή είπε στον δολοφόνο του ότι υποστηρίζει τον Αρη! Κι όσο αυτός τον χτυπούσε, τον φώναζε “σκουλήκι”.
Ας ελπίσουμε να ήταν μια “κακή στιγμή” εκείνη του πανηγυρισμού σου με τον Αραούχο, ο οποίος όπως φάνηκε ξέρει να τιμά, γιατί είναι άνθρωπος με το “άλφα” κεφαλαίο όπως αποδεικνύεται. Πανηγύρισε αυθόρμητα (όπως είπε και ο ίδιος) σχηματίζοντας με τα δάχτυλά του μπροστά στην κάμερα το “Α” για τον Άλκη. Δεν επηρεάστηκε από τίποτα και κανέναν. Σκέφτηκε μόνο να τιμήσει τη μνήμη του παιδιού. Εσύ Γιώργο Τζαβέλλα, διεθνή ποδοσφαιριστή, ξέρεις τι έκανες; Φώναξες και εσύ “σκουλήκια”, επισκιάζοντας μία όμορφη εικόνα. Χοντρό ατόπημα, τη λάθος στιγμή. Αυτό που έκανες δείχνει ασέβεια, το λιγότερο. Ευτυχώς όμως για κάθε... Τζαβέλλα, θα υπάρχει πάντα ένας Αραούχο.
Υ.Γ.: "Με λένε Αλκη"...
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news.
Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook